DE WERELD NU

Het vervolgen van rechters en officieren

Neprechtbank, Rechters, dwalende rechter

Als Janmaat nu terecht stond zou hij niet meer veroordeeld worden, omdat wat hij zei nu eenmaal niet strafbaar was. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar hij had het recht om het te zeggen.

Rechters die indertijd deel uitmaakten van colleges die zijn veroordeling hebben uitgesproken zijn bereid dit nu tegen de NRC te erkennen. Anoniem weliswaar, maar toch. Het waren kennelijk geen erg goede uitspraken en dat vinden ze achteraf zelf ook wel. Daarom zeggen ze nu openlijk dat ze het niet meer zouden doen als ze er opnieuw voor zouden staan. Maar dat neemt niet weg dat ze het indertijd wel hebben gedaan en er mee weg zijn gekomen. Moet dat kunnen?

Zijn rechters onschendbaar, ook als ze onrecht spreken en iemand veroordelen voor wat, naar achteraf is komen vast te staan, nooit strafbaar is geweest?

Dat is inderdaad het geval. Rechters kunnen de gekste vonnissen wijzen en niemand kan ze ervoor op de vingers tikken. Wel kan een andere rechter in hoger beroep een vonnis ongedaan maken en de Hoge Raad kan een arrest verbreken als vast staat dat het recht geschonden is. Maar rechters straffen voor onrechtmatige uitspraken of officieren voor een onrechtmatige vervolging, dat kan alleen onder heel bijzondere omstandigheden. En ook als het wel kon zouden rechters het niet snel doen, dat vervolgen en straffen van een andere rechter of van een officier. Dat hebben we gezien toen twee rechters een paar jaar geleden werden vrijgesproken terwijl ze toch wel degelijk een meineed hadden gepleegd, zij het dat die hen verkeerd ten laste werd gelegd. De rechters en de officier in kwestie vonden het kennelijk niet zo’n heel erge meineed. Niet genoeg om hem nauwkeurig ten laste te leggen en de beide heren vervolgens te veroordelen.

Als Wilders ooit een meerderheid krijgt dan kan hij de verdragen opzeggen die nu de vrijheid van de wetgever beperken. Daarna kan hij de grondwet aanpassen die verdragen de voorrang geeft boven de eigen wetten. Tenslotte kan hij wetten maken om rechters achter de tralies te stoppen die onrechtmatige uitspraken doen. De grondwet verbiedt het geven van terugwerkende kracht aan strafrechtelijke bepalingen, maar een latere wet derogeert in Nederland aan de grondwet. Dus terugwerkende kracht kan ook nog, als het zou moeten. Dat is wel gek maar het is toch zo.

Is het dan niet lastig dat het andere rechters en dus collega’s zijn die zo’n nieuwe wet zouden moeten toepassen? Inderdaad, dat is erg lastig. Maar Wilders zou een nieuw hoogste rechtscollege kunnen instellen, misschien wel met de uitsluitende taak om rechters te berechten die zich niet aan zijn wetten houden. Dat kan, maar het is wel vragen om een opstand. Dat rechters het laatste woord hebben is onderdeel van de rechtsstaat en dat moet van een flinke meerderheid van Nederlanders vooral zo blijven.

Als rechters of officieren het recht schenden, zoals in de Schiedammer Parkmoord het geval lijkt te zijn geweest, wat doen we dan? Quis custodiet ipsos custodes? Dan doen we niets, want het middel is erger dan de kwaal.

De schade aan de rechtsstaat zal nog groter zijn wanneer rechters en officieren zouden worden vervolgd voor fouten bij de uitoefening van hun vak.

Dat er fouten worden gemaakt bij de uitvoering van iedere functie, ook die van rechters en officieren van justitie, is onvermijdelijk. Wanneer we iedere fout die bij justitie wordt gemaakt zouden vervolgen is dat schadelijker dan wanneer een enkele zaak de doofpot in gaat. Zolang zo iets maar niet te vaak voorkomt. Krijgt het publiek de indruk dat men elkaar de hand boven het hoofd houdt ongeacht wat de collega’s doen, dan concludeert men dat de rechterlijke macht corrupt is. Dan is de schade niet te overzien.


Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

2 reacties

  1. Dick H. Ahles schreef:

    “Dat er fouten worden gemaakt bij de uitvoering van iedere functie, ook die van rechters en officieren van justitie, is onvermijdelijk. Wanneer we iedere fout die bij justitie wordt gemaakt zouden vervolgen is dat schadelijker dan wanneer een enkele zaak de doofpot in gaat. Zolang zo iets maar niet te vaak voorkomt. Krijgt het publiek de indruk dat men elkaar de hand boven het hoofd houdt ongeacht wat de collega’s doen, dan concludeert men dat de rechterlijke macht corrupt is. Dan is de schade niet te overzien.”

    Mee eens. Niet wat de doofpot betreft, maar dat er ‘fouten’ worden gemaakt is duidelijk en dat moet in geval van rechters niet zo maar leiden tot vervolging. Maar …

    Voor officieren van justitie geldt dat niet. Maken zij fouten dan moeten zij (disciplinair) worden gestraft en uiteindelijk ook uit hun ambt kunnen worden gezet.

    Daarom pleit ik wel voor een gerechtshof die alleen maar kijkt naar dergelijke justitiële ‘wetsovertredingen’ en dat moet openbaar, ook als je niet tot vervolging (kan of wilt) overgaan. Anders kunnen rechters en officieren in de verleiding komen per ongeluk fouten te maken als het hun zo uitkomt. En dat is waarschijnlijk hier en daar ook wel de praktijk!

    Verder moet dit principe – “er worden nu eenmaal fouten gemaakt” – ook toegepast worden op de normale rechtsgang van het strafrecht. Dus de verdachte niet zo beschermen tegen mogelijke theoretische fouten in de waarheidsvinding, dat iedere rechter – behalve natuurlijk als je AUTO geflits wordt – de neiging zal hebben de verdachte weer vrij te laten. Want ja, 100% zekerheid over of de verdachte het wel gedaan heeft – is natuurlijk niet vaak.

    En natuurlijk als achteraf vast komt te staan dat de proces gang voor een veroordeelde fout is gegaan, corrigeren en schadeloos stellen. (en de verantwoordelijke rechters en officieren wel aanspreken op de fouten).

    Als dat allemaal wat ontspannen gebeurd zal dat de kwaliteit van de rechtspraak beter focussen op wat het in eerste instantie ook moet zijn: ‘waarheidsvinding’.

    O ja, als in een strafzaak een verdachte uiteindelijk wordt vrijgesproken, dan krijgt die alleen een schadevergoeding als uit de procesgang blijkt dat hij het NIET gedaan kan hebben. Bij gebrek aan bewijs geen schadevergoeding, zeker niet als hij/zij de waarheidsvinding heeft gefrustreerd door beroep te doen op zijn zwijgrecht.

  2. carthago schreef:

    Betrouwbare rechtspraak begint bij een politiek partijloos rechtscollege en rechter. Helaas is dat in den nederiglanden het tegenovergestelde,de “rechtsprekers”relateren hun inzichten aan de linkse bolsjewieken zoals d666 en pvda ,de aanstichters van maatschappelijke conflicten en ontkenners van nationale identiteit.Zo is bijvoorbeeld het door links bejubelde evrm hoofdstuk uitgedraaid op het verdedigen van de rechtspositie van daders ,waarbij de slachtoffers uiteindelijk tot daders worden veroordeeld,bewijzen zijn er hiervoor te over .En zo schijt de linkse beschaving voort met in haar kielzog de onwelriekend besmeurde rechtsprekers.