De universele kern van menselijke moraliteit is overleving en voorspoed voor de groep. Leven! Darwin en moraliteit is vaak genoeg behandeld, dus ik zal er aan refereren zonder de zoveelste herhaling over natuurlijke selectie voor de groep.

Gelukkig zijn wij een sociale diersoort, wat betekent dat onze moraliteit is versterkt door een genetische injectie van vriendelijkheid, zorg en altruïsme, waarmee we gezamenlijk leven beter maken. Monogamie, de enige zekerheid die een vader had dat een kind het zijne was, en de praktische redenen om incest weerzinwekkend te vinden staan in lijn met de morele condemnatie. Wat volgt is een morale kern. Het oer-moreel van de primaire Gulden Regel “Do unto others…” is eigenlijk gewoon een verbale reflectie op empathie. Maar door het in taal te uiten wordt het abstract; een morele code; het begin van een systeem. Een “waar” moreel systeem moet deel van de menselijke natuur zijn, zelfs wanneer het dit stuurt.

Een gezond moraal systeem zal in de kern het doel hebben menselijke interactie en samenwerking te verbeteren. De menselijke natuur van dankbaarheid, hulp, vergiffenis wordt aangemoedigd terwijl de menselijk natuur van geweld, wreedheid en zelfzuchtigheid binnen de groep wordt ontmoedigd. Hoe verder de maatschappij zich ontwikkelt, des te abstracter worden morele codes. Eigendom van land en gereedschap maakt diefstal “kwaad”. Handel, en daardoor de noodzaak tot reizen, creëert de behoefte aan een code die veiligheid van reizigers en handelaars waarborgt. De Griekse mythologie met het thema “niet je gasten oppeuzelen” is een combinatie van een hoek tegen het breken van gastvrijheid, gevolgd door een directe in de maag van kannibalisme. Slaaf moraliteit volgt de wensen en noden van de slaaf, Heren moraliteit dat van de heerser etc. In onze wereld van winkels en openbaar vervoer hebben we zelfs de “niet voordringen” beleefdheids vorm. Beleefdheid is dan ook een teken van succes: de morele nood ligt niet langer in overleving, maar in aangenaam gedrag! In moraliteit, “Wat we wel en niet doen, en voor moeten streven” is gelijk aan “Hoe we overleven en hoe we voorspoed behalen”.

Denk nu aan een politiek systeem dat een “vals” moreel systeem volgt. Om volgelingen te hebben, zal het enkele “ware” menselijke moralen moeten selecteren. Vervolgens stelt het dit moreel boven de anderen, baseert regels (dus abstractie) hier op en wurgt zo de andere moralen. In andere woorden: het wurgt hiermee de menselijke natuur. Als moraal systeem vergt dat een niet-aflatende indoctrinatie; als politiek systeem moet het overgaan op uit de weg ruimen van ongelovigen en afvalligen. Het is het verhaal van de mens aanpassen aan het systeem, in plaats van het systeem aanpassen aan de mens. Ook de politiek correcte moraliteit begaat deze fout; als ideologie heeft het mensen al opgesloten voor “ketterse” uitingen.

Het punt over het religieuze verbod op varkensvlees, omdat varkens houden moeilijk is in de woestijn, wordt zo nu en dan gemaakt over islam en judaïsme. Ik noem judaïsme ook omdat “deflectors voor islam” zo graag naar overeenkomsten tussen islam en jodendom wijzen als het over volkerenmoord gaat. Het Oude Testament roept inderdaad op tot de vernietiging van Amalekieten en andere lugubere zaken. Het punt dat dit niet langer een gevaar is omdat de Amalekieten nu ook niet meer bestaan is al gemaakt. En dus kijkt men naar het oppervlak en huppelt verder. Wat waardevoller zou zijn om waar te nemen, is dat dit “barbarisme” – net als islam’s mandaat van verovering – versterkingen zijn van de innerlijke menselijke natuur, en dus een “ware” menselijke moraliteit: tribalisme. Het is krachtig en overredend omdat het uit een oer-moreel vaatje tapt.

Wij verwerpen dit met het oer-moreel van de Gulden Regel en menselijk broederschap. Beiden zijn “moreel”, maar als denkende wezens zien we waarom de een niet “ethisch”1 is. Dit betekent nog niet dat islamitische verovering slechts gevaarlijk is en op een achterlijk moreel berust. Wat islamitische verovering zo succesvol maakt is zijn transgressie op het primaire moreel van empathie en dankbaarheid in de zelfde samenleving.

