Freek Groeneveld vindt de hypocrisie en zelfgenoegzaamheid rond de migratiecrisis stuitend. En contraproductief.

Turkse grenswachters, volledig in de geest van Erdogan’s minachting voor mensen-rechten, hebben Syriers doodgeschoten. Inclusief vrouwen en kinderen. Grenswachters van een land dat nu voornamelijk dankzij Angela Merkel c.s. de EU wordt ingedrukt. Bedenk dat als de migrantencrisis niet was geëxploiteerd door gelukszoekers er meer ruimte was geweest voor echte vluchtelingen (Syriërs). Dat had betekend dat dit soort taferelen op zijn minst veel zeldzamer zouden zijn.

Hier zien we dus niet alleen bruut Turks beleid in actie, maar eveneens het gevolg van een probleem dat dankzij Merkel c.s. onnodig onhoudbaar is geworden. Ook zien we weer een falen bij de aanpak van een simpel utilitair probleem. Door plaatselijke opvang zou minder druk op de grenzen zijn komen te staan, was minder verwarring ontstaan over wie rechten heeft Europa in te komen (wie is vluchteling, wie is gelukzoeker, wie is Jihadist?), was er per vluchteling meer geld beschikbaar geweest om te helpen en was vermeden de Europese cultuur en economie in gevaar te brengen. Die is hard genoeg nodig om deze mensen überhaupt te helpen (onverlet het recht van Europa om geen zelfmoord te plegen).

Zelfs de oplossing om het verdrinken van migranten tegen te gaan – die zich had bewezen bij het vergelijkbare probleem in Australie – werd genegeerd. Deze punten moeten allemaal erkend worden om het totale onnodig leed te begrijpen dat de open-grenzen pseudo-empathie heeft veroorzaakt. Nog een oud puntje, hoe overduidelijk nep die empathie was:

Die verkrachtingen werden al eerder gemeld door mensenrechtenorganisaties vanuit kampen buiten Europa, en wederom toen vluchtelingen en migranten net aankwamen in Duitsland. Deze gevolgen van de nep-empathie, het “virtue-signaling” vanuit narcisme, zien we nu steeds vaker terug. Dit was voorspeld, maar werd genegeerd. De zelfpijpende hulpclubs die veel roepen eisen geen effectieve hulp; hier zit immers geen foto-kans aan vast. Zo richten zij oneindig meer schade aan dan zij goed doen.