Voor 2017 heb ik goede voornemens gemaakt. Ik ga vaker naar de fitness en ik ga me meer gedragen in lijn met de banner en ‘bio’ van mijn Twitter en Gab-account: als ‘loving granddad’ dus.

Maar geen misverstand: een loving graddad is iets héél anders dan een oude opa. Zie die banner èn bio: het heeft er mee te maken dat ik veel sterker het gevoel heb dat ik mijn kleinkinderen moet beschermen tegen de bedreigingen waar onze beschaving aan is blootgesteld, dan ik had met mijn kinderen. Misschien herkennen andere opa’s en oma’s zich hierin.

Maar er speelt nog iets anders: onder mensen van mijn generatie en iets ouder en vooral iets jonger, tiert het hippiedenken nog volop. Nauwelijks pijnlijker te illustreren dan het in reactie op mohammedaanse terreuraanslagen ritueel grijs spelen van het liedje ‘Imagine’ van John Lennon, de wereldberoemde muzikant en componist die 36 jaar geleden werd doodgeschoten. Nu ik ten behoeve van dit stukje even de naam van Lennons moordenaar opzoek (Mark David Chapman) ontdek ik pas dat deze godsdienstwaanzinnige jongeman zich met name had gestoord aan een zinsnede uit de tekst van juist dat liedje: de brave John zong daarin over ‘no posessions’, maar was zelf rijk. Ik weid hier maar niet over uit, een mens zou er draaierig van worden.

Maar dat hippiedenken dus. Je ziet dat niet alleen bij GroenLinks en activisten uit die omgeving, maar eigenlijk bij het gehele #partijkartel: zowel onder dragers van mannenknotjes als van parelkettinkjes. Inspiratie voor dit stuk putte ik uit een wonderlijke tekst afkomstig uit het VVD-kamp, getiteld: Hoe jij deze kerst wél een antwoord hebt op de onzin van je boze oom. Dat het een puur anti-Wilders verhaal was bleek uit zinswendingen als deze: “Het is de favoriete kreet van zowel je oom als van een berucht politicus in de Tweede Kamer.” Berucht. O dear.

Fear to bring children into this world
Verderop geef ik een weerlegging van die beschamende VVD-tekst maar eerst nog iets over een nog beroemdere muzikant en componist: nobelprijs-winnaar Bob Dylan. Een halve eeuw geleden was de man al beroemd. In zekere zin was hij zelfs nog van voor míjn tijd. Ik citeer uit een lang stuk van mezelf met een onvriendelijk overkomende titel: Hoort AJBoekestijn tot de allerdomsten onder politici of wetenschappers?:

In de koude winter van ‘62/’63 kwam de zanger/dichter -”I’m a poet and I know it”- Bob Dylan met het lied Masters of War. (…) De tekst van het lied blijft je gemakkelijk bij. Het gaat over de bedenkers van wapensystemen. Bob mocht ze niet. Volgens hem zou zelfs Jezus ze hun daden niet vergeven. Hij sluit het lied af met de hoop dat ze snel dood zullen gaan en spreekt het voornemen uit dat hij dan bij hun graf zal blijven staan tot hij zeker weet dat ze dood zijn.
Toen ik de woorden een beetje begon te begrijpen vielen die laatste regels – eigenlijk toch wat minder pacifistisch van aard – me niet gelijk op. Het eerste wat ik begreep en wat bleef hangen was “Fear to bring children into this world”. Ik was het helemaal met Bob eens dat dit met afstand de allerergste angst is die in mensen opgewekt kan worden.
(…) Dylans regeltje sloot heel goed aan bij de destijds levende èn reële angst dat een nucleaire oorlog alle menselijk leven op aarde kon wegvagen. Ik kan me nog de sfeer van enkele van mijn eigen nachtmerries over dit onderwerp herinneren. Met dat regeltje ben ik het nog steeds hartgrondig eens. Het oproepen van zo’n angst is het allerlaagste wat er is.
De Masters of War, en zelfs de politici die de lugubere maar effectieve strategie van afschrikking via Mutually Assured Destruction bepleitten, hadden echter niet de intentie die angst op te roepen. Sinds de jaren 60 zijn er mensen die niet alleen die angst opwekken, maar die dat ook expres doen. De angst is zo aangewakkerd dat bij heel wat mensen een volkomen verwrongen beeld bestaat van de groei van de wereldbevolking. Dat heeft geleid tot suïcidaal te noemen schuldgevoel. Suïcidaal dan niet voor individuen, maar voor beschavingen.
(…) Er is geen sprake van dat ‘de’ wereldbevolking op onverantwoord snelle wijze groeit: alleen in die delen van de wereld en in die subculturen waar een deel van de verworvenheden van het Westen wel, maar een ander deel niet is overgenomen, of zelfs fanatiek verworpen wordt, blijft de groei van de bevolking maar doorgaan. In andere delen van de wereld vormt juist de krimp van de bevolking nu, of de met zekerheid te voorspellen krimp van de bevolking in de nabije toekomst, de grootste maatschappelijke uitdaging. [1]