De moord op een bejaarde priester glipte langs de immuniteit van de wereld om geschokt te worden. Het was niet alleen schokkend voor de beschaafde wereld omdat de priester, oud, weerloos en volgens alle bronnen zeer zachtmoedig en vriendelijk was. De priester was deel van een kerk die land aan de moskee van de moordenaars had geschonken. De moord schokte ons omdat islam een natuurlijke menselijke moraliteit overtrad.

Hoe bereikt islam dit? Op het oppervlak lijkt het er op dat islam een nut vindt voor zijn psychopaten (mensen die toch al niet geketend zijn door primaire moraliteit) in jihad. Excuus en mandaat voor verovering, geweld, oppressie, slavernij, verkrachting en sadisme zijn zeker aantrekkelijk voor een psychopaat. Er is overigens een gebrek aan inzicht wat deze verleiding voor psychopaten inhoudt. Het betekent dat islam een begeerlijk systeem is voor mensen met een natuurlijk talent voor dominantie en het opleggen van hun wil aan anderen. Psychopaten hebben misschien niet de zin of het geduld heel hun leven vroom te zijn. Is dat een lichtpuntje? Helaas hoeven ze slechts lang genoeg vroom te zijn om een aanval uit te voeren.

Wat veel beangstigender blijkt – wanneer het daagt – is de uitbuiting en manipulatie van menselijk broederschap. De gift van land voor de moskee werd beloond met een rituele moord. Een psychopaat heeft geen scrupules medeleven uit te buiten. Maar hoe wordt dit een ideologie voor de massa’s?

Indoctrinatie vanaf de geboorte is er natuurlijk deel van. Het wegkijken door hen die hun eigen natuur niet laten corrumperen ook. Maar wat de empathie voor de kafir vooral smoort, is het vormen van de mono-culturen die islamitische ghetto’s zijn. De platitude van integratie wordt vaak herhaald maar schijnbaar nooit over nagedacht. “Westerse” moslims in islamitische ghetto’s zoals Molenbeek “integreren” namelijk uitstekend. Ze integreren in een cultuur die van de luxe van de gast-natie geniet, maar de gastheer evengoed haat en veracht.

Met Surah’s die leren uitwendig naar kafir te glimlachen wanneer de kafir nuttig zijn of bekeerd kunnen worden, maar met het achterliggende idee dat kafir de vijand zijn, is de eerste stap al gemaakt. Als iemand dit van geboorte af aan wordt geleerd, is het dan nog een verrassing als transgressie op primaire moraliteit ontstaat? Er is geen dankbaarheid naar de kafirs, geen Gulden Regel, ook geen “has slain all of mankind” wanneer kafirs al de vijand zijn.

De progressie van minderheid naar meerderheid, via immigratie en de baarmoeder, de bekende stappen en ontwikkelingen die aan de hand hiervan voorspeld kunnen worden: wetteloosheid (en ja, burgermeesters en politici smeken moskeeën om hulp), over representatie, speciale rechten en uiteindelijk de afslachting of bekering van de gastheer. Deze tactiek gaat tegen de primaire moraliteit van dankbaarheid in, door het oer-moreel van tribalisme te versterken. Het oer-moreel, de menselijke natuur van dankbaarheid, wordt gewurgd door de herhaalde ontmenselijking van niet-moslims (vanuit moslimperspectief), door afscheiding, zelfs wanneer in het gezelschap van kafirs, door interactie met kafirs een kwestie van misleiding te maken. In andere woorden: dit is een gecoördineerde aanval op de menselijke moraliteit, broederschap en goedheid van ieder mens dat geboren wordt waar dit gepredikt wordt. Het misleidende element zal altijd een bron van wantrouwen zijn tussen moslims en niet-moslims. “Is deze glimlach echt, of een sales-pitch?”. Dit maakt het ook des te moeilijker voor moslims die eigenlijk meer naar de kant van deïsme dan theïsme leunen om uit de groep te ontsnappen.

De uitbuiting van vertrouwen en liefdadigheid staat zo haaks op menselijke moraliteit dat het niet wordt opgemerkt wanneer men het ziet. Een psychopaat handelt op manieren die soms surrealistisch zijn voor geestelijk gezonde mensen, waardoor zij het ook niet kunnen voorspellen. Op dezelfde manier kijkt het Westen in ongeloof naar de sluip-jihad en handelt naar een realiteit die al twintig jaar achter ons ligt.

