Na twee maanden is men er in Italië nu al achter dat een coalitie zoals men die hoopte niet reëel is. De 5-sterren beweging heeft nu al aangegeven zo snel mogelijk nieuwe verkiezingen te willen. De Italiaanse president Matarella ziet liever een overgangsregering tot eind van dit jaar, en daarna nieuwe verkiezingen.

De uitkomst van wat het electoraat wenste tijdens de Italiaanse verkiezingen op 4 maart was

• a) de bevolking was de voortdurende stroom immigranten beu
• b) men wil economische vooruitgang.

Wie wil dat niet, vraag je je af? Maar zoals vaker zijn er twee manieren om daar te komen, waar dan ook weer meerdere voorvechters voor te vinden zijn. De nog steeds zittende regering van de linkse PD-premier heeft geen stappen ondernomen om de immigratie onder controle te krijgen (ze heeft zelfs braaf getekend in Marrakesh vorige week!), en alle eventuele kansen op economische vooruitgang worden mede belemmerd door de euro.

Gepraat tussen Lega Nord en 5-Sterrenbedweging kon daarom op economisch gebied weinig opleveren aangezien de 5-Sterrenbeweging vooral het economisch zwakke zuiden van Italië vertegenwoordigd, dat meer uit is op economische hulp, terwijl het hardwerkende noorden waar het geld van het land wordt verdiend dat eigenlijk volledig zat is, en er niet voor betalen wil.

Zal een nieuwe technocratische regering zoals president Matarella dat wil dat conflict weten op te lossen? Geen kans, de PD-regring heeft in grote lijnen de door Brussel goedgekeurde lijnen gevolgd, en die zijn voor Italië funest. Technocraten zullen dat echt niet anders doen. Het enige wat een technocratische regering en pas nieuwe verkiezingen in januari zullen helpen is de kater van de linkse PD-regering in het vergeethoekje duwen. Niet voor niets is Matarella lid van de PD.

Deel van het probleem van deze onderhandelingen is Forza Italia. LegaNord-leider Salvini had van de 5Sterrenbeweging zelfs premier kunnen worden, maar men weigerde Forza in zo;’n regering op te nemen vanwege de nog steeds grote invloed van Silvio Berlusconi (plotsklaps omarmd door de EU) in die partij. Silvio stinkt hen teveel, en ze hebben een punt. Die patstelling kan niet meer worden doorbroken lijken beide zijden te hebben geconcludeerd. De 5-Sterrenbeweging eist nu verkiezingen in juli of uiterlijk het najaar.

Dat is pijnlijk genoeg voor de Italiaanse president, want zowel de 5-Sterrenbeweging als het blok rond de LegaNord (grote vooruitgang tijdens regioverkiezingen in april) lijken electoraal eerder terrein te winnen in de peilingen. Bij ontstentenis van serieuze alternatieven betekent dat dat de PD nog steeds verder wegzakt. Haar weigering te willen regeren met de 5-Sterrenbeweging lijkt haar zeer kwalijk te worden genomen.

Nog erger is dat de eertijdse leider van de 5-Sterrenbegweing zich weer roert. Formele opvolger Di Maio die de partij aanvoerde op 4 maart lijkt de pin op de neus te krijgen voor zijn EU-vriendelijke opstelling tot nog toe. Voorganger Beppe Grillo riep vorige week in een toespraak opnieuw op tot een referendum over de euro, en of Italië daar niet uit moet stappen:

“I have proposed a referendum for the eurozone. I want the Italians people to express themselves.
“Do people agree with it? Is there a plan B? Do we need or not to leave Euro?”
“There are two economies [in Europe]….one of the North and one of the South. And we, Italians, are in the South.”

Daarmee is Grillo opnieuw de nachtmerrie van de EU. De EU heeft altijd beweerd dat wie uit de euro stapt, ook uit de EU moet vertrekken. In Griekenland weet men niet beter, en de werdegang van dat land zal de EU met woede worden nagedragen als voor Italië een uitzondering wordt gemaakt. Maar Grillo heeft natuurlijk wel gelijk.

De noord-zuid scheiding is kunstmatig, maar je kunt het ook eenvoudiger zeggen: weinig of geen landen binnen de EU zijn in staat de economische kracht van Duitsland bij te benen om geen schade te ondervinden er mee binnen één muntunie te zitten. Het zal niet ingewikkeld zijn dit aan de Italiaanse bevolking uit te leggen, zodat de ramp voor de EU met een Italiaans referendum over de euro Brussel enorme schade toe zal brengen. Zelfs als de Italianen ondanks alles zouden besluiten toch te blijven, is het kwaad geschiedt.

Wat Brussel betreft kunnen die nieuwe verkiezingen niet lang genoeg worden uitgesteld.