Een miljard Nederlanders?
Het aanwakkeren van de angst om kinderen op de wereld te zetten: dit weerzinwekkend noemen is eigenlijk nog een understatement. De cijfers over mijn eigen familie zijn heel leerzaam. Alle zes kinderen van mijn ouders leven nog. Er komen geen kleinkinderen meer bij en ook niet zo veel achterkleinkinderen meer. Wanneer de volgende twee generaties net zoveel kinderen gekregen hadden als mijn ouders, zouden mijn vader en moeder de grootouders zijn geworden van 36 kleinkinderen en in totaal 216 achterkleinkinderen gekregen hebben. In werkelijkheid heeft mijn generatie slechts 11 (klein)kinderen op de wereld gezet en de volgende tot nu toe slechts 12 (achterklein)kinderen. Ik heb enige hoop dat dat laatste aantal nog zal groeien tot 18, maar meer worden het er zeker niet.
216 : 18 = 12!
Als gevolg van de verbetering van de gezondheidszorg, de beschikbaarheid van voorbehoedsmiddelen en van de keuzes van mijn generatie en de volgende, zal Nederland in het jaar 2100 geen miljard inwoners tellen maar wellicht beduidend minder dan die beruchte 10 miljoen.
Die trend dat mensen bewust minder, of zelfs helemaal geen, kinderen krijgen is verreweg de meest ingrijpende sociale ontwikkeling die de mensheid ooit heeft meegemaakt. Toch kom je met zoekopdrachten in de trant van aantal echtparen in nederland zonder kinderen niet snel op het spoor van zinvolle cijfers over die trend. Ik kwam snel terecht bij deze naargeestige webstek: kindervrij. Eén citaat: “Kinderen zijn slechts celwoekeringen. Net als hun veroorzakers.” Dit is maar een tikje minder krankzinnig:

Het grote Nederland
Maar over naar die ‘close-reading’ dan.

Kerst. De mooiste tijd van het jaar. Gezellig aan tafel met je familie. Wat zou er mis kunnen gaan?
Nou, dit: je boze oom komt naast je zitten. Elk jaar roept hij allerlei dingen die er volgens hem verkeerd zijn aan ons mooie land.
Je weet en voelt dat ze niet kloppen, maar je had nooit het juiste antwoord klaar. En dus hoorde je zijn tirades machteloos aan.
Maar dit jaar ben je voorbereid! Wij hebben een aantal
beruchte boze-oom-uitspraken op een rijtje gezet. Mét antwoord.
Zo geeft hij het snel op en kun jij weer heerlijk van een gezellig kerstdiner genieten.

Ik houd me in om niet te gaan schrijven over de houding die uit de tekst spreekt. Een ding valt direct op: deze tekst is blijkbaar bedoeld voor jongeren die als vanzelfsprekend met ‘je’ aangesproken worden (Nog niet kiesgerechtigd?) en de groep die in de tekst te kakken wordt gezet is blijkbaar níét die van de opa’s en oma’s van die doelgroep.

Dit land wordt kapotgemaakt
Ok. Rustig maar, en je hoeft niet te spugen. Wat wordt er dan precies kapotgemaakt? We horen bij de top 20 grootste economieën van de wereld en onze economie groeit ook volgend jaar weer. Er zijn nog nooit zo veel banen geweest in Nederland als op dit moment.
Als je iets overkomt, dan kun je rekenen op goede zorg en financiële hulp. We staan op plek 7 van de meest gelukkige bevolkingen van de wereld (shit, dat kan beter!).
We hebben de beste Formule 1-racer van het moment.
Zet even het journaal aan en er komt een hele reeks landen voorbij waar ze het toch net wat slechter hebben dan wij.

