Gisteren is toch nog vrij plotseling de patstelling van de Italiaanse formatie doorbroken met de goedkeuring door de president van een andere kandidaat van de LegaNord voor het ministerie van Financiën. Italië krijgt nog vandaag een nieuwe regering.

Eerder deze week leek de belangrijkste vraag nog te worden of de komende Italiaanse vervoegde verkiezingen over de euro zouden gaan, of dat de president er in zou slagen een interim-regering voor langere tijd aan de macht te houden. Dat de LegaNord liever nieuwe verkiezingen wilde verbaasde niemand, de partij had in enige weken een gigantische opmars in de peilingen gerealiseerd, en zowel de Italiaanse president als de Sterren realiseerden zich dat ze na een zege van de Lega volledig buiten spel zouden kunnen komen.

President Mattarella was constitutioneel net zo ver buiten zijn boekje gegaan dat het zijn positie ondergraven had, zodat alle benodigde ruimte voor een klassiek Italiaans compromis voorhanden was. Dat kwam er gisteren dan ook. Beoogd premier Conte presenteerde een nieuwe regering alsof er nooit sprake was van onenigheid met de president en alsof deze nooit had gewerkt aan een interim-regering van eigen keus. Het zelfde programma, en dezelfde bemensing van de regering waarover LegaNord en 5Sterren eerder overeenstemming bereikten wordt nu gepresenteerd. Alleen Paolo Savona, welke door president Matarella was geweigerd als minister van Financiën, kreeg in plaats daarvan nu de post van Europese Zaken, en hij werd op Financiën vervangen door Giovanni Tria.

Dit compromis komt niet alleen aardig overeen met mogelijkheid drie die ik maandag schetste, maar het betekent ook dat de president door de pomp is gegaan. de ontsteltenis binnen de EU over deze stap van Mattarella wordt wellicht nog het beste geïllustreerd met de waanzinnige vermaning waarmee Juncker donderdag deed of hij Italië met deze stap zonder voorbehoud zijn zegen gaf.

De Italianen moeten harder werken, minder corrupt zijn, en niet meer de Europese Unie van alle problemen de schuld geven. Met deze woorden zorgt de voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker donderdag voor opschudding. Diezelfde dag werd bekendgemaakt dat er in Italië toch een populistische regering komt.

Je moet het lef maar hebben. Nadat serieuzer sites het doopceel van de nieuwe minister Tria hadden gelicht kamen zij tot de conclusie dat Tria zo mogelijk nog een groter vijand van de euro is dan Savona als reputatie heeft. Over Savona:

What has spooked the establishmentarians in the early rounds of due diligence is the following article from December 2016 published in the Formiche, titled “Vi spiego la competizione truccata in Europa che favorisce la Germania“ or translated “I’ll explain the rigged competition in Europe that favors Germany” in which Tria, like other run-off-the-mill euroskeptics, criticizes the European monetary union and its fixed exchange rate for allowing countries – such as Germany – to run high external surpluses and says fiscal policy should compensate for that lack of flexibility.

Meanwhile, as Bloomberg’s Lorenzo Totaro and John Follain report, Tria publicly called for a debate on the euro in both Italy and in the rest of Europe, saying that “the biggest danger is implosion, not exit,” in an article co-written with Renato Brunetta, a senior lawmaker of ex-premier Silvio Berlusconi’s Forza Italia party.

In the article published in March 2017 in In Sole, looking at the outlook for the euro-region, Tria said that the “German economy’s growing surplus shows that monetary expansion, without a policy that aids economic convergence between the various countries, merely fuels an imbalance that puts us in conflict with the rest of the world.”

In other words, it appears that Salvini managed to replace one Euroskeptic with another, and instead of Savona, it will be Tria who will push for exploding the Italian budget, i.e.using fiscal stimulus, to offset Germany’s unfair advantage, i.e., back to the square one we were over the weekend.

En nu over Tria:

Furthermore, digging into Tria’s blog (which can be found here) reveals an even less centrist candidate. Some notable excerpts:

• “I think it’s hard not to notice that the UK has an independent CB, as it does not belong to the EA, and they haven’t signed any Fiscal Compact deal.”
• “We will see but based on the information we have today, we feel that the Brexit vote is not as irrational as it has been described. Our problem, however, is Europe, not the United Kingdom, and the fact that European rules do not allow us to quickly come to grips with a banking crisis that is not only Italian and which risks once again becoming systemic (and it is interesting that in the aftermath of Brexit are European banks to lose much more value on the stock exchange than the British ones) is a proof of the fact that it is in the EU that irrationality is prevailing, not in the United Kingdom. And in any case, the real question remains as a boulder: why does the eurozone grow so much less than the United Kingdom?”

In a December 2016 post he comments on a note by Savona voicing agreement about Italy’s need for a competitive currency devaluation… “I’ll explain the rigged competition in Europe that favors Germany.”… he follows it up with an article last August, in which he makes it clear that the euro is, in fact, “reversible“: “Mario Fraghi is not right when he says that the EUR is irreversible, unless he clarifies the necessary reforms for EUR survival.”

We wonder how long before Brussels realizes that it has replaced one deficit addict with perhaps an even bigger one…

… and what the Italian president’s, and the market’s reaction, will be then.

Kortom, de Italiaanse regering heeft nu niet één geharnaste tegenstander van de euro en de Duitse economische dominantie in de EU op sleutelposities, maar twee. Met Savona verantwoordelijk voor alle onderhandelingen met onder andere Duitsland en de EU, en Tria die zijn ideeën oplegt aan het ministerie van Financiën, kunnen we nog aardig vuurwerk verwachten het komend jaar. Het probleem tussen Brussel en Rome is nog maar net van start, en zal komende tijd verder tot wasdom komen.

Spannende tijden.