Olifanten in rechtszalen -3- justitieel activisme
Dit is het voorlopig laatste [1] stuk dat ik schrijf over het Europese Hof voor de Rechten van de Mens en justitieel activisme. Om met de conclusie te beginnen: we moeten van dit Hof...
Dit is het voorlopig laatste [1] stuk dat ik schrijf over het Europese Hof voor de Rechten van de Mens en justitieel activisme. Om met de conclusie te beginnen: we moeten van dit Hof...
Hoe dienen kunst en overheid zich tot elkaar te verhouden? Valt er iets goeds te verwachten van inhoudelijke besluiten die een overheid neemt over kunst?
Zijn belangstelling voor de islam en de veranderingen die die in de maatschappij teweeg brengt, leverden Ad Rek geregeld commentaar op van mensen die zich afvroegen waarom hij bezorgd is.
Wegkijken zal wel nooit woord van het jaar worden, de kunst van het wegkijken is ook niet langer aan tijd gebonden. Wel neemt de subtiliteit toe.
Everon el F. is een halve gare. En hij is de lul, wegens het sisverbod in Rotterdam. Kunnen we die man niet een uurtje loslaten in de Amsterdamse PC Hooftstraat?
Of, iets nauwkeuriger geformuleerd: de drang tot Internationalisering is een plaag. Gèk wordt je van al die dorpse directeuren met hun pretenties.
Dat we nu op nationaal niveau een discussie hebben over welke tijd te hanteren is een soort godsbewijs van de totale incompetentie EU.