Stikstofprobleem – de bemiddelaar
In deze column zal ik proberen om belangeloos en onafhankelijk een poging te doen om te bemiddelen in het conflict tussen de boeren en de regering Rutte. Dit conflict is voor de goede verstaander niet alleen een conflict over het stikstofprobleem, maar ook en wellicht nog veel meer een conflict tussen:
- Stedelingen versus het platteland of de provincies
- Progressieven versus conservatieven
- Collectivisten versus individualisten
- Globalisten versus nationalisten
- Idealisten versus realisten
De eerlijkheid gebiedt om te erkennen dat het stikstofprobleem een door politiek en bureaucratie gecreëerd probleem is waarover onder anderen Ronald Plasterk terecht opmerkte dat stikstofdioxiden niet moeten worden gemeten per hectare, maar per hoofd van de bevolking. Vele malen is geopperd dat de norm in buurland Duitsland 100 keer ruimer is dan in Nederland.
Bovendien heeft Nederland zich duidelijk verslikt in de gekte met het aantal Natura 2000 postzegels en zich jegens de EU onnodig zwaar gecommitteerd. Het beste en domste en meest naïeve jongetje van de klas. Hetzelfde geldt overigens voor de manier waarop Nederland zich heeft gecommitteerd aan de reductie van CO2 en de manier van metingen, waardoor Nederland van het gas af zou moeten tegen exorbitante kosten, terwijl Duitsers subsidie krijgen als ze zich aansluiten op aardgas.
De politiek maakt meer kapot dan u lief is en behoorlijk wat boeren ook.
De achterliggende zorgen en overbelasting van de natuur, mensen en dieren zijn niet eenvoudig weg te nemen. Dat Nederland de hoeveelheden produceert die het produceert (op dat hele kleine stukje land) en dat iedereen en alles daar het slachtoffer van is geworden – en niet in de laatste plaats de boeren zelf – zou eerlijk moeten worden benoemd, erkend en opgelost.
Ik heb een carrière bij de boerenbank doorlopen onder Pierre Lardinois en Herman Wijffels. Ik kom voort uit een boerentraditie van tenminste 500 jaar (Veluwe) en heb boerenbloed door mijn aderen stromen. Ik heb familieleden die nog boer zijn en die ik ook nu nog spreek. Ik was zelf ‘boer’ op latere leeftijd in Uruguay op 430 hectare (meer dan Cees Veerman’s 350 hectare met ruim € 200.000 subsidie per jaar) en hield op een goede dag 1000 stuks ongesubsidieerd vee. Ik heb om vele redenen recht van spreken en doe dat hier.
Wij moeten eerlijker durven zijn over een aantal uiterst belangrijke aspecten:
- Het boerenbedrijf in de EU én in Nederland heeft sinds de Club van Rome (1968) en dankzij de productie bevorderende Gemeenschappelijke Agrarische Politiek (Crazy Agricultural Policy) en reeksen aan reguleringen en normeringen (melkquota, mestquota, over bureaucratisering ten spijt) zeer goed gedraaid, technologische innovaties kunnen doorvoeren, is in extrema geïntensiveerd en geprofessionaliseerd etc). Dit kon onder andere dankzij waanzinnige subsidie stromen (in de EU en de VS samen ruim € 100 miljard per jaar) uitgekiende samenwerking tussen sectoren, overheid en wetenschap en marktbescherming mechanismes, waaronder ook – tezamen en in tandem met de VS – protectionisme, hetgeen tot in extreme (!!) en op meer dan schandalige manieren ten koste ging van heel veel ontwikkelingslanden. Niks eerlijke vrijhandel. Niks GATT of WTO.
