Polarisering van kwaad tot erger – vlog Sid Lukkassen
Sid Lukkassen is zich de intensiteit van de polarisering van het maatschappelijk debat pas goed bewust geworden door de reacties op een selfie van hem met Zihni Özdil.
In het publieke debat gaat de polarisering van kwaad tot erger: toen het Kamerlid Zihni Özdil van GroenLinks een breed lachende ‘selfie’ postte op sociale media van ons tweeën, waren de reacties extreem. Dit vind ik veel te ver gaan! Daarom wil nu een briefwisseling aangaan met andere dwarse denkers en het eindresultaat presenteren in een boek.
Onder meer Maarten Boudry, Arno Wellens, Ancilla van de Leest en Jan Cornillie gaven aan te willen meedoen.
Op het moment dat we elkaar ‘geen podium willen geven’, om die uitdrukking te gebruiken, niet meer in gesprek willen ‘want anders legitimeer ik zijn of haar standpunt’ – dan is het einde zoek.
Het gaat vandaag meer om het demoniseren en taboe verklaren van personen dan om inhoudelijke discussie over ideeën.
Dit wil Sid veranderen!
Zijn doel met dit project is niet zozeer om het meer eens te worden, maar wél om elkaar beter te begrijpen en adequater geïnformeerd te zijn over elkaars standpunten. Kortom, de rel rond de foto met Zihni Özdil heeft echt duidelijk gemaakt dat we beter moeten luisteren naar wat we elkaar te zeggen hebben.
Voor dit project is ook geld nodig: Link naar het project.
Van Sid zelf:
Sinds ik met de crowdfunding van mijn briefwisseling tussen ‘links’ en ‘rechts’ ben gestart, heb ik zowel kritiek als ondersteuning ontvangen. Over de ondersteuning kunt u alles lezen in de commentaren die zijn achtergelaten door donateurs op VoorDeKunst.
De kritiek valt in twee categorieën uiteen: rechtse mensen die zeggen “het wordt toch niets, links is niet voor rede vatbaar”, en linkse mensen die vinden dat ik überhaupt “geen platform zou moeten krijgen”.
Zo ontving ik het bezwaar dat Maarten Boudry geen ‘echte progressieve denker’ zou zijn. Daar ben ik het hartgrondig mee oneens – Boudry is er oprecht van overtuigd dat de wetenschappelijke methode het lot van de armen op deze planeet verbetert, en op een wijze die op korte termijn merkbaar is. Hij meent dat de totale hoeveelheid rationaliteit toeneemt en zelfs dat dit de kloof tussen vijandige culturen zal overbruggen. Hij is consequent progressief onder de vlag van de Verlichting. Terwijl, als je goed naar het discours van hard links luistert, daar vaak de romantiek onder steekt van ‘terug naar de natuur’ en ‘nobele armoede’.
Pennenstrijd en polemiek!
Zoals Bart Reijmerink constateerde:
“Met zijn briefwisselingen beoogt Lukkassen het gesprek aan te gaan met een divers scala aan denkers. Links, rechts, boven en onder – zolang deze denkers enkele cruciale waarden van een vrij en eerlijk gesprek respecteren. Op het hysterische geschreeuw van vele ‘intellectuelen’ en publieke figuren zit Lukkassen – terecht – niet te wachten.
Een ouderwetse briefwisseling of polemiek hebben we lang niet meer voorbij zien komen in het Nederlandse medialandschap. In het verleden zag je kritische denkers elkaar nog wel eens ‘uitdagen’ in korte essays in kranten. Tegenwoordig claimen kranten dat ze hieraan nog steeds ruimte bieden. Als we kritisch kijken moeten we helaas constateren dat de veelzijdigheid van meningen zeer beperkt is. De tijden dat Paul Cliteur menig denker ‘uitdaagde’ voor een pennenstrijd zijn voorbij. Ook andere culturele denkers zoals Heldring en Wesseling konden hele volksstammen in rep en roer krijgen als ze een venijnige column of polemiek uitlokten.”
