Afgelopen zaterdag reed een man zeven mensen aan in Amsterdam. Op het Stationsplein, waar het bulkt van de politie en camera’s in groter getale aanwezig zijn dan Oost-Europese zakkenrollers.

Direct na de gebeurtenissen werd er al heel omfloerst gedaan over wat nu precies plaatsgevonden had. Uiteindelijk werd het verhaal dat de Amsterdamse politie verspreidde dat een man een appelflauwte gekregen had door suikergebrek. Hij zou zich ook niets meer kunnen herinneren van de gebeurtenissen. Ergo, het was een ongelukkige gebeurtenis.

Gisterochtend zat de ongelukkige bestuurder nog steeds vast, zonder dat er sprake was van vrijlating om zijn huis te kunnen opruimen. Want de politie had er een inval gedaan, en alles overhoop gehaald. Maar er was niets gevonden dat de man linkte aan jihadistische radicaliteit.

Interpretatie
Dat die man nog steeds wordt vastgehouden is al vreemd genoeg. Wie in Nederland geen overheidsfunctionaris de hersens in slaat is meestal na een middagje weer thuis. Die inval in zijn huis? Men was op zoek naar mogelijk bewijsmateriaal voor radicalisering. Dat suggereert heel sterk dat het niet ging om Gjalt Dijkstra uit Snits. Want al discrimineert de politie niet, en doet zij formeel niet aan profilering, het moet toch wel raar lopen als het hier niet gaat om een moslim, met bijbehorende naam. Dat die naam nog steeds volledig onbekend is, maakt dat tot een zekerheid. En er was al zoveel twijfel.

Maar er is meer. Gisterochtend werd door de Amsterdamse politie het bericht uitgegeven dat er besloten was de camerabeelden nog niet openbaar te maken. ’s Middags gevolgd door de mededeling dat alles zich had afgespeeld buiten het zicht van de camera’s…

Ik ken het Amsterdamse stationsplein tamelijk goed, ik kom er minstens eenmaal per week overheen. En het barst er letterlijk van de camera’s, zoals GeenStijl vandaag ook met een kaartje liet zien:

Dat ziet er in de praktijk zó uit:

En zo:

Wat vindt men er gemiddeld van? Onderstaande poll is geenszins representatief, maar geeft een goed idee van het vertrouwen dat men nog in de Amsterdamse politie heeft.

Wat je ook nergens hoort, is dat vier van de slachtoffers herkenbaar Israëlisch/joods waren. Dat maakt het – gezien de gemiddelde islamitische dispositie tegenover Israëli’s/joden – bijzonder waarschijnlijk dat het hier misschien niet om een voorbereide aanslag ging, maar wel degelijk om een aanslag. Je weet immers nooit wanneer het een moslim in de bol slaat? Het heet niet voor niets Sudden Jihad Syndrome. En Allah zal zien dat het goed was – zoiets.

Samenvattend
Zowel het gerapporteerde gedrag van de man als de gerapporteerde omstandigheden maken het heel waarschijnlijk dat de gebeurtenissen opzet waren, en geen ongeluk. Het gedrag van de Amsterdamse politie nagelt het onwrikbaar vast. In Nederland verdwijnen of mislukken fotorolletjes (Srebrenica!!!) altijd maar weer als het onze overheid niet uitkomt dat te zien is wat er echt gebeurde.

Het handelen van de Amsterdamse politie zegt meer dan wat men officieel zegt. Veel meer. Maar de taal van het zwijgen kan niet worden misverstaan. Het was een aanslag, en we worden weer eens bedonderd omdat moslims het in de maand ramadan toch al zo moeilijk hebben. En al doen ze dat zichzelf aan, dat hebben ook wij onszelf gedaan door ze ongebreideld te (laten) importeren uit landen waar men wel weet wat in een gevalletje als dit aan de hand is. Curieus genoeg zijn dat vooral landen waar de islam een meerderheid van het dagelijks leven beheerst. Landen waarvan de intellectuelen die ons het meest na staan ons voor gek verklaren er ooit zoveel te hebben binnengelaten, en ze op hun voorhoofd wijzen als ze horen dat we dat zelfs in een hogere versnelling hebben gegooid.

Nagekomen UPDATE en bewijs van bovenstaande, 14:45 uur

Geen Stijl meldt zojuist dat de chauffeur van zaterdag net is vrijgelaten. Schuldig maar niet te bewijzen lijkt nog de beste omschrijving (en of ik het over de chauffeur of de politie heb laat ik aan u over).