De mails die Hillary Clinton via haar eigen server verstuurde blijken steeds belangrijker te worden voor de Amerikaanse verkiezingsstrijd. Door burgerlijke pressiegroepen openbaar gemaakte mails maken kristalhelder waarom Clinton deze mails niet via haar departement wilde versturen: corruptie.

Dat het in de USA niet ongebruikelijk is partijsupporters te belonen voor bewezen diensten met baantjes als ambassadeur in relatief onbelangrijke landen (zoals Nederland) was al wat langer bekend. Maar de manier waarop de Clintons hun netwerk organiseerden bereikt daarin op twee punten ongekende hoogtepunten:

1. ze verkochten gunsten aan niet-Amerikanen
2. ze deden dat door de oprichting van een goede doelen stichting met maar één goed doel: Hillary’s presidentschap te kopen.

Voor Amerikanen is dat eerste punt het belangrijkste. De verkoop van gunsten aan allerhande schimmige mensen uit landen met een slechte reputatie, met als enig criterium de hoeveelheid geld die beschikbaar zou komen, is zeker met de huidige veiligheidssituatie bloedlink. En dat de minister van Buitenlandse zaken dat doet is gewoon schokkend.

In an April 2009 message to Abedin and Mills, Doug Band, who was overseeing the Clinton Foundation at the time, urgently asked for a meeting between a top US official and Gilbert Chagoury — a major donor to the Clinton family charity.
“We need to speak to the substance person re Lebanon. As you know, he’s [Chagoury] key guy there and to us and is loved in lebanon,” wrote Band, in a clear attempt to suck up to a big donor to the foundation.

Giuliani: "@ClintonFdn was a slush fund for the Clinton political machine." pic.twitter.com/SfdLiAQoci

— Fox News (@FoxNews) August 10, 2016

Het tweede punt is vooral voor ons land van belang. De Postcodeloterij maakte 25 miljoen over aan de Clintons. En dat je je dan gaat afvragen wat de wederdienst was, en hoe goed de Postcodeloterij doorlicht aan wie ze hun geld doneren zijn logische vervolgstappen.

Een minister van Buitenlandse Zaken die haar persoonlijke fondsenwerving en haar taak als minister door elkaar laat lopen is misdadig onachtzaam of volkomen corrupt.

De afgelopen anderhalf jaar ging het in het emailserverschandaal vooral om de juridische kant van de zaak, dat Clinton als minister nooit een aparte eigen server had mogen installeren die niet door haar departement was beveiligd. Maar nu de inhoud van de mails naar buiten begint te komen (en er liggen er nog een heleboel ongepubliceerd te wachten) begint de focus van de media te verschuiven naar de onoirbare zaken die Clinton via haar email regelde. zelfs de Clinton-gezinde NY Times komt daar niet onder uit. Bovendien gaat het hier om zaken die Clinton eerder nadrukkelijk heeft ontkend, sommige daarvan zelfs onder ede. Als dat nog vóór 8 november helemaal boven tafel komt, kan zelfs haar eigen achterban haar nog nauwelijks serieus nemen. Wat er dan gebeurt? Dat is een heel interessante vraag.