Gemeenten hoeven formeel niet meer dan één stembureau te openen tijdens het feest der democratie wanneer u uw stem mag uitbrengen.

Daarmee heeft de gemeente Oldenzaal de juridische actie van GeenPeil volgens de regels afgeweerd, maar de democratie is de verliezer. Rechters kijken bij hun uitspraken naar de precedentwerking. Politici en bestuurders denken daar kennelijk nooit aan. Deze schijnen te vertrouwen op wetgeving, zonder te beseffen dat achterhaalde wetgeving eeuwig een risico blijven zal.

Ik begeef me op glad ijs door te stellen dat de wetgeving die gemeenten verplicht minimaal één stembureau in de gemeente beschikbaar te hebben kennelijk dateert van voor de oneindige gemeentelijke herindelingen, maar het heeft er alle schijn van. Uit een tijd dus, dat elke kleine kern van nederland een onafhankelijke gemeente vormde. aangezien dit al lang niet meer het geval is, is duidelijk dat deze wetgeving sterk verouderd is, zolang er niet electronisch kan worden gestemd – en dat heeft nadelen waarvoor we de eerste vijftig jaar vermoedelijk geen oplossing zullen hebben.

Desondanks: wat is stemrecht waard als er niet nabij een mogelijkheid is om je stem uit te brengen? Het doet een beetje denken aan die onsterfelijke grap in het TransGalactisch Liftershanboek, dat tegen de sloop van de Aarde beroep mogelijk was geweest, maar dat we dan wel de bestemmingsplannen in Alpha Centauri in de gaten hadden moeten houden, en vijftig jaar voor de uitvoeringsdatum hadden moeten protesrteren. Op Alpha Centauri.

Asterix en Obelix op Corsica kende ook een dergelijk voorbeeld: de Corsicanen vulden de stemurnen, sloten ze af en gooiden ze (ongeteld) in zee. Daarna was het het recht van de sterkste.

In sommige oude Sovjetstaten bestonden soms meerdere partijen. Waarvoor je vrij kon kiezen. Alleen stond vast dat de Communistische partij recht had op een meerderheid van de te verdelen zetels.

En dat zijn slechts drie voorbeeldjes die ik zo uit mijn mouw schud. Ongetwijfeld zijn er veel meer.

Democratie is niet het recht te stemmen, maar mogelijk te maken dat een stem gehoord wordt. Wie dat niet begrijpt is geen democraat. De kongsi van minister Plasterk met een stel gluiperige regenten in een aantal gemeenten waar men geen angst voor de kiezer kent, legt wat dit betreft de vinger op de wonde. Het Geenpeil referendum legt vingers op heel veel zwakke plekken van het Nederlandse democratische bestel. Alleen daarom is het al bijzonder waardevol. Indien het NEE-kamp wint op 6 april, zullen er naar verwachting nog wel een paar stunts worden uitgehaald om de ondertekening van dit verdrag niet terug te hoeven trekken. Want ja, die arme EU, Oekraïners en wie niet nog meer zielig zou kunnen zijn. Alleen die arme zielige Nederlanders, wier stemrecht en inspraak gegarandeerd zouden moeten zijn met zo’n referendum, daaraan schijnt bijna niemand te denken of belang aan te hechten.

Na 6 april zal er een hoop reparatiewetgeving nodig zijn.