In gaan tegen de heersende mores binnen een fractie is een politieke doodzonde, volledig aanpassen aan de eigen club is vereist. Tegenwoordig althans. Sid Lukkassen spreekt met Ybeltje Berckmoes over de moderne fractiecratie.

“Politieke carrières worden gemaakt of gebroken met het bezoeken van borrels.” Aldus Ybeltje Berckmoes, die inmiddels werkt aan haar memoires. Ze publiceert haar levensverhaal om aanstormende politieke talenten duidelijk te maken hoe politiek écht is. Zelf is ze na 15 maart weg uit de Tweede Kamer en de fractie van de VVD, waar ze al voor de verkiezingen een dissident en eenling werd, omdat haar opvattingen over politiek steeds harder botsten met de dictatuur van haar fractie. Ze gaf zelf aan niet langer herkiesbaar te willen zijn, al was de kans daarop toch al niet groot geweest. Zie ook het lot van Joost Taverne.

“Je komt in een machine terecht. Aan het begin denk je dat je daarop nog invloed kunt hebben. In de praktijk haalt de gekte van de dag je in: je wordt stemvee.”

Persvoorlichters en spindoctors waar nooit iemand op heeft gestemd, bepalen precies de marges waarbinnen een debat zich kan bewegen.

Ybeltje belandde in een wereld waar ze ‘geforceerd gezellig’ moest borrelen, terwijl anderen over haar schouder keken om te zien wie ze nog meer moesten spreken. We krijgen nieuwe kanten van Ybeltje te zien: ze zat op een schietclub met mariniers en studeerde ballet.

---

Gepubliceerd op 7 jun. 2017

Duur: 43:56

---

Steun Café Weltschmerz. Onze gesprekken zijn vertegenwoordigd in de collectie van het Instituut voor Beeld en Geluid. Ze zijn relevant en blijven geldig voor de toekomst. Help deze toekomst met een donatie: NL23 TRIO 0390 4379 13