Van de nood een deugd maken kun je aan de zeloten van het EUParlement overlaten. En dat is dan ook precies het bezwaar dat redelijke mensen tegen zo’n noodverband hebben moeten.

Want dat het onderhandelingsproces over de begroting zo lang neemt heeft onder andere als reden dat alle regeringsleiders er mee in moeten stemmen. Zodat niet een klein clubje luidruchtige lieden met de munten van hardwerkende mensen aan de haal kunnen gaan – als in Nederland de Nijpelliaanse groenmaffia, om maar wat te noemen. Binnen de EC zou ik willen wijzen op de dwangmatige eisen van commissaris Timmermans en zijn megalomane uitgeefplannen om onmeetbare resultaten te bereiken.

Reden genoeg voor bezorgdheid dus, als dergelijke mensen met hun vingers aan de trekker kunnen zitten. Alleen een gek laat een kind met een geladen pistool spelen, is dan de uitdrukking wel eens. Op de site van de EU-laven is het enthousiasme daarvoor voelbaar:

Het EUParlement wil dat er een noodplan komt voor het geval het niet lukt de meerjarenbegroting voor de periode 2021-2027 voor eind dit jaar rond te krijgen. De Europese Commissie moet daarom tegen 15 juni met een voorstel komen om te voorkomen dat de geldstroom naar onder meer regio’s, universiteiten, boeren en bedrijven volgend jaar stokt, eist een ruime meerderheid van het parlement.

Dat klinkt daadkrachtig, en is alleen daarom al verdacht. De vraag of het nodig is wordt namelijk weer niet gesteld. Toen België een jaar zonder regering zat was men verwonderd over de rust die dat gaf. het land draaide gewoon door – het verschil was dat politici minder bakkeleiden over nieuwe plannetjes en wat die kosten mochten.

Dat zou met EU-begrotingen niet fundamenteel anders hoeven zijn. Droogt die geldstroom naar de diverse regio’s, universiteiten, boeren en bedrijven dan echt op? Welnee, niet als dat structurele bijdragen zijn. Projecten met een vooraf bepaalde lengte kunnen aflopen, maar is dat wreed, vreemd of onwenselijk? Of komt hier het principe van structureel incidentele financiering om de hoek? Des te beter dan om die eens af te knijpen, het zijn het soort afspraken die al konkelend worden gemaakt, en vaak nooit netjes meer zijn te beëindigen zonder dat de hele wereld zich tekort gedaan voelt. Een gouden kans, derhalve. En inderdaad:

De financiering van veel EU-programma’s loopt op 31 december af, en als er geen nieuwe begroting is dreigen subsidies voor allerlei ontvangers te stoppen. Het noodplan moet ervoor zorgen dat er geen abrupte verstoringen optreden en de geldkraan open blijft, rekening houdend met de sociale en economische gevolgen van de Corona-crisis.

Zorgen dat de geldkaan open blijft: Ziedaar een belangrijke zorg van het EUParlement.

Nederland wenst de uitgaven aan de EU te beperken tot 1% van het BNP, maar de EC (en het EUP, let u wel op?) willen meer. Opnieuw ontbreekt de vraag waarvoor dat geld nodig is. Het EUParlement voelt zich een doel dat wanhopig op zoek is naar middelen – een goed doel wel te verstaan. In haar bestaan vindt ze al de rechtvaardiging van die eis. En als het lag aan de landenvertegenwoordigers die er rondlopen, zou onze nationale bijdrage niet 1% zijn, maar zeker 8% of meer. Maak u over de besteding maar geen zorg: men vindt wel iets om het naar toe te gooien.

Wat ik graag eens zou zien is een uitwerking van wat noodzakelijk is om de zaak voorlopig draaiende te houden. Met uitsluiting van de subsidiestromen, zonder groenwaanzin (er is zelfs een islamitische GroenNGO in aanbouw) geen onzinnige subsidies aan Noord-Afrika, Turkije en andere Balkanlanden en dan eens kijken wat daadwerkelijk nuttig is.

Ik maak me sterk dat die Begroting wel terug kan naar0,5% van ons BNP. Het enige nadeel is dan dat het EUP zo weinig te doen heeft dat ze zich gaan bezinnen op nieuwe redenen die ons blij moeten maken met hun bestaan. Zoals vierkante meloenen, bananen die niet krom zijn en een bevolking die niet protesteert tegen hun kostbare illusionisme.

Ben ik zoveel gelukkiger met de inspanningen van onze premier op dit vlak? Nauwelijks, al doet hij het aangaande de Eurobonds momenteel uitstekend. Maar Rutte zit er niet eeuwig, en ik behoud het vetorecht op de begroting het liefst waar dat het meest effectief is: in de fase waar een begroting wordt opgesteld. In het ergste geval is het altijd leuk voor later, maar door nu toe te staan dat het EUP zich er mee gaat bemoeien weet je eenvoudig dat we er als land op achteruit zullen gaan.