- Door het beleid van veel OESO-landen (subsidies en protectionisme) werden veel landen tot quasi monoculturen gedwongen en bleven noodzakelijke investeringen in ontwikkelingslanden achter. Ook heeft dit geleid tot een situatie waarbij met name de laatste 30 jaren tenveel hooggekwalificeerde (Nederlandse) boeren aan de tiet van de overheid bleven hangen, zich lieten omturnen naar overgereguleerde boeren en boertjes en lieten het vrije ondernemerschap aan anderen. Dit alles heeft onder andere geleid tot een buitensporige ontwikkeling van de prijs van landbouwgrond, waardoor het boeren eerder onroerend goed speculatie en subsidie goochelen is geworden dan iets anders. Boeren die de laatste 20 jaar grond bijkochten met financiering namen grote onverantwoordelijke risico’s, want het rendement dat op gefinancierde landaankopen kon worden behaald met productie zou met een dergelijke investering nooit voldoende rendement kunnen maken. Het was gekkigheid waarbij zowel de boer als de banken die dit financierden hun verstand verloren.
- Het huidige niveau en de omvang van de veehouderij (varkensmesterij, kippensectoren en kalverhouderij passen niet in Nederland. De belasting voor mens, dier en natuur is te hoog. Ik heb enkele jaren geleden enkele bedrijven bezocht en het feit dat kalveren en varkens nooit buiten komen, nooit een beetje zon of regen op hun pens voelen en zelfs geen vrije frisse lucht kunnen opsnuiven is niet goed. Zelfs Tjeerd de Groot (D66) heeft een punt, maar hij probeert zijn gelijk oneerlijk te verkrijgen. Het moet en kan fundamenteel anders, maar niet met geweld en niet met leugens en bedrog.
- De agenda van de overheid is een stiekeme. Ze willen af van de intensieve veehouderij, hebben een hekel aan vermogende domme boeren en azen op hun land voor een veelheid aan alternatieve bestemmingen én zijn hebberig om dat verschil tussen huidige landbouwgrondprijzen en bouwgrond enkel en alleen in de kassen van de overheid te laten vloeien.
- Oplossingen vragen tijd, vragen compromissen en vragen om eerlijkheid. Ook om eerlijke verdeling van opbrengsten.
- Dit alles betekent geenszins dat boeren uit Nederland zullen verdwijnen of dat koeien niet in weiden kunnen en moeten grazen. Het betekent wel dat het meeste anders moet en anders kan: ook voor veel boeren, waaronder de ouders van Jouke die het mijns inziens hun 16 jarige zoon niet per se aan zouden moeten doen om hem tot boer te dwingen in dat kleine truttige landje waar voor veel ondernemers in de landbouw eenvoudigweg geen plek, geen ruimte maar ook geen economische toekomst meer is.
- De overheid moet daarom transparant en eerlijk met de boeren omgaan en een belangrijk deel van de waardevermeerdering die vrij komt bij het omzetten van landbouwgrond naar bouwgrond aan de boer laten in plaats van hen met een paar schamele centen gedwongen uit te kopen. Compenseer hen ruimhartig en de economie en ondernemerschap zullen floreren.
- Iedereen wint daarbij: boeren, de natuur, de dieren en zelfs ontwikkelingslanden. Daar is nog volop ruimte.
Bemiddelaar Johan Remkes kan gewoon thuisblijven. Niemand die hem nodig heeft. Hij is een oude man van oude politiek.
Meer van Dr. GertJan Mulder vindt u hier.
Grootste tegenstelling in het stikstofprobleem is dat de boeren en omgeving denken nog in een democratisch bestel te leven, zo doet de regering het ook voorkomen.
Oké speculatie en winstbejag komt in elke tak van bedrijfsvoering voor .De ” intensieve veeteelt ” is een zichzelf regulerend principe,nog meer bepaald door de speculatie van grote ketens met de geboden ( te) lage melkprijs dan de boer zelf .
Als hier de productie stopt wordt dat ergens anders op de aardkloot wel weer aangevuld ,de verzonnen stikstof blijft hetzelfde .