Er staat een zinnige zin in: Wat wordt er dan precies kapotgemaakt? Dáár zou een fatsoenlijk gesprek tussen oom en neef/nicht op kunnen volgen. Maar dat is duidelijk niet de bedoeling.
In het vervolg zit een merkwaardige veronderstelling: de man die de mond gesnoerd moet worden, zou er problemen mee hebben dat “we” niet (meer) bij de grootste economieën van de wereld zouden horen.

Dat “we”!

Het doet me eigenlijk een beetje denken aan dromen over een Groot Nederlands Rijk. Ik denk dat er weinig SP- of PVV-stemmers zijn die vrolijk worden van zulke dromen. Zeker weten dat dit geen gevalletje projectie is, dat de verantwoordelijken voor deze tekst zelf zulke dromen koesteren?

Het laatste regeltje laat goed zien hoe weinig verschil er nog zit tussen PvdA en VVD. Werkloosheid onder jongeren en ouderen laat ik hier verder onbesproken net als het bijna volledig uit het zicht raken van vaste banen en de gevolgen die dat bijvoorbeeld heeft voor de mogelijkheid om een huis te kopen terwijl asieleisers voorrang krijgen bij huurwoningen.

Grenzen dicht
De opstellers van de tekst weten dondersgoed dat mensen die vinden dat ons land kapotgemaakt wordt, niet geïnteresseerd zijn in de plaats van Nederland op de lijst van landen gerangschikt naar bruto nationaal product en dat zij niet tobben over de prestaties van onze sportmannen en vrouwen. Ze vervolgen dan ook met:

Het is de favoriete kreet van zowel je oom als van een berucht politicus in de Tweede Kamer: “grenzen dicht!”.
Maar wat bedoelt hij er nu eigenlijk mee? Wil hij echt een hek om Nederland plaatsen? Dat is vrijwel onmogelijk. Het betekent dat er een hek van 1027 kilometer aan de grens met onze buurlanden België en Duitsland moet komen en ook nog eens 451 kilometer langs de kust. Lekker ongezellig – denk daar ook maar eens aan met Kerst, oom!

Ze maken een raar mengsel van ‘het mag niet’ en ‘het kan niet’. Een goede vriend van me schreef daarover vorig jaar een stukje getiteld: Hongarije sluit de grens. In fasen. Kan het niet of mag het niet?

Bovendien heeft Nederland veel inkomsten door de internationale handel. Het sluiten van de grenzen zou ons maar liefst 9 miljard per jaar kosten. Zonde van het geld, toch oom?

De domme oom was vergeten dat ‘we’ eigenlijk verdienen aan het binnenlaten van iedereen. Het onderstreepte bedrag is een link naar een artikeltje in Trouw. Een bijzonder oppervlakkig artikeltje naar aanleiding van het verschijnen van een Franse en een Nederlandse studie. Op haar beurt verwijst het Trouw-stukje naar deze publicatie (pdf) van het CPB waarin die grenscontroles in een soort terzijde worden ‘behandeld’. Het CPB verwijst vooral naar die Franse studie en komt verder met dit fraais:

Het hervatten van grenscontroles heeft een negatief effect op handelsstromen omdat het de kosten van het handelsverkeer verhoogt door langere wachttijden. Daarnaast zijn er ook andere negatieve effecten te verwachten van het inperken van vrij verkeer van personen. Dit zal het toerisme raken, het winkelen in grensstreken en het woon-werkverkeer, zoals de protesten in Zweden en Denemarken begin 2016 tegen de verscherpte controles illustreren.

Van toenemende werkgelegenheid bij de grenscontroles wordt niet gerept. Wie na 9/11 wel eens met het vliegtuig gereisd heeft, weet dat er behoorlijk wat mensen (opvallend veel allochtonen trouwens, inclusief knargeknevelde en salafistisch bebaarde) nu een eerlijke boterham verdienen met het scannen van bagage en fouilleren van reizigers, en dat er desondanks toch nog heel wat mensen op reis gaan.

Tot slot kun je je oom ook vertellen dat het aantal asielzoekers in 2016 sowieso fors is gedaald. Het komt niet eens meer in de buurt van de aantallen van 2015. Die waren veel te hoog, daar had je oom dan wel weer gelijk in. Maar daar is dus meteen iets aan gedaan.

