Je hoeft niet groen te denken om groen te beleggen. Want met groen beleggen valt op dit moment goed geld te verdienen.

De vaste lezer denkt na het lezen van deze titel dat ze water zien branden. Maar maakt u zich om mij geen zorgen; ik ben nog steeds de (gouden) oude. Ik ben absoluut geen liefhebber van ESG (Environmental, Social, Governance) beleggingen. Naar mijn mening zijn het overschatte, subsidie en/of politiek gedreven verhaallijnen, met weinig (autonoom) winstpotentieel. Plat gezegd zijn het veelal gewoon varkens met lipstick. Bij beleggen, echter, doet het er niet altijd toe of het specifieke bedrijfsverhaal kloppend is; in een flow gedreven markt, doen Fundamentals er immers minder toe. Dus nee, ik ben niet “om”, maar probeer gewoon realistisch te zijn en dan is mijn conclusie dat een beperkte groep aandelen een (geforceerde) toestroom van beleggingsgelden zal ontvangen, wat dus de klassieke vorm van inflatie geeft (meer geld jaagt zelfde aantal goederen na waardoor de prijzen van deze goederen stijgen). ESG beleggingen are the hot game in town.

Oorsprong
De echte oorsprong van deze ontwikkelingen liggen (voornamelijk) in Bretton Woods en het loslaten van de goudkoppeling van de Amerikaanse dollar in 1971. Echter, in deze column zal ik de meest recente aanleiding aanhalen, de kredietcrisis van 2008-2012 (nu genaamd the GFC, Global Financial Crisis). Alhoewel deze crisis voor verschillende landen en regio’s verschillende ontstaansgeschiedenis en effecten hebben gehad, was de gemene deler de grote (en verslechterende) schuldenpositie. De effecten hiervan waren anders voor Amerika, waar banken anders gefinancierd waren, de huizenmarkt verstoord werd door overheidsingrijpen en er verzekeraars waren die garanties wilden geven tegen veel te lage prijzen(mispricing van risico) dan voor bijvoorbeeld de EU. Op ons continent, waren het met name de eurolanden die het zwaar voor de kiezen kregen. Dit kwam specifiek door de eenheidsmunt die, door het inherente one-sice-fits-none beleid, tot een veelheid van problemen leidde. Maar ook de totaal andere funding van de banken en dergelijke hadden hun nefaste uitwerking.

Gat met groter gat vullen is geen duurzame oplossing (pun intended)
Enfin, de wereld stond op het punt in een systeemcrisis te geraken dus grepen de centrale banken hard in. Met wat, eufemistisch, onconventioneel monetair beleid wordt genoemd, hebben zij inderdaad de wereld van een systeemcrisis “gered”. De aanhalingstekens geven mijn mening al aan: de redding was niet meer dan een uitstel van executie. De problemen zijn niet of nauwelijks opgelost. Wat begon als een schuldencrisis is nu opgelost met nog meer schulden. Met name de laatste jaren zijn deze explosief gestegen. Hierdoor vraag ik mij af of de omdoping van deze globale schuldencrisis naar de GFC niet een bewuste poging is geweest om het woord “schulden” uit de benaming van deze crisis te krijgen..

Schuld buiten proporties
Feit is dat de totale  schulden, voor iedere man, vrouw en kind op deze aarde meer dan USD 30.000 bedraagt. Alsof dit al niet erg genoeg is, moet niet vergeten worden dat deze schulden voor veel mensen zwaarder wegen dan op het eerste gezicht het geval is. Een persoon uit Afrika, is dit bedrag 15 keer het bruto jaarsalaris.. verder geven deze per capita cijfers een vertekend beeld, want velen van hen nooit op een loonlijst terecht gaan komen. Ook moet worden opgemerkt dat deze schulden natuurlijk niet allemaal schulden betreffen van de consument, maar dat het hier ook gaat om bedrijfsschulden en staatsschulden, maar ook deze twee drijven uiteindelijk op het financiële welvaren van de mensen. Hoe men het ook wendt of keert, de mens moet productiever worden en/of nominaal meer gaan verdienen (inflatie dus). Geld lenen en investeren zodat deze productiviteit omhoog gaat is prima, maar gebeurt dit ook?

