Tolerantie is een groot goed. Tolerantie houdt op daar waar intolerantie begint. Het is een waarde die zo ingebakken zit in ons denksysteem dat we er nooit bij stil staan.

Dit heeft een hechte verwantschap met de “gouden regel” die ons van jongs af aan bijgebracht wordt: behandel een ander zoals je zelf ook behandeld worden wilt. We zijn er zo mee geïndoctrineerd dat we er eigenlijk nooit over na denken. Dit wordt mede ingegeven door onze christelijke wortels. Met dit als basis liggen we volledig in een spagaat als het gaat om de migrantenstroom van het laatste jaar en is er een tweedeling ontstaan in onze samenleving die een immer scherper wordende polarisatie heeft veroorzaakt.

Goedmens
Bij de natuurlijke drang om het goede te willen doen wordt ons geweten voortdurend aangesproken. Anderen stonden ook voor ons klaar in moeilijke tijden. Velen, ook vooraanstaande publieke figuren, tuimelen over elkaar heen om hun “goedmens”-gedrag te profileren. Zijdelingse vraagtekens over hun eigen belang hierbij is gerechtvaardigd. Ook vanuit het christelijk segment ontpoppen zich groepen met “barmhartige Samaritanen” die klaar staan als welkomstcomité, al dan niet mooie liederen zingend of met spandoeken met “refugees welcome”.

Extremisme
Het rechtse spectrum laat steeds scherper van zich laten horen. In het bewustzijn niet gehoord maar geschoffeerd te worden ontspruiten hier diverse groepen met als doel hun stem hoorbaar te maken. Er bestaat een veel groter segment van mensen die vooral bang zijn voor wat komen gaat, en zich afzetten tegen uit de grond schietende opvangcentra voor instromende immigranten. Maar zij kenmerken zich vooral door onmacht, en los van hier en daar een “inspraak”-bijeenkomst kijken ze gedwee toe. Zij hebben, evenals de meest rechtse splintergroeperingen, het David-Goliath gevoel, daar waar het gaat over de beslissingen die de overheid neemt.

Zo zijn er in hoofdzaak twee kampen die elkaar niet begrijpen, allebei met hun eigen “gelijk”.

Het gevoel
In grote lijnen vloeien de gevoelens bij deze beide kampen voort uit een discrepantie tussen de normen en waarden van onze cultuur en het gedachtegoed van het leeuwendeel van de immigranten. Dat, samengevoegd met de ervaring van “multi-culti” alhier en het volledig blijven falen van de integratie van eerder binnengehaalde groepen geeft een steeds grotere frictie. Wij, als westerlingen, zitten evengoed gevangen in onze eigen waarden-doctrine. Hieruit hebben we feitelijk de onwil (noem het onmacht) om één en ander te duiden. We hebben sterk de neiging om onszelf politiek correct op te stellen. Veroorzaakt door angst, uit onbegrip, vanuit werkkring of directe familie of vrienden etc… bang om afgerekend te worden op een afwijkende mening. Op sociale media worden deze emoties wèl geuit, waarbij we onszelf steeds minder in de hand hebben. Het is een ontlading van gevoelens en frustratie die er uiteindelijk toch moet zijn.

Inleving
Als gevangenen van onze opvoeding kunnen wij ons simpelweg niet verplaatsen in het redeneren van deze veelal islamitische immigrant. Gevolg hiervan zijn doorgaans ongefundeerde uitlatingen, maar ook absoluut struisvogelgedrag. Classificaties als nazi, racist, gutmensch en AFA zijn zo vooral signalen van een beperkte discussie. Polarisatie is goed, zo lang die maar beperkt blijft tot de discussie die wordt gevoerd.

Langzame verstikkingsdood
Onze kennis van en begrip voor het islamitisch denken zijn beperkt. Of het nu gaat om de korte lontjes van de mohammedaan, het stagnerende integratieproces, de criminaliteit waarin zij oververtegenwoordigd zijn, de jihadistische aanslagen die plaats vinden of een falende deal met de Turkse president Erdogan. Zo zijn er nog tientallen voorbeelden te noemen die allen terug te voeren zijn op de ideologie van waaruit zij handelen. In dat opzicht tonen zij zoveel meer standvastigheid dan wij hier in het westen. Onwetendheid, het niet durven denken buiten onze eigen moraalgrens en het hoofd afwenden door ons niet te verdiepen in de realiteit van de islam, gaat ons uiteindelijk op de knieën dwingen. Doordat wij hier alle islamitische “daden” in de meest brede zin van het woord, willen spiegelen aan “onze” normen, verliezen we het overzicht. En steeds dwingender laten we ons tot zaken verplichten, zoals bijvoorbeeld het creëren van gebedsruimtes, halal-zwemmen, islam-uitingen van hoofddoeken door docenten op scholen, brallende moskee luidsprekers etc… Tal van voorbeelden van de islamitische deken die langzaam maar zeker wordt uitgerold over de westerse maatschappij – en wij tonen alleen maar tolerantie vanuit ons eigen denkpatroon. We laten ons sluipend islamiseren. Over mogelijke omkeerbaarheid denken we niet na. Deze haast oikofobische gedachte bij de gutmensch zal uiteindelijk suïcidaal blijken. Maar ingrijpen zal veel van onze beschaving vergen. De invloedssfeer van de islam, als ook de agressie daarvan komt steeds dichter bij. Neem bijvoorbeeld het satirisch Jan Böhmermann-gebeuren in Duitsland, of de Iraanse kledingdwang richting vliegmaatschappij Air France. Beide voorbeelden zijn nog maar een week oud.