U vergeet te vermelden dat achter de verzonnen redenen om ineens de boerenstand te decimeren de import van kanslozen zit .Toekomstig debiel stemvee naar binnen halen op bevel van het Wef.
Debilisatie van de natie.
Ik woon in de regio Eindhoven en ik zie het land hier meer en meer veranderen van weilanden en bossen naar Vinex wijken afgewisseld met bedrijventerreinen.
Intussen stromen nieuwe inwoners massaal binnen en wordt ons land een legbatterij voor mensen. Alleen al daarom vind ik dat de overheid met haar tengels van de de boerenbedrijven moet afblijven.
Ze moeten gewoon eens accepteren dat ons land (te) vol is. Instroom minimaliseren en uitstroom van niet productieve bijwoners stimuleren met een startkapitaal. + consequente toepassing van asielprocedures.
In de komende 20 jaar komt door vergrijzing heel wat woonruimte ter beschikking.
Wat we met het inkrimpen van de veestapel ook zullen zien is, dat dezelfde hoeveelheid vee in het buitenland staat. Waar diervriendelijkheid veel minder een rol speelt dan in ons land. Je lost het probleem van teveel vee dus niet op, je verplaatst het slechts.
Op basis van een alle kanten rammelend model, dat zelfs internationaal door niet de minsten verguisd wordt, en normen die 100x lager zijn dan andere EU landen, inhakken op iets dat in belangrijke mate bijdraagt aan ons BNP en buiten onze grenzen anderen van voedsel voorziet. Want we maken genoeg voor onszelf.
Dan moeten ze in Oekraïne ook gaan inkrimpen qua graanproductie, want zelf krijgen ze die hoeveelheden niet op. Export? Bah!
Wereldleidend in hoe je het meest duurzaam, efficiënt, noem maar op, boerenbedrijven in stand houdt. Van iedere vierkante meter het maximale aan productie eruit haalt. Bij een immer groeiende wereldbevolking is dat nog niet half zo belangrijk als stikstofvermindering, behalve dan dat onze kolencentrales weer meer mogen produceren, de biomassacentrales gewoon doorstoken, en de grootste stikstofoxide verspreiders (met stip op nummer 1: Tata Steel), de hand boven het hoofd gehouden wordt.
Subsidies verminderen de investeringskosten die gemaakt moeten worden om aan de immer wijzigende en uitbreidende van bovenaf doorgedrukte regelgeving te blijven voldoen. Indirect dwing je daarmee schaalvergroting (megastallen) af. Opmerkelijk genoeg komt het grootste deel van subsidies altijd terecht bij de grootste hoop, zodra de kleintjes aan de beurt zijn is de subsidie op, of slechts nog marginaal. Ook dat werkt schaalvergroting in de hand. Zie ook de PAS boeren, volledig klemgezet door regeltjes.
Meer van ver moeten halen (de WEF Food Hubs, plofkippen, enz), en dus ook de landen die baat hebben bij onze export, is allesbehalve milieuvriendelijk noch diervriendelijk. Windmolens die vrijgesteld zijn van de wet bescherming bedreigde diersoorten, want ach, wat maakt het uit als de vogel- en insectenstanden neerwaarts gaan. Of visstanden door de enkele echte natuur die we nog hebben, de Noordzee, vol te stampen met windmolens.
Gaat het werkelijk om bestrijding van dierenleed? Laat het weten zodra het Offerfeest verboden is, zonder dat dat oogluikend wordt toegestaan.
Stikstofkrakers uitdelen aan boeren (voor nog geen 3 miljard totaal) gaat niet gebeuren. Lost tegelijkertijd stikstof, ammoniak en mestoverschotten op.
