Klimaathoax versus milieubeleid – milieu verliest
Dat de klimaathoax slecht voor het milieu is mag intussen als bekend worden verondersteld. Zelfs in Nederland zien we hoe dat werkt.
Of wellicht is een juistere formulering; juist in Nederland zien we hoe dat werkt. We zijn nu eenmaal een ambtenarenland met een eigengereide kaste van politiek gemotiveerde ambtsvervuilers. Een leuke kop van de NOS op de site dit weekend:
‘Doorgeschoten overheidsbeleid leidt tot vervuiling in plastic afval’
Vervolgens wordt uitgelegd dat het Nederlandse beleid van gescheiden afvalverzameling is verzopen in een wedstrijdje tussen gemeenten onderling over wie het minste plastic afval aangeboden krijgt. Een secundair doel werd door de bureaucratie weer eens niet vanachter de kantoorbenodigdheden begrepen, en dus;
De doelstelling om de hoeveelheid restafval te beperken zou averechts werken,
Zodat:
“Als je het te moeilijk maakt om restafval weg te gooien, dan is het verleidelijk om het in de plastic zak te gooien”, zegt directeur Hester Klein Lankhorst van het Afvalfonds. “Er mag 15 procent restafval in de plastic zak zitten. Maar er zit soms wel voor de helft aan restafval in.”
Deze an sich vreemde ontwikkeling is een gevolg van wereldvreemd beleid:
De overheid heeft in 2014 als doel gesteld om de hoeveelheid restafval te beperken. De gedachte hierachter was: hoe minder restafval, hoe beter burgers hun afval gaan scheiden. Dit jaar mag er maximaal 100 kilo restafval per persoon worden ingezameld.
Dat klinkt als doelstelling heel aardig, maar aangezien het iets is waarvan gemeenten denken dat het de hoofdmoot moet vormen (herkent u het vergelijkbare probleem met de klimaatdoelstellingen van “Parijs”?). Meten is weten is meten van onwetendheid. Het Afvalfonds beseft dat nu:
Eind november verscheen een onderzoek in opdracht van het Afvalfonds en de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) waarin staat dat sturen op restafval averechts werkt. Ook in veel andere rapporten kwam dit de afgelopen jaren al naar voren.
Want dat Afvalfonds zit met de gevolgen van het onbenul bij de gemeenten
Want door de 100 kilo-doelstelling van de overheid zijn steeds meer gemeenten begonnen met nieuwe manieren van inzameling om het restafval te beperken. Ze maken het hun inwoners zo moeilijk mogelijk.
Oftewel: het middel is het doel geworden. Geen verbazingwekkende ontwikkeling voor wie iets begrijpt van bureaucratische obsessies met doelstellingen. Hier kun je om die reden alleen al de problemen met biomassa, het restafval van windmolens en het totaal verpeste milieu in derdewereldlanden vanwege de geproduceerde grondstoffen voor ‘milieuvriendelijke’ batterijen aan toevoegen Allemaal doorgevoerd met het motto: problemen die wij niet zien bestaan niet.
Is dat milieuvriendelijk? Nee, dat is een woord dat uit het woordenboek van de klimaathoax verbannen blijkt. Dat willen we niet weten, en daarom is het voor het overgrote deel van de ‘groene’ politici ook niet relevant. Het dwingen van de bevolking staat bij hen voorop – de rest is statistiek. En de gevolgen zijn dan ook statistisch snel terug te vinden:
..is het zwerfafval flink toegenomen sinds 2017. . En het plastic afval blijkt steeds meer vervuild. “We zien dat 30 procent van het plastic wordt afgekeurd, dat is best fors. Dat wordt dan als restafval verbrand”
Sommige betrokken gemeenten laten het scheiden van afval door hun eigen bewoners staken, en doen het weer zelf. Achteraf. Maar de uitsmijter komt zoals gewoonlijk van de instantie die het beleid oorspronkelijk op de rails zette:
Rijkswaterstaat, dat de uitwerking van afvalbeleid onderzoekt, deelt de kritiek niet. Dat is een “te simpele manier van benaderen, er zijn meer oorzaken mogelijk”, staat in een schriftelijke reactie.
