Niet de NPO vertelt het hele verhaal – als het over politiek gaat is het de PVV tegen het MSM-discours wat de essentie vormt.

Ik schreef vanmorgen al een stukje waarin ik liet zien hoe de MSM-campagne tegen (vooral) de PVV en andere anti-immigratiepartijen functioneert. Om het te zeggen met een beroemd citaat van John Cleese uit Fawlty Towers: Don’t mention the war!! Déze ‘oorlog’:

pic.twitter.com/gJt5crCszu

— Geert Wilders (@geertwilderspvv) March 5, 2017

De PVV is extreem effectief in het counteren van het MSM-discours. Effectiviteit hangt nu eenmaal samen met een boodschap die aanslaat. En een boodschap waarin je jezelf herkent hoeft slechts van tijd tot tijd even in herinnering te worden gebracht om het gevoel dat je er bij hebt te hervinden.

Zet dat maar eens af tegen de voortdurende media beuk waarmee men u murw probeer te krijgen. De PVV campagne is welbeschouwd heel beperkt – het gebrek aan middelen speelt hen parten. Curieus genoeg is dat geen grote hinderpaal, de boodschap is bekend, en wie er meer over weten wil doet dat via internet. Een overmaat aan reclamespotjes – al dan niet in de vorm van politieke discussieprogramma’s op de TV – heeft geen ander doel dan u een boodschap in te stampen die u niet werkelijk gelooft.

Wat ik graag ooit eens onderzocht zou zien, is wat het electoraat meekrijgt van al die spotjes en andere campagneuitingen. En in hoeverre dat klopt met wat in de verkiezingsprogramma’s staat. Ik heb het sterke vermoeden dat dat zou resulteren in de conclusie dat veel campagnegeld weggegooid geld blijkt.

Maar ja, de huidige ledenaantallen zijn onvoldoende om de campagne en andere grote kostenposten van politieke partijen te dekken. Dat benodigde geld krijgen de partijen uit de algemene middelen omdat ze ‘partij’ zijn. Ze hebben het zichzelf toegekend, zelf de regels opgesteld wie wat krijgt en ze vinden dat ze er recht op hebben. Maar in hoeverre dat terecht is? Die vraag wordt wel eens gesteld, maar nooit openbaar bediscussieerd. Stelt u zich eens voor dat dat onderwerp van gesprek zou zijn tijdens de verkiezingen in een programma als Pauw. Moeilijk hè?

Het spotje hierboven werd terecht door GeenStijl betiteld als de winnende scène van het verkiezingsdebat van RTL zondagavond. Goedkoop en effectief, al zal de gekochte zendtijd best wat gekost hebben. Het mooiste was nog dat het zonder het decor van die zwoegende lijsttrekkers minder hard was aangekomen. Hoe hard de MSM ook proberen de onderwerpen immigratie en islam onder het tapijt te houden, hoe beter het werken zal.

Met het debat van maandag 13 maart tussen Wilders en Rutte in het vooruitzicht valt er nog een aardige swing in de gepeilde voorkeuren te verwachten.