Een boer die aanbiedt om zijn vee weg te doen, en in plaats daarvan aardappelen te verbouwen, wordt niet geaccepteerd, het gaat om landjepik. Een paar honderd koeien vervangen door tienduizenden nieuwe inwoners geeft alleen maar meer stikstof enzovoorts. Of volstampen met windmolens, want dat kost ook bergen aan grondstoffen die de nodige impact hebben qua vervuiling voordat er iets als een windmolen is. Die onbetrouwbare dingen draaien op subsidie, en kosten op meerdere vlakken meer als dat ze kunnen opleveren. Zou je de subsidie erop stoppen, en van tevoren eisen dat er ruim voldoende geld wordt ingelegd om ze later volledig op te ruimen, dan wil geen enkele investeerder meer instappen. Nee, tegen de tijd dat ze vervallen zijn tot chemisch afval, dan is nu al zeker wie er mogen opdraaien voor het verantwoord afvoeren van die “natuur redders”.
Hoe vaak dient de overheid nog aan te tonen dat zij niet transparant en eerlijk zijn? Ga dat eerst aanpakken voordat je meegaat in hun beslissingen. Op vele dossiers wordt er met miljarden aan belastinggeld gesmeten, maar zorgen dat de eigen inwoners niet kopje onder gaan?
Wie wint daarbij? Papieren gewenste werkelijkheid wordt tot nationale crisis gebombardeerd, vervolgens gebruikt om nationaal van alles en nog wat af te breken, behalve de multinationals, voor tientallen miljarden belastinggeld die gegarandeerd verhaalt gaan worden op de burgers, en het nodige wat we zelf kunnen over de grens te gooien, zodat dat nog meer natuur/milieu/klimaat schade veroorzaakt, alsmede meer dierenleed, en verminderde energie- en voedselveiligheid en -zekerheid.
En de ontwikkelingslanden gaan dat niet compenseren. Teveel corruptie, een geheel andere mentaliteit, en een geheel ander klimaat, waardoor wat hier groeit daar niet kan groeien, en omgekeerd. Daarnaast is het zonder meer natuur vernietigend om in te zetten op soja en palmolie (of andere zogenaamde duurzame en diervriendelijke “vleesvervangers”), want complete oerwouden worden jaarlijks platgebrand (inclusief dieren) daarvoor, om met diesel en stookolie deze kant op vervoerd te worden.
Het middel is erger dan de kwaal.
De combinatie van overheidsingrijpen & florerend ondernemerschap gaat er bij mij niet in, het spijt me.
Rutte4 ,het ultieme wef planbureau voor .NL : Grote grazers vervangen door grote uitvreters.Wat een volk.
Om natuur te sparen hoeft niet op stikstof of CO2 gekeken te worden in Nederland, want natuur bestaat hier niet eens meer.Er zijn bijna geen vogels meer, bijna geen insecten, de vissen uit de zee bevatten gif. Sinds 60 jaar worden in heel de wereld volop pesticiden ingezet om insectenplagen en plantenziekten te voorkomen. Het gevolg is dat de hele natuur vergiftigd is en de flora en fauna op sterven na dood. Die maak je met wat minder koeienstront niet opnieuw levend. Waar zijn onze kikkers in ons kikkerland, er zijn geen geelgorzen meer, ik zie nooit meer een veldleeuwerik boven de velden, maar wolven die de schapen en alle moeflons op de Hoge Veluwe opvreten dat schijnt erg natuurlijk te zijn. Verhongerde paarden op een afgesloten terrein zoals de Oostvaarderplassen, dat vol staat met het voor hun giftige Jacobskruiskruid is het ultimatum van natuur.
Het ziet er naar uit dat de PvdA in de Eerste Kamer er voor gaat zorgen dat CETA erdoor komt. Dat gaat zeker niet helpen, zeker niet qua voedselveiligheid.