Als wat Reijmerink hier schrijft over Cliteur feitelijk klopt, dan probeer ik te begrijpen hoe dit komt. Toen ondergetekende informeerde bij linkse denkers om deel te nemen aan deze briefwisseling, kreeg ik ook te horen dat ik er “rekening mee moest houden” dat linkse opiniemakers zich hier niet mee zouden willen besmetten. Zij wilden immers “niet zo eindigen als Zihni Özdil”. Laatstgenoemde kreeg “bakken stront” over zich heen – van linkse geloofsgenoten wel te verstaan. Dit verklaart waarom weinigen bereid zijn de intellectuele degens te kruisen met andersdenkenden – uit angst om zulke (‘verwerpelijke’) gedachten een “podium te geven”.
Als je dan doorvraagt hoor je vanuit links dat er “niet aan voorwaarden is voldaan van een respectvol gesprek”. Vraag je nog verder door, dan blijkt dat ze je mening überhaupt respectloos vinden. Dit is omdat je het waagt kritiek te hebben op minderheden die in hun ogen worden verdrukt door de kapitalistische en racistische krachten van het systeem. Deze methode is eerder toegepast op Pim Fortuyn en Ayaan Hirsi Ali – door niet in te gaan op de problemen die zij blootlegden, maar voortdurend de vraag te stellen: “Moet je dat wel zeggen? Is dat niet respectloos?” Zo wordt het vrije denken geknecht in naam van ‘goed fatsoen’, waarbij goed fatsoen dan gelijkstaat aan conformisme.
Afgrondelijke tegenstellingen of verzoening?
In mijn brieven heb ik me ingezet voor een inhoudelijk debat, wat niet hetzelfde is als een verzoenend debat. Ik kan prima leven met afgrondelijke tegenstellingen. Maar dan wil ik wel dat beide kampen evenveel macht kunnen krijgen – dit noem ik de bouw van een Nieuwe Zuil – én ik wil een inhoudelijk gesprek op feiten en argumenten, zodat tenminste duidelijk is waarvoor men kiest door één van de kampen te kiezen.
De activisten op Twitter doen dit niet: zij gooien met modder en gebruiken termen als ‘nazi’ en racistenknuffelaar’. Hun afspiegeling van de gebruikte argumenten is niet adequaat, maar overdreven en karikaturaal. Dit is misleidend en vertekenend: wie ideologisch bezeten is, staat zichzelf veel toe.
Zij gokken erop dat hun fanboys niet de ideologische coven zullen durven verlaten om zich te verdiepen in de primaire bronnen en te lezen wat ik écht heb geschreven. In het huidige paradigma van filterbubbels is dat een veilige gok, maar wel eentje die leidt tot het verder dehumaniseren van ideologische opponenten en uiteindelijk tot een conflict dat niet meer met het woord beslecht kan worden.
En nee, dat is geen dreigement; het is een onbehaaglijke voorspelling die desalniettemin steeds minder onwaarschijnlijk lijkt te worden. Bovendien zijn ze intellectueel lui – ze verwarren artikelen van Bart Reijmerink over mijn vlog, met artikelen die ik zelf heb geschreven. Dat noemt zichzelf dan ‘wetenschapper’. Triest, maar wel voorspelbaar. Omdat hun eigen milieu bestaat uit ideologisch gelijkgestemden, worden ze nauwelijks kritisch gevolgd.
Met deze briefwisseling probeer ik iets heel anders te doen. Ik zet hier al mijn energie en veerkracht voor in – ik begrijp namelijk wat het alternatief is voor inhoudelijk debat tussen tegengestelde posities.
En op die vrolijke nooit eindig ik mijn betoog voor vandaag! Dus nogmaals, de tachtig procent van het project is bijna bereikt, roep u nogmaals op om dit te steunen! En komt allen naar het het event op 16 augustus!
Publicatie 24 juli
We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij willen onafhankelijk zijn van de overheidssubsidies en sponsoring, van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content wel voor iedereen beschikbaar houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein of een eenmalig substantieel bedrag. Grotere bedragen kunnen via een ANBI-regeling. Met jullie bijdrage kunnen we Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden vol desinformatie, tegenspraak blijvend te faciliteren.