Zelfcensuur en MSM
Zelfcensuur is sterk in opkomst, zoals deze week nogmaals benadrukt door Hans Teeuwen bij Pauw, waarin hij de grens aangaf van “de profeet”. Uiteindelijke conclusie was het dilemma; “Tot hier of kop eraf” Dit is ernstig! De Main Stream Media censureert tevens onder het mom van “selectie” om de “immigrantenveldslagen” bij de kijker weg te houden. De opstanden in Frankrijk van de afgelopen weken krijgen weinig tot geen ruchtbaarheid… Wellicht om rust te creëren? Wederom zijn ook hier voorbeelden te over. De Keulse groepsverkrachtingen met oudejaarsnacht liggen nog vers in het geheugen.

Het merendeel van angsten en frustratie ontstaat door gebrek aan kennis, diepgaande kennis over die “andere” cultuur. Ook over de met de islam verbonden ideologie. Moeten we een poging doen ons eigen denken uit te schakelen? Voor velen zal dat schier onmogelijk blijken.

Islamitische grondslag en immigratie
Voor de moslims geldt dat zij dienen te leven volgens de regels van de islam, waarvan de Koran maar 14% uitmaakt. Tevens zijn er de Soena die dan weer bestaat uit de Sira (de biografie van Mohammed) en Hadith (de overleveringen en uitspraken van Mohammed).

De islam is 16% Allah en 84% profeet Mohammed. Zij is ontstaan uit Mohammeds migratie van Mekka naar Medina (Yattrib) en de spiegeling van de huidige immigratiestroom heeft dan ook een diepere betekenis binnen islam. Dusdanig zelfs, dat het een eigen naam heeft, namelijk: “Hijra”. Van de immigratie waar we nu mee te maken hebben wordt in de moslimwereld gezegd dat dit de “finale slag” is nadat er twee eerdere Hijra’s hebben plaats gevonden. De eerste was de verovering van Jeruzalem, de tweede de verovering van Constantinopel (nu Istanbul) en bij deze huidige immigratie is Rome het doel als laatste heilige plaats van het christendom. Tot zover een stukje geschiedenis dat U te denken zou moeten geven.

Perfecte voorbeeld en dualisme
Mohammed en zijn daden omvatten het grootste gedeelte van de islamitische leer. In de Koran staan 91 verzen die elke moslim verplicht om de profeet als ultiem en perfect voorbeeld te volgen in elk detail. Ook is van groot belang te weten dat de islam een dualistisch systeem is, hetgeen inhoudt dat er in alles een tweedeling is, afhankelijk van de situatie of de mensen met wie de mohammedaan op een zeker moment te maken heeft. In dat licht zijn er ook twee soorten regels, te weten; 1) omgang met de moslims als geloofsgenoten en 2) omgang met de Kafir, ieder die niet-moslim is. De islam kent géén gouden regel! Kafirs dienen bespot, bespuugd, vernederd en belogen te worden, verder dienen ze gehaat, gefolterd en gedood worden. Zij zijn op voorhand een vijand, omdat zij Allah en de profeet ontkennen en Mohammed verplicht iedere moslim om deel te nemen aan Jihad tegen hen met als zekere beloning 72 huizen met 72 bedden waarin in elk bed 72 maagden. Verder geeft Mohammed – die zo’n 11 vrouwen had – het perfecte voorbeeld in het hebben van seks met kinderen, onthoofden, behandeling van vrouwen (slechts de helft waard van een man, verplicht gezicht te bedekken), het bezit van slaven, een huwelijk met zijn eigen schoondochter en nooit vriendschap aan te gaan met Kafirs,

Kafirs mogen bestolen worden, vrouwen mogen geprostitueerd worden, aanmoedigen om vrouwen te slaan, de eigen vrouw slaan, afvalligen te doden, gevangenen te doden, kinderen boven de 13 te doden, kamelenurine te drinken tegen ziekte, kinderen te slaan als ze niet bidden, liegen, vrouwen en kinderen tot slaaf nemen, stenigen bij vreemd gaan, folteren, doden van ieder die hem beledigt, afpersing van religieuze minderheden, gedwongen bekering tot islam, vrouwen houden als seksslaaf, aanmoediging Jihad, vrouwen vermoorden, vrouwen verkrachten en aanmoedigen vrouwen te verkrachten voor de ogen van haar man en tenslotte: Allah bepaalt de wetten (via Mohammed) en daarom gaan de islamitische regels altijd boven welke andere wet ook! Om maar een paar punten te noemen die feitelijk worden aangemoedigd binnen de islam.

Bespiegeling
Natuurlijk is dit geen uitputtend overzicht in zo’n beknopte weergave maar het geeft u een beeld van de ware aard van de islam. Met deze feitelijke kennis in het achterhoofd begrijpt u waarschijnlijk dat voornoemde zaken als deals en integratie gedoemd zijn te mislukken, ook omdat de islam haaks staat op elke vorm van democratie. Ook vernietiging van alles wat geen geschiedenis met Allah heeft, komt voort uit het voorbeeld van Mohammed, omdat dat in zichzelf reeds een belediging is. De totale uitroeiing van een beschaving is inherent aan de islam zoals bijvoorbeeld in Afghanistan en nu in Syrië. Vroeger waren Egypte en Turkije christelijk en zie wat daarvan terug te vinden is.

Infiltratie in allerlei overheidsgeledingen is de manier van islam om voet tussen de deur te krijgen en nieuw land te overheersen voor de zaak van Allah. U raakt zeker uw vrijheid en cultuur kwijt. Immers, waar zijn de kerken in Saoedi-Arabië, waarom zijn bijbels er niet toegestaan en is een gebied als Mekka verboden voor Kafirs? Islam is allesvernietigend. Wat U hierboven leest helpt U wellicht beter situaties en gebeurtenissen in het islamitische perspectief te zien.