De VN heeft de EU toestemming gegeven om in Libische wateren te gaan varen.

De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft vrijdag de Europese Unie toestemming gegeven in de wateren voor de Libische kust te opereren. Daar mag de EU schepen van mensensmokkelaars onderscheppen en vernietigen.

Dit klinkt beter dan het is. Het betekent namelijk niet, dat de EU dat ook doen gaat. En dat is een belangrijker kant van de migratiecrisis dan de formele. Libië bezit namelijk sinds lange tijd niets meer dat je een centraal gezag noemen kunt. In hoeverre lokale krijgsheren zich iets aan zullen trekken van het decreet van de VN laat zich raden, zodat er in de praktijk maar weinig veranderen zal.

Interessant wordt het pas, als de EU besluit migranten die overduidelijk vanuit Libië vertrokken, op twintig meter van de Libische kust in wrakke bootjes overboord zet, opdat deze mensen terugkeren naar vanwaar ze kwamen. En dan hebben we het hier specifiek over de enorme aantallen gezonde jongen mannen die besloten hebben dat de EU een plek is waar ze verwachten een gelukkiger leven te kunnen leiden dan pakweg ergens midden in Afrika.

Hoe waar dat mogelijk ook is, daar kunnen we eigenlijk niet aan beginnen. Maar als de EU dat nu eens erkennen zou, dan komen we ergens. Eerder is het feitelijk allemaal lood om schroot wat we wel mogen, en niet zouden moeten doen.