Terreur werkt
Terreur werkt. Gisteren stelde ik al de vraag wat precies de criteria zijn om te concluderen of terreur beantwoordde aan het doel dat het hebben moest. Ook, dat dat het enige criterium is om te bepalen in hoeverre terreur al dan niet werkt.
Gisteren zaaide ik twijfel in uw gedachten – die worden aangestuurd door media die er belang bij hebben te doen alsof terroristen zielige losers zijn. Weliswaar zijn die terroristen inderdaad vaak losers, maar dat is het verkeerde antwoord op een goede vraag. Waar het om gaat is welk doel ze dienen. Terreur is de openingszet van een campagne die een vervolg krijgen moet.
Militairen en agressieve ruitervolken weten dat sinds het begin der geschiedenis al uit te buiten, maar het principe is al langer geldig dan u zich wellicht realiseert. Europa is sinds de val van het Romeinse rijk door ten minste vier ruitervolken overspoeld (Hunnen – 4e/5e eeuw, Avaren – 6e/7e eeuw, Hongaren – 9e/10e eeuw, Mongolen – 13e eeuw) die als belangrijkste tactiek hadden door aanvallen terreur uit te oefenen op de landbouwgemeenschappen die hen niet goed bestrijden konden.
Dezelfde aanpak overigens die de Britten bij de verovering van grote gebieden in Afrika toepasten. Daar hanteerde men wat heette de ‘ongeregelde cavalerie’ – een bende tuig dat moordde, verkrachtte en in het algemeen de bevolking die er onder gekregen worden moest terroriseerde met snelle aanvallen die de sedentaire boeren demotiveerde weerstand te bieden. Het deed hen verlangen naar rust, vrede en veiligheid. Die de nieuwe meesters van het gebied garanderen konden door bezetting met geregelde troepen. De ongeregelde troepen trokken dan weer verder. In India gebruikten de Britten eerder overigens al een vergelijkbare aanpak.
De Semitische stammen die periodiek vanuit het Arabische schiereiland invallen deden in de cultuurgebieden van Mesopotamië hadden ook deze aanpak. Latere voorbeelden zijn de Turken en Timoer Lenk. De islam legde de aanpak vast voor toekomstig gebruik, door het in de Islamitische overlevering te integreren als dè manier waarop jihad gevoerd wordt. Nog in het begin van de 20e eeuw lukte het Lawrence of Arabia op dezelfde manier de Turken uit Arabië te verdrijven.
Terreur werkt, mits er maar een opvolgende aanval komt om een beschaving te plukken, die door terreur rijp is geworden. Wat de islamitische terreur zo lastig te bestrijden maakt, is dat het als systeem in de geloofsleer ingebakken zit. Islamitische terreur heeft als doel om gelovigen van een andere denominatie ontzag bij te brengen voor de volgers van de Profeet. En dat werkt zelfs zo goed, dat op een dag de islamisatie zo ver voortgeschreden is dat de islam domineren gaat.
Niet dat terreur iets met de islam te maken heeft, natuurlijk. Het is slechts de tram die men neemt tot het gewenste eindpunt is bereikt.
Prima artikel.
Of terreur werkt ?
– een paar jihadi’s met kalashnikov’s kunnen een heel stadion gijzelen en een bloedbad aanrichten
– Sinds 11-9-2001 houdt het islamitisch terrorisme de hele [ Westerse ] wereld in gijzeling en richt steeds meer bloedbaden aan
“Principieel hebben wij de terreur nooit afgewezen en kunnen hem ook niet afwijzen. Het is een gevechtsactie, die op een bepaald moment van de slag, bij een bepaalde toestand van de troepen en onder bepaalde omstandigheden volkomen op zijn plaats en zelfs noodzakelijk kan zijn”. Aldus Lenin in 1901 (artikel “Waarmee te beginnen”), om vervolgens te verklaren dat terreur op dat moment “door het ontbreken van een centrale organisatie en de zwakte van de plaatselijke revolutionaire organisaties” de zaak alleen maar kwaad doet. In 1919 is de situatie anders. Op het 7e Sovjet-congres verklaart hij dat men het pas pas “zonder dit middel van overtuiging en beïnvloeding”, opgedrongen door de terreur van de wereldmacht van het kapitalisme, zal kunnen stellen naarmate er overwinningen op de klassenvijand worden behaald.