Zero bound nachtmerrie
En dat brengt mij, via een wel heel lange intro (hallo FTM!), bij de huidige stand van zaken. De wereld verdrinkt in de schulden en dus liquiditeiten, vele staatsobligaties kennen inmiddels negatieve rentes, maar de economie lijkt nauwelijks vooruit te branden te zijn. De productiviteit laat het in ieder geval afweten en ook de inkomensontwikkeling (zowel reëel alsmede nominaal) laten een armetierig beeld zien. Het ingrijpen van centrale banken heeft niet tot inflatie geleid in de gewone wereld (maar wel in de financiële wereld!) en nu dient de volgende crisis zich aan.

Centrale banken zijn gezwicht
Met de handen in het haar hebben centrale bankiers deze situatie moeten aanschouwen. Ze hebben dan ook vele malen overheden aangemaand om economische hervormingen door te voeren. Nadat duidelijk werd dat dit niet echt werd opgepakt door de meeste overheden, zijn ze nu maar het verhaal gaan steunen dat overheden fiscaal de teugels moeten laten vieren om (nu al!) de aankomende negatieve crisiseffecten tegen te gaan.

Narrative
Maar politici en centrale bankiers (is er nog een verschil heden ten dage?) waren zich bewust dat nog een ronde van QE ook met fiscale verruiming (meer overheidsuitgaven via oplopende begrotingstekorten) niet zo maar aan de man te brengen zijn. En, zoals ik op Tradeidee al anderhalf jaar geleden heb voorspeld dat het nu een Groen plan er aan zou komen. (Even wat promo: waar heeft u dit als eerste kunnen lezen? Waar heeft u als eerste kunnen lezen dat de ECB niet op kon houden met QE? Juist: op TRADEIDEE! Terwijl FT, FD en financiële blogs elkaar lopen na te praten, denken wij liever verder vooruit en schuwen daarbij niet om de geëffende paden te verlaten).

Green New Deal, Green QE, Green Fiscal Policy & Green regulations
Dat plan behelst een Green New Deal (denk aan President Roosevelt en the New Deal van de jaren 30), gefinancierd door Green QE (meer precies: Green Monetary Policies<> MMT passeert in de context de revue steeds vaker) en Green Fiscal Policy. Hiernaast wordt er ook een drijvende kracht gecreëerd door  beleidsmaatregelen die consumptie- en investeringsstromen de groene kant op forceren. Denk hierbij aan het van gas los, zwaarder belasten van diesel en benzine en diesel auto’s, milieuzones, verbieden van gloeilampen, verplichte rapportage van ESG van beleggingsportefeuille van institutionele beleggers, en zo verder.

Flow is king
Het komt er op neer dat er enorme geldstromen worden gecreëerd en geforceerd naar de ESG hoek van onze beleggingswereld. Gezien de ESG hoek relatief beperkt is (definitie is overigens redelijk vaag), zal deze enorme geldstroom tot stijgende koersen moeten leiden. Dus u en ik moeten groen gaan beleggen als het bovenstaande verhaal klopt. Helaas ben ik ook maar een mens en meedoen aan waanzin gaat mij moeilijk af. Op lange termijn zit ik goed met mijn goud. Maar mocht er en groen hapje voorbij komen, dan zal ik wellicht vega-technisch gaan toeslaan. Maar dit gaat dan wel in de speculatieve gedeelte van mijn beleggingsportefeuille. Echter, mocht ik doorslaan en gaan rijden in een Prius met Greta sticker, verlost u mij dan uit mijn lijden? Bij voorbaat dank!

---

Dit artikel verscheen eerder op TradeIdee.nl, site voor slimme beleggers