DE WERELD NU

Wit Privilege

Bedreigingen, eenheid van prijs, een land van deugers, Academisch tuig, Stalinisme, Duitsland, Applestore overval, Olympische Spelen, Rechters, wereldregering, Oekraïne, Therapeutenangst, Qatar, Cultuur en politiek, Onveilig, basis, Politiek, Zwart, Overlast, Vrouwen en kinderen

De vraag wat Wit Privilege nu precies inhoudt houdt me al enige tijd bezig. Niet vanwege een of ander vaag schuldgevoel, maar vanuit de behoefte te begrijpen wat het nu is, en waar de wortels liggen.

Dat werd duidelijker toen ik de vraag omdraaide. Want dan rolt het antwoord achter dit mechanisme er als vanzelf uit: Wit Privilege is niet anders dan een etiket voor gerassificeerde afgunst. Zo verklaart het ook eenvoudig waarom de ‘Linkse kerk´ er zo vlot en geroutineerd bij aanhaakte. Veel linkse stokpaardjes zijn op eenzelfde afgunst gebaseerd – zoals het eeuwige nadrukkelijk hameren op een erfbelasting omdat dat ‘niet eerlijk’ zou, dingen te erven van je opvoeders. Deze argumenten zijn genoegzaam bekend en herhaald.

Denkt u even mee. De klacht is dat blanke kinderen het in de maatschappij eenvoudiger hebben dan niet-blanke. Maar al te vaak klopt dat. Dat de wortel hiervan te maken heeft met opvoeding in een cultuur die gericht is op prestaties ontgaat de klagers echter maar al te vaak. Falen in een prestatiegerichte cultuur afschuiven op huidskleur is een variant op een schaamteculturele ontkenning van overtredingen van een gedragscode die voorschrijft dat stelen niet netjes is, om er maar direct een andere bom tegenaan te gooien.

Het resulterende strafblad is vaak inderdaad een handicap later in het leven. Maar klagen dat je ouders je niet goed hebben opgevoed hoor je vanuit klaagkringen maar zelden. Of nooit, eigenlijk. Want ook een strafblad wordt gezien als een aanklacht tegen het uiterlijk. Terwijl, als dat waar was, er geen administratief stigma behoefde te worden geplakt – het uiterlijk zou immers ruimschoots voldoen?

Dat racisme op erfelijkheid wordt teruggevoerd is vanzelfsprekend óók een racistische notie, maar ons wordt tevens geleerd dat gekleurde mensen niet racistisch kunnen zijn. Dat ook dat weer feitelijk een racistische notie is wil er bij de Linkse Kerk niet in – het gaat in tegen hun instincten, en is om die reden verboten. De maatschappij is systemisch racistisch, hoor je dan vervolgens. Ach so. Kernwaarden die iedereen in zijn buren het meest waardeert afdoen als cultureel slecht, je moet maar durven.

Er begint wat door te breken, maar het zal nog wel een  stief decennium kosten eer we voortgang gaan maken. Als mensen als Zihni Özdil kinderen nemen, en die onafhankelijk opvoeden.

Het valt allemaal niet mee. Maar het kàn wel. En daarom moet het.


Zie ook de discussie over racisme op Veren of Lood in eerdere artikelen.

5 reacties

  1. Bennie schreef:

    Wit privilege houdt in: dat jij als inheemse blanke de rekening mag betalen voor uit een ver buitenland geïmporteerde lieden, die niets aan het land van ontvangst toevoegen en als je vervolgens bezwaar maakt, je de eretitel racist krijgt opgeplakt.

  2. carthago schreef:

    Voor het toerkse ,marokhaanse ,pislamitistische en linkse ras is maar één doel,wit.
    Maar wel met behoud van outkiering.

  3. #StopOmvolking schreef:

    *BLANK* privilege = being forced to subsidise your own (demographic) White Genocide by the anti-white Government and being forced to celebrate White Genocide by the Department of Psychological Warfare aka. MSM

  4. Cool Pete schreef:

    De Westerse, blanke cultuur, heeft de wereld opgebouwd.
    Voor opbouw, ontwikkeling, geluk, heb je de Westerse beschaving nodig.
    Dat vergt scholing; en daar moet voor gewerkt worden.

    En dat laatste, willen velen niet. Daarom : valse beschuldigingen, afgunst, haat, enz.

  5. Anonymous schreef:

    Zelf verwelkom ik de eretitel “racist”, het vrijwaart mij om nog langer rekening te houden met de wensen en belangen van hen die mij daarvan beschuldigen, want fout doe ik het sowieso toch. Mensen begrijpen niet, ik wil gedaan hebben waar ik van beschuldigd wordt.

    De laatste keer dat ik die houding liet gelden, was het snel klaar met die beschuldigingen. Toen werd ik opeens een man die staat voor zijn principes. In nog geen minuut tijd werd er opeens wel rekening gehouden met hoe ik in het leven sta. Tot op de dag van vandaag. Blijkbaar hebben somigen geen respect voor hoe ik in het leven sta, pas als ik dat middels geweld dat doe gelden houdt men rekening met mijn normen en waarden. Het zij zo.

    Conclusie: er wordt pas rekening met je gehouden als je dat afdwingt middels geweld desnoods.