Hitler, je kunt er alle kanten mee op
Als je de geschriften en redevoeringen van Hitler erop na leest, dan was er voor nationalistische Duitsers – en dat was de grote meerderheid – werkelijk voor ‘elck wat wils’
Hitler was socialist, wat hem aantrekkelijk maakte voor de ex-communisten, maar hij gaf tegelijk alle ruimte aan het grootkapitaal. Hitler was ongelovig maar riep in zijn redevoeringen voortdurend een Duitse God aan, met wie niet erg religieuze protestanten en katholieken leven konden. Hij verheerlijkte het Duitse verleden en dat paste in het wereldbeeld waarmee de meeste Duitsers waren opgevoed. Hij had een goed oog voor de moderne techniek en voor de noodzakelijke aanpassingen in de maatschappelijke organisatie van het nieuwe Duitsland. Hij liet het voortreffelijke Duitse ambtenarenapparaat in stand, maar gaf via zijn partij en de nationaal socialistische organisaties kansen aan nieuwe mensen. Hij liet het leger met zijn oude bevelstructuur in stand maar bouwde daarnaast een militair elitecorps op, dat alleen loyaal was aan hemzelf.
Zo gaat het met alle succesvolle volksleiders en ook met belangrijke, wereldbeeld bepalende geschriften. In de bijbel en de koran kan iedereen vinden wat hij er in zoekt, al zijn dat voor uiteenlopende mensen hele verschillende zaken. Dat geldt tot op zekere hoogte ook voor Mein Kampf van Hitler en voor Das Kapital van Karl Marx.
Er zijn geschriften, die op zich veel interessanter en vooral veel samenhangender zijn, zoals bijvoorbeeld, an Enquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations, van Adam Smith en Darwins, The Origin of Species by means of Natural Selection. Dit soort boeken kan een grote invloed hebben maar zij werken indirecter. Zij overtuigen een kleine erudiete groep en bereiken de rest van de bevolking alleen in een afgeleide vorm. Alleen boeken die de emoties van de hele bevolking raken en elementen bevatten die uiteenlopende groepen van de bevolking aanspreken, kunnen de bevolking rechtstreeks ergens van overtuigen.
Hitler en Mein Kampf waren daar een voorbeeld van en het is jammer dat die man en zijn boek na de oorlog zo prompt in de vergetelheid zijn geraakt. We konden er van leren en ik ben bang dat we dat niet gedaan hebben.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Als we maar voor uit gaan… opbouwend ipv naar benee
Vergetelheid
Hoor dagelijks zijn naam en zijn club, vergetelheid?
Nogal door-gesponnen artikel : de meeste vergelijkingen tussen diverse geschriften,
gaan uiteindelijk, fundamenteel, mank.
Alleen “Das Kapital” en “Mein Kampf” zijn vergelijkbaar.
Maar waar het hier om gaat, is :
Hitler krijste op ‘Land Tage’ : “Wir sind Sozialisten !”,
en streefde naar een Verenigd Europa.
Ondertussen op de Der StürmerTelegraaf weer Trump bashen. Iets met foto’s.
Deze post van Kasdorp is ietwat mysterieus. We zouden wat moeten leren van Hitler’s Mein Kampf. Namelijk dat een slim ratjetoe van deels krankzinnige ideeen een ontwikkeld volk als de Duitsers magistraal de afgrond in kan voeren. Is dit een verwijzing naar de klimaattafels en het regeerakkoord van Rutte III? Dat kan niet, want Kasdorp’s stukje is van 22 februari 2017. Op diezelfde dag verwachtte hij op basis van de peilingen een rechts zakenkabinet Rutte III. Het liep heel anders. Het werd wel ‘een rare formatie’, met GL/D66 wel/niet in de regering. De oplossing van het mysterie staat in een eerdere post van Kasdorp, dat hij op dezelfde dag geschreven heeft “Misbruik van het nationaal socialisme en Hitler”. Hitler was behalve racist ook progressief en revolutionair en dat verklaarde een deel van zijn succes. Kasdorp denkt op grond daarvan dat de vergelijking van de Baath partijen, Hamas, de Moslimbroederschap, Hezbollah, Al Qaeda (en waarom niet de AKP van Erdogan) met Hitler’s programma van vreemdelingenhaat, werkloosheidsbestrijding en solidariteit in eigen kring historisch goed te verdedigen is. Daarom is het proces tegen Wilders eerder niets minder dan een aanslag op het Nederlandse rechtssysteem.
Ja hij gaf het grootkapitaal alle ruimte, maar dan moet je ook vertellen dat hij ze gigantisch belastte, zeker de bedrijven die verdienden aan de oorlog werden winstbelastingen tot well 98% opgelegd. Hitler begreeop donders goed dat private bedrijven veel efficienter waren en dat er via belastingen veel meer te halen was dan bij genationaliseerde bedrijven. Enkel en alleen om die reden kreeg het grootkapitaal veel ruimte. Iemand moest de overheidspot vullen.
Ik denk dat “aanhangers” voor het overgrote deel de boeken die ze als leidend zien niet, nauwelijks, gedeeltelijk ook daadwerkelijk hebben gelezen. Dat geldt voor Das Kapitaal, Communistisch manifest, Mijn Kampf, De bijbel, het rode boekje, zodat ze achter leuzen lopen die anderen voor hen consumeerbaar hebben gemaakt. Ze geloven dus feitelijk in de promotionele versie van het boek.
Dat is niet anders, maar soms wel jammer. Het optreden van Churchill versus Chamnberlain hij Mijn Kampf WEL had gelezen en Chamberlainm niet, en hij wist dus welk vernietegend gedachte goed in het boek werd verspreid.
Adolf had wel een vooruitziende blik: Duitsland verloor de oorlog en is toch de baas in Europa!
Dat boekje van Hitler was op geen enkele wijze een “belangrijk, wereldbeeld bepalend geschrift”. Eerder een vrijwel onleesbaar hysterische verzameling hersenspinsels van een geschifte megalomaan. Het werd onder de bevolking verspreid als PR-document, dat nauwelijks gelezen werd, maar niemand durfde het weg te gooien, want “stel je voor dat de buren het zien”. Verklikkersmentaliteit heerst(e) niet alleen in NL.