Het kan ook onwil van de burgers zijn, bedoelt men? Reken derhalve op meer toezicht en hogere boetes. Ik herhaal nog maar eens: het dwingen van de bevolking staat bij ambtenaren voorop.
Over de klimaathoax leest u hier op Veren of Lood meer.
Waar de overheid goed in is, is het creëren van overbodige banen, die altijd maar op de verdiensten in de productieve sector drukken.
Verder viert de luchtfietserij en onnozelheid hoogtij dagen. Een werkende app maken is al teveel gevraagd. Hoe zou dat dan gaan met het maken van een thermostaatknop aan het klimaat?
Dit zijn niet alleen misdadigers, het zijn van de pot gerukte misdadigers.
Als afvalverwerking geprivatiseerd zou zijn, zoals dat bv in Ierland gebeurt, dan haalt de afvalverwerker je rommel op in zakken die je even moet kopen. Omdat niet alle afval hetzelfde is, sommige delen kunnen gerecycled worden, andere moeten verbrand worden, kun je klanten een korting aanbieden als ze een voorselectie maken. Dat is natuurlijk niet wat de gemeentelijke milieugekkies doen. Ze willen mensen milieubewuster maken, dat is overdreven en onnodig bezorgd en begaan zijn met het milieu zoals de milieuambtenarengekkies dat zelf zijn. Daarom menen zij dat het verstandig is afvalverwerking zo moeilijk mogelijk te maken ipv een behoorlijke service voor een redelijke prijs te bieden. We zien hier dus weer een privatiseringskandidaat waarbij de milieugekkies ook best hun service mogen oprichten zodat iedereen goed kan zien wat de kosten daarvoor zijn.
Waar zijn al die bomen uit mijn jeugd gebleven ?
Elk schijtgat heeft tegenwoordig zijn rondweg met rotondes .
Elk schijtgat heeft tegenwoordig zijn eigen bedrijventerein met enorme
blokkendozen ( kut-architectuur ) .
Die enorme hoeveelheid woningen die voor die assieleisers moeten worden
bijgebouwd .
Dat heeft toch tienduizenden bomen gekost , of niet dan ?
Dus wat liggen die politici dan te janken over stikstof , als ze ZELF de beste
stikstofafvangers – namelijk BOMEN – massaal mollen ?
Bomen leveren zeker geen WINST op ?
Ga BOMEN PLANTEN , vuile rotflikkers met je kutsmoesjes !
Zelfs afval verwerken, kunnen ze niet.
Wat niet direct recyclebaar is, gewoon verbranden met goede filters, en er elektriciteit bij opwekken.
@Verwardeman : u heeft gelijk.
Van oorsprong was [ in principe ] al het aard-oppervlak bebost.
Bos is de huid van de aarde. Her-bebossen is noodzaak.
Hoe meer ambtenaren des te meer rotondes. Je bent gemeenteambtenaar en je wilt je profileren. Dus kom je met voorstellen: voor 30-kilometerzones, verkeersdrempels, rotondes, afvalscheiding, kunstwerken, pasjes voor het mogen storten van groot huisvuil, de aanleg van zonnepaneel-parken, het opnieuw laten meanderen van ooit gekanaliseerde beken, vistrappen in riviertjes, herinrichting van bestaande weidegronden in paradijzen voor bijzondere daar nooit eerder aangetroffen plantjes en vogels, huis-aan-huis krantjes voor mensen boven de 65 met allerlei aanbiedingen zoals gezellig gezamenlijk met andere bejaarden eten of gymmen, het met grote witte letters “doe ’s nachts je licht aan op de fiets’ schrijven op fietspaden, evenals “samen kunnen we corona overwinnen”. Je moet toch wat.