We hebben 50.000 kijkers per week. Als iedereen 1 Euro zou storten dan kunnen we jaren vooruit. We besloten bij de geboorte van Café Weltschmerz non-profit te zijn en dat willen we ook blijven. Wij wilden onafhankelijk zijn van de overheidssubsidies en van politieke- en commerciële invloed, maar tegelijkertijd onze content ook voor iedereen beschikbaar te houden. Om dat te kunnen blijven doen, vragen wij jullie hulp met een regelmatig klein bedrag of een eenmalig substantieel bedrag. We kunnen met jullie bijdrage Café Weltschmerz in de lucht houden, om in deze bizarre tijden tegenspraak te blijven faciliteren.
Steun Café Weltschmerz en onze toekomst met een donatie of adopteer een aflevering. Onze gesprekken zijn vertegenwoordigd in de collectie van het Instituut voor Beeld en Geluid. Ze zijn relevant en blijven geldig voor de toekomst. Help deze toekomst met een donatie: NL23 TRIO 0390 4379 13
Doneren kan ook via crypto-currencies:
Bitcoin 1KiNiBFCYTQeXChtAYMHqfSeQ91jEVoeve
Ether 0x0111c80bdf8e1eee49a7c46bd134532f787dd852
Litecoin Lg11FwbnesVa7q2swjGgttbuHaX5EKAPoz
of ga naar www.cafeweltschmerz.nl/doneer/
Meer interviews via Café Weltschmerz op Veren of Lood vindt u hier.
Heel belangrijk initiatief van Sid Lukkassen.
Zonder OPEN DEBAT gaat de democratie dood,
sterker nog : houdt elk geestelijk leven op …………..
Tsja. Ik zit er een beetje dubbel in. Op zich is het initiatief mooi, maar ik ben vrij pessimistisch over de uitkomst.
Een debat heeft als doelstelling om de ander (of het publiek) van een bepaald standpunt of een mening te overtuigen. Dat betekent ook dat er iemand zal moeten toegeven.
De situatie is al te ver ge-escaleerd in mijn ogen. Iedere conservatief wordt al jaren uitgemaakt voor nazi/fascist/kies-maar-uit-wat-voor foob en die schade zal echt niet zomaar ongedaan worden. Daarnaast zit het helaas niet in de aard van islam om ook maar iets negatiefs toe te geven. Zelfreflectie is volkomen vreemd aan de islam en men kan iedere dag zien hoe islam haar wil en regels steeds verder opdringt aan het westen.
Toch juich ik het initiatief toe. Het zou een kans kunnen bieden om mensen de ogen te openen voor wat er werkelijk gebeurt. Aan de andere kant ben ik bang dat Sid aan de ene kant niet voldoende publiek trekt om werkelijk wat te kunnen bereiken en aan de andere kant meestal niet ver genoeg doorvraagt. Misschien omdat hij al genoeg ellende over zich heen krijgt, misschien omdat hij toch de kans niet durft te nemen dat het hem in zijn prive-leven gaat raken, of misschien omdat het gewoon een fatsoenlijke kerel is die nog steeds van mening is dat iedereen fatsoenlijk met elkaar om kan gaan.
Zelf heb ik dat idee al een tijd terug laten varen na herhaalde harde lessen uit de werkelijke wereld en omgang met de werkelijke islam. Een fatsoenlijke behandeling is vanuit die hoek vrijwel onmogelijk zodra er door de facade heen wordt geprikt en men de werkelijk belangrijke vragen gaat stellen.
Maak een ideal linkje aan om te doneren? Makkelijk en snel.
Fantastisch initiatief! Godzijdank zijn er nog mensen die hun nek durven uit te steken en open staan voor andere meningen in onze samenleving.
Inderdaad, een fantastisch initiatief. Laten we de hoop op een ommekeer, dus terug naar de redelijkheid en het verstand niet opgeven en het goede voorbeeld geven.