Neelie kroes heeft een naam hoog te houden in het lobbycircuit, waarom nemen ze die niet?/sarc off
De bende van rutte is een meer dan staatsgevaarlijke club die een geheime agenda heeft en deze nu uitvoert op bevel van Schwap van het WEF. Hert wordt dat deze staasgevaarlijke club ontmaskert wordt en afgevoerd. Nieuwe verkiezingen en weg met Brussel. Ook het zwijn timmermans moet verdwijnen en met hem de hele groene maffia.
https://expose-news.com/2022/07/10/documents-dutch-gov-wef-great-reset/
@Willie, interessant artikel, zelf krab ik mij over de bol over al die voedselcentrale’s die links en rechts in de brand vliegen in de USA de laatste tijd, soms zelfs via neerstortende vliegtuigjes. Doet mij denken aan de tijd dat er links en rechts Ivermectine fabrieken in de brand vlogen wereldwijd. Niet lang daarna begon covid.
Kijk naar het verleden. Mocht er een grote ramp plaatsvinden ergens, dan werd snel de logistieke macht van het leger ingezet. Duizenden mensen, blootgesteld aan de elementen, werden in veiligheid gebracht, verzorgd, voorzien van droge kleding, warmte, onderdak, voedsel en veiligheid. Dieven, die van de gelegenheid misbruik maakte, werden, desnoods onder schot, opgepakt, afgevoerd en opgesloten voor latere, niet malse, berechting. Met man en macht werd het risico op meer leed zoveel als mogelijk ingeperkt, verantwoordelijke bestuurders gingen met de billen bloot en werden niet zelden gegrild door de persmuskieten van weleer, als ze al niet de eer aan zichzelf hielden, enzovoorts.
Tegenwoordig?
De geschiedenis der mensheid leert dat honger, als middel om een volk te knechten, vaker ingezet is geweest. Op de langere termijn heeft dat nooit een volk daadwerkelijk geknecht, eerder het tegenovergestelde. De haat blijft generaties lang.
Daarnaast brengt wijdverspreide honger de primitieve kant van een mens naar boven. In een wereld waar de zwarte markt kan voorzien in de meest dodelijkste wapens lijkt mij dat niet aan te raden. Radicale vrijheidsvechters zijn één ding, voorbij wanhoop gedreven diverse groeperingen die een gezamenlijke vijand vinden die hen allen in hun bestaan bedreigt, is een geheel ander iets.
Voorbeelden te over, zie, bijvoorbeeld, recentelijk, Sri Lanka. Ook zo’n gaaf land dat helemaal groen ging.
Andere ‘kill the boer’ landen, Zimbabwe, Zuid-Afrika, gaat het ook geweldig mee *kuch*.
Het begint met (burger)oorlog, dat is wanneer de bestaande macht het volk vertelt wie/wat de vijand is. Op een gegeven moment slaat dat om, dat is wanneer het volk erachter komt wie de werkelijke vijand is, ook wel revolutie genoemd.
En de reden daarvoor is even simpel, het begint wanneer de bestaande macht denkt verheven te zijn, boven het volk te staan, niet meer echt luistert naar hun ware werkgevers, het koppig blijven menen het beter te weten, hoe groot het gemor ook is, maar in plaats daarvan steeds meer offers te eisen. Gaat op den duur altijd fout. Vraag is enkel: wanneer?
Hoogmoed komt voor de val. Hoe superieur een machtsmonopolie ook is, hoezeer ook het verdeel en heers spel gespeeld wordt, het is altijd beperkt, ondergeschikt aan de volhardende numerieke overmacht die er tegenover staat. En als er iets volhardend is, dan zijn het massa’s hongerige/verkleumende mensen. Want die hebben slechts vier keuzes: hongerdood, gewelddadige dood, overleven, of leven. In eerste instantie zullen de meeste kiezen voor overleven, maar naarmate er meer om hen heen neervallen zullen ze een ander pad kiezen. Iedere beschaving wiens bestuurders als doel hadden om hun eigen volk te knechten voor eigen gewin is uiteindelijk ten onder gegaan.
Zoals altijd, de geschiedkundigen na ons, mits werkelijk vrij om hun eigen onderbouwde mening te vormen, zullen deze tijden beter kunnen duiden dan dat wij thans kunnen.