Bizar en rampzalig genoeg is het ook het Westen dat primaire menselijke moraliteit nog verder overtreedt. Deze perversiteit is vooral duidelijk in beeld in goedmens en BN-ers, establishment media, Merkels en Junckers. Maar het is ook ONZE zonde, via onze apathie en gemakzucht. Het is de zonde tegen de kern van alle moraliteit: LEVEN.

De jihadisten sterven voor de groep; wij laten de groep – onze groep! – sterven voor een jaar, een maand, een weekje langer wegkijken. De zelfmoord van de goedmens via jou en mij.

We hebben in onze gemakzucht opvoeding in vriendelijkheid laten vervangen door het gemakkelijker en leeghoofdiger ontklauwen.

“Hoffelijkheid, manieren, waardigheid; dat is toch uit de tijd! Sta voor niets, wees zonder waarden en denken; wees zonder kern. Wees weerloos; dit maakt je een geliefd en “goed” persoon. Onze afkomst, onze geschiedenis; onze erfenis scheidt ons van andere mensen; weg ermee! En vooral: groep-identiteit zoek je maar in voetbal!”

Geen moraliteit behalve de overbodige Slaaf Moraliteit: Aldus de dood van de geest, het nihilisme van de Philistijn. Dat ontklauwen is de ziekelijkheid van pacifisme op sociaal vlak. Ieder kind kan de fout van pacifisme zien: in de praktijk kan het alleen werken als iedereen pacifist is. Alleen een volslagen idioot qua moraliteit en ethiek zou voor pacifisme pleiten terwijl het Nazi-regime over het zwakkere Europa heen walst. Maar dit voorbeeld was nog niet genoeg voor de luie geest. Neen, de tapijt-roller voor geweld dat pacifisme is, werd weggezet als het antwoord op geweld! Het werd deel van de maatschappelijke ideologie: het bekende punt van straf op zelfverdediging. Vergiffenis en empathie voor gewelddadige criminelen, de conclusie van een Slaaf Moraliteit die heeft gewonnen. Seculiere theologie; theorie waar niet aan getwijfeld mocht worden. Dat er minder misdaad zal zijn als criminelen een heropvoeding van de staat krijgen, vooral ook door kortere straffen. Pleeg zelfmoord voor de deugd van pacifisme! Met weinig misdaad is volharding dat dit werkt mogelijk. Het maatschappelijke operettetoneel kon de wanklank van krijsende offers wel aan. Maar het volume van de weerloze offers nam toe en overstemde uiteindelijk de pers. De elite kon dan wel naar stille wijken met dubbel glas verhuizen, maar hun brood (wij, het volk) konden de herrie niet langer verdragen.

De vijandigheid en geweld, nota bene het enige werkelijke onderwerp van pacifisme, werd binnen gehaald en al direct bleek dat het een waanidee is. De farce van pacifisme werd van binnenuit weggevreten. Het is dusdanig gepoogd dit te verbergen met een soort media-steigerbouw, dat de constructie inmiddels ook niet meer is dan BN’ers die elkaar overtuigen dat ze goed bezig zijn. Ook al was er een media-houdgreep op Fortuyn en diens uitspraken noodzakelijk om het schaduwspel in stand te houden. Toch beleefden en voelden mensen de werkelijkheid al. Wat vertelt dit ons?

Wij zijn opgevoed en gevormd om mooi, zacht en lief te zijn; om makkelijk te zijn. Een menselijke kinderboerderij. Zoek maar eens berichten over Islam en kinderboerderijen, en wat naar voren komt is een metafoor van de afgelopen 30 jaar.

We hebben niet alleen het RECHT om te leven, het is ook onze PLICHT. Dit is de kern van moraliteit. Want ons leven voedt nog steeds iets waardevols. Ondanks al het gif en nihilisme van pacifisme, zelfhaat en geschiedenisontkenning. Ondanks alle terreur, moord, vernedering en geweld door islam. Ondanks het verraad van politici. Ons leven voedt een cultuur van kunst, kennis, welvaart, zelfverbetering, geluk, humor, vriendelijkheid, empathie; een cultuur dat zelfs de buitenwereld wilt helpen! Het is muziek tegenover de stilte van de dood, en het gejammer van leed. Want deze cultuur laten vervangen door een systeem dat genoegen verkoopt via verovering, verkrachting, sadisme en overheersing is een doodzonde op ieder vlak.

---

1) Als scheiding tussen ethiek en moraliteit verwijs ik naar de bio-ethiek als voorbeeld: dit gebruikt wetenschappelijke kennis om te bepalen wat juist (minder leed) is, zelfs de empathie is hier abstract!