Waar ik zo langzamerhand helemaal de tering in krijg, is het eeuwige gezeik over de islam en moslims. Niet van die moslims zelf overigens, maar van iedereen die -al dan niet moslim- het er voortdurend over heeft.

Jezus Christus, kan het niet eens over iets anders gaan? Over dingen die wel belangrijk zijn bijvoorbeeld, zoals het teloorgaan van onze vrijheid en welvaart. Tja, ik noem maar eens wat natuurlijk, en iedere vogeltje zingt zoals het gebekt is, maar met de islam heeft dat alles weinig te maken. Het kan natuurlijk zo zijn dat de islam in door de islam beheerste landen de ziekte is, maar hier is het toch niet meer dan een symptoom.

Maar omdat we het zo druk hebben met te spreken over de islam, kijken we niet naar de ziekte waaraan we werkelijk lijden. En omdat we dat niet doen, zien we niet eens dat we ziek zijn, en zien we niet dat het juk wat we voelen de echte ziekte is, en dat is de ziekte die dictatuur heet.

Want het echte, het werkelijke probleem waaraan we lijden is dat we geen burgers meer zijn, geen vrijheden meer hebben, en zelfs geen privacy meer. Het is dat we tegenwoordig technisch zo ver zijn dat brandmerken niet meer echt nodig is, maar anders zouden we het gewoon worden. En geef toe, een chip in je identiteitspapieren (en straks in je lijf) is wel zo praktisch, je bent immers geen mens maar een melkkoe, niet? Als je meer dan de helft van je inkomen (leven dus) aan jezelf mag besteden, dan ben je spekkoper (6% BTW).

Weet iemand wat een loer draaien is? Ja, dat is een vorm van opgelicht worden, dat weet een kind. Maar waar het vandaan komt? Van de jacht met jachtvogels. Ik heb zo het vermoeden dat het moeilijkste van het jagen met vogels niet is die te leren jagen, maar om én terug te keren op je arm, én de prooi niet zelf op te eten. Daarvoor heeft de jager de loer uitgevonden, een stukje vlees dat aan een touw gebonden wordt gedraaid en aanmerkelijk kleiner is dan de prooi. Zodra de vogel zijn prooi (konijn, haas, duif en dergelijke) heeft geveld, draait de jager de loer, en verlokt de vogel zo zijn echte, zelfverdiende prooi in de steek te laten. In plaats van te genieten van waarvoor de vogel gewerkt heeft, krijgt hij het restje van de maaltijd van de jager van gisteren. En de jager, die neemt de prooi, en gebruikt de resten ervan om de volgende dag weer een loer te draaien.

De islam en de (immigratie van de) aanhangers ervan, die doen me denken aan de loer die ons, de burgers (nou ja, das war einmal) gedraaid wordt door de mensen die er met de werkelijke prooi vandaan gaan. Met de bankengaranties, met de landengaranties, en zelfs met het mooie weer, al is het maar om mee te spelen.

Zou het niet een aardig idee zijn om de loer de loer te laten?

---

Dit artikel verscheen eerder al op 15 februari 2011 op Artikel7.nu