DE WERELD NU

De waarheid over anti-PVV-gajes

Soms kom je verbijsterende waarheden tegen. De column van Jan Dijkgraaf, gisteren in Spits! :

De waarheid over het PVV-gajes

De waarheid over het PVV-gajes

Gewoon eens een keertje eerlijk zijn over dat vreselijke gajes van de PVV? Ik heb er wel zin in – praten zonder al dat meel in de mond.

Toegeven dat ik hoop dat Kamerlid Eric Lucassen nog een keer zijn leuter in de brievenbus van de buurvrouw duwt. En dat aan de andere kant dan een Mastino Napoletano het hele zaakje aan flarden scheurt. En dat ie wél blijft leven, maar dat geen plastisch chirurg er met de beste wil van de wereld nog een man van maakt… Zou wel lekker zijn, qua lik-op-stuk-beleid!

Of juichen als de beelden uitlekken van de jongerenbijeenkomst die Hero Brinkman in Noord-Holland gaat houden. En dat dan blijkt dat meer dan de helft van die jongeren een armband met hakenkruis draagt. En dat Hero zelf, met zwart snorretje op de bovenlip in het kader van #november, voorgaat in het massaal gezongen Horst-Wessellied… Een heerlijke ontmaskering zou dat zijn!

Of volop genieten als de dieren net zo veel van Dion Graus houden als hij van zichzelf. En hij intern bezoek krijgt van de ‘fasciitis necroticans’. En dat de behandelend arts dan homeopatische druppeltjes toedient in plaats van antibiotica die er wél voor zorgt dat de vleesetende bacterie gestopt wordt in haar heilzame werk. De cirkel zou mooi rond zijn!

En wat te doen met Geert Wilders zelf? Tja, daar is weinig fantasie voor nodig, toch? Er is vast wel een jongeman met een baard die voor eigen rechter wil spelen. Met een mes, een brief en honger naar 72 maagden. En anders is die sharia zo gek nog niet…

Maar ja, da’s natuurlijk allemaal maar een grap van mij, hè. Dat snappen de cabaretiers van de PVV toch zelf ook wel?

Gewoon eens een keertje eerlijk zijn over dat vreselijke gajes van de PVV? Ik heb er wel zin in – praten zonder al dat meel in de mond.

Toegeven dat ik hoop dat Kamerlid Eric Lucassen nog een keer zijn leuter in de brievenbus van de buurvrouw duwt. En dat aan de andere kant dan een Mastino Napoletano het hele zaakje aan flarden scheurt. En dat ie wél blijft leven, maar dat geen plastisch chirurg er met de beste wil van de wereld nog een man van maakt… Zou wel lekker zijn, qua lik-op-stuk-beleid!

Of juichen als de beelden uitlekken van de jongerenbijeenkomst die Hero Brinkman in Noord-Holland gaat houden. En dat dan blijkt dat meer dan de helft van die jongeren een armband met hakenkruis draagt. En dat Hero zelf, met zwart snorretje op de bovenlip in het kader van #november, voorgaat in het massaal gezongen Horst-Wessellied… Een heerlijke ontmaskering zou dat zijn!

Of volop genieten als de dieren net zo veel van Dion Graus houden als hij van zichzelf. En hij intern bezoek krijgt van de ‘fasciitis necroticans’. En dat de behandelend arts dan homeopatische druppeltjes toedient in plaats van antibiotica die er wél voor zorgt dat de vleesetende bacterie gestopt wordt in haar heilzame werk. De cirkel zou mooi rond zijn!

En wat te doen met Geert Wilders zelf? Tja, daar is weinig fantasie voor nodig, toch? Er is vast wel een jongeman met een baard die voor eigen rechter wil spelen. Met een mes, een brief en honger naar 72 maagden. En anders is die sharia zo gek nog niet…

Maar ja, da’s natuurlijk allemaal maar een grap van mij, hè. Dat snappen de cabaretiers van de PVV toch zelf ook wel?

Wat kun je als kritisch stukjesschrijver nog meer doen om dit stuk vuil te duiden in de hoek waar het thuishoort?

Dat dit vooral verdacht veel weg heeft van een zelfontmaskering?

Churchill citeren over wie de nieuwe fascisten zullen zijn?

Er op wijzen dat dit niet alleen van een fascistische mentaliteit getuigt, maar meer nog, van een Kapo-attitude?

Het zal allemaal niet veel helpen, want er valt weinig aan deze tekst uit te vergroten zodat het potsierlijk wordt. Dat is het al. Niets is beter dan het echte gif van de zelfingenomen gutmensch.

Een typisch geval van wat je zegt ben je zelf.

Het beste dat je kunt doen, is Dijkgraaf laten razen en tieren. Nog heel lang graag, en in een goede gezondheid. En zo nu en dan eens informeren of hij geen kramp in zijn vingers heeft, of een keelpastille benodigt. De beste reclame is nog steeds: anti-reclame door een dom en walgelijk personage dat denkt het beter te weten, en in zijn ijver iets te bestrijden het beste voorbeeld van het gelijk van het bestredene demonstreert.

Leve de Vrijheid van Meningsuiting.


Eerder verschenen op Artikel7.nu