De link gaat hier naar een artikeltje over asielinstroom bij de vrienden van de NOS. De cijfers over 2016 zijn inmiddels sterk naar boven bijgesteld. Nog pijnlijker aan dat stukje is de lof voor de zogenaamde Turkije-deal: de afspraak met Erdowahn over het bewaken van de buitengrens van de EU omdat ‘Brussel’ dat zelf liever niet doet; dat staat zo onvriendelijk.

De passage “De zorg moet gratis” sla ik over, misschien kom ik er later op terug. Ligt ook iets meer op de weg van SP-opa’s en oma’s. Het staat er ook een beetje raar tussen, want ze vervolgen met een stukje onder de kop: “De gulden moet terug en de EU kost ons heel veel geld“.

Het gevaar van een sterke munt
En dan krijgen we nog wat ‘les’ over monetair beleid:

Als je boze oom met z’n mond vol huzarensalade roept dat ‘de gulden terug moet’ en je bij elk glas rosé “Nexit!” hoort, wordt het tijd voor feiten. Nederland leeft van de export, maar liefst 29% van al onze inkomsten komt daarvandaan. Als we stoppen met de euro, worden Nederlandse producten te duur voor andere landen. De export wordt dan veel minder en we verliezen daarmee veel inkomsten en dus ook banen.

De link gaat naar dit verhaal van het CBS. Ik ga niet in op de misdadig absurde (ik zou bijna schrijven ‘populistische’, maar dat geeft een kwade naam aan luisteren naar de bevolking, naar de kiezers) suggestie dat stoppen met de Euro of verlaten van de EU de export (volledig) zou stilleggen.

Nederlandse producten zouden te duur worden. Ze zetten er niet bij hoe: gaan we dan uitvoerrechten invoeren/verhogen, gaan andere landen invoerrechten invoeren/verhogen of wordt de Nederlandse munt sterker in vergelijking met de Euro, de Zeuro of de nieuwe Drachme?

Misschien denken ze aan het verhogen van die invoerrechten omdat dat de weg is waarlangs ‘Brussel’ de Britten wil straffen voor #Brexit, maar ik vermoed dat ze hier toch echt waarschuwen voor een sterke munt. Kort door de bocht , maar eigenlijk niet echt te kort, wordt hier dus beweerd dat we als Nederland mee profiteren van de slechte financieel-economische reputatie van de zuidelijke EU-staten! Aan devaluatie en revaluatie zitten altijd meerdere kanten: een sterkere munt betekent ook dat import – inclusief olie! – goedkoper wordt.

Hoe opvallend: op dat “de EU kost ons heel veel geld” komen de auteurs in het geheel niet meer terug. De reden daarvoor is niet moeilijk te raden: dat Nederland per hoofd van de bevolking per saldo het meeste kwijt zijn aan de EU, durven ze niet tegen te spreken. Het stuk sluit dus maar af met een nog groteskere kreet: de oom zou kunnen beweren dat Rutte mede verantwoordelijk was voor de aanslagen op de Verenigde Staten van 2001.

De slotzin maakt het helemaal af en bracht mij ertoe om – ‘als opa’ als het ware – dit stuk te schrijven:

Je hebt je best gedaan, maar dit is echt het einde van het gesprek. Tijd om van je plaats op te staan en tijdens het toetje lekker naast je opa en oma te gaan zitten. Fijne Kerstdagen.

Ik zou zeggen: alvast een Zalig Pasen en denk op 15 maart even terug aan deze VVD-tekst; met name aan de minachting die eruit spreekt voor (met name jongere) kiezers.
#ZeZijnNietGoedWijs.

---

Noot

1. Dit is in mijn ogen een van de belangrijkste stukken die ik tot nu toe geschreven heb. Het is een onderdeel van een brief die ik schreef aan mijn kinderen en kleinkinderen en publiceerde in de bundel Bezorgde vaders. (Link naar uitgebreide preview in pdf-vorm). Houd mijn Twitter-account in de gaten: ik heb nog exemplaren in huis, die ik tegen verzendkosten ter beschikking ga stellen aan mijn volgers daar. Mensen die oprècht geïnteresseerd zijn in wat hoogopgeleide PVV-stemmers zoal beweegt, zouden ook heel wat van kunnen leren van die brieven!