DE WERELD NU

Eenzaam met zijn allen

Eenzaam

Eenzaam. Dat schijnen we allemaal steeds meer te zijn. Niet vreemd, in een tijd waarin familie als waarde politiek steeds verdachter wordt gemaakt.

Het CBS heeft er zo haar eigen gedachten over:

Ruim vier op de tien Nederlanders boven de 15 jaar voelden zich vorig jaar enigszins of zeer eenzaam. Dat zijn er meer dan in 2019, toen ongeveer een derde van de Nederlanders te maken had met eenzaamheid. Dat meldt het CBS op basis van een enquête onder 7000 mensen. Vooral alleenstaande ouders en alleenstaanden kampten met eenzaamheid, zegt het onderzoeksinstituut.
Jongeren geven vaker dan ouderen aan zich “emotioneel eenzaam” te voelen. Dat houdt onder meer in dat zij een hechte band met anderen missen of zich in de steek gelaten voelen.

Ironisch is dat er nog steeds wordt geklaagd over een gebrek aan huizen om hun ouders achter zich te laten. En dat de overheid nog steeds grote en diverse kuddes uit den vreemde importeert, heeft ook iets tegenstrijdigs. Voor het CBS is het echter duidelijk: het lag aan de Corona-politiek van Rutte3, en Hugo de Clown.

In 2021 zei bijna 14 procent van de jongeren tussen de 15 en 25 jaar zich sterk emotioneel eenzaam te voelen. Twee jaar daarvoor, dus voor het uitbreken van de Corona-crisis, was dat nog 8 procent. In dat jaar hadden 75-plussers het vaakst te maken met emotionele eenzaamheid.
Het CBS heeft in de enquête niet gevraagd waar de gevoelens van eenzaamheid vandaan komen, maar CBS-socioloog Tanja Traag zegt tegen persbureau ANP dat bij jongeren vrijwel zeker de coronapandemie heeft meegespeeld. Dat de Corona-crisis en bijbehorende maatregelen negatieve invloed hebben gehad op de mentale gezondheid van met name jongeren, was al langer duidelijk.

Eenzaam

Dat steeds meer mensen alleen nog via hun mobieltje contact met anderen hebben lijkt het CBS geen argument te vinden. De regering overigens ook niet:

Woensdag werd bekend dat het kabinet de komende vier jaar in totaal 40 miljoen euro extra uittrekt om eenzaamheid tegen te gaan. Het geld is onder meer bedoeld voor anti-eenzaamheidsprojecten in gemeenten. Ook wordt het gebruikt voor een onderzoeksprogramma om beter te begrijpen wat tegen eenzaamheid werkt.
Volgens staatssecretaris Van Ooijen wordt de “urgentie” om eenzaamheid aan te pakken alleen maar groter “in de tijd waarin we nu leven”. “De coronaperiode heeft ons extra bewust gemaakt van het feit dat iedereen te maken kan krijgen met eenzaamheid”, schrijft hij aan de Tweede Kamer. “Het gevoel ‘erbij te horen’ en ‘ertoe te doen’ is voor ieder mens een basisbehoefte.”

Uit bovenstaande is de conclusie dat het niet aan gebrek aan gezelschap ligt bijna onontkoombaar. En dan krijg je dus allerlei vormen van paniekgedrag:

Eenzaam

Onderzoek naar zelfdodingsgedachten leverde de conclusie dat het niet alleen aan Corona ligt:

Relatief veel jongeren kampen met suïcidale gedachten, ook nu de meeste Corona-maatregelen al maanden zijn opgeheven. Dat concludeert het Netwerk GOR (Gezondheidsonderzoek bij Rampen), waarbij onder meer het RIVM en de landelijke GGD betrokken zijn, in een gezamenlijk onderzoek.
Ongeveer een op de zes jongeren tussen 12 en 25 jaar denkt er serieus over een einde aan zijn leven te maken. Dat percentage is de afgelopen maanden nauwelijks gedaald.

Wel wordt er voortdurend naar gevraagd. Zelf heb ik de afgelopen maanden al een keer de politie aan de deur gehad omdat iemand had gemeld dat ik mogelijk niet meer leefde. Ik stond er wel van te kijken. Zo’n sukkel die wat bedremmeld komt vragen of je inderdaad bent wie het bordje op je voordeur staat vermeld, en of je nog leeft. Ik ben vergeten hard Boeh te roepen, zo verbaasd was ik er over. Nu ben ik geen jongere meer, integendeel. Dat ik graag alleen wordt gelaten schijnen diverse hulpinstanties echter maar verdacht te vinden. Leven we echt in een crisismaatschappij? Men schijnt het te denken:

Dückers: “Er wordt vaker over zelfdoding gedacht door jongeren die stress ervaren door het beeld dat anderen van hen hebben. Ook vanwege school en andere verplichtingen ervaren veel jongeren druk.”
Volgens hem kunnen ook maatschappelijke kwesties bijdragen aan het probleem. “We zijn in een soort crisissamenleving terechtgekomen.” De oorlog in Oekraïne, torenhoge inflatie en energieprijzen, de stikstofcrisis en woningnood: al dit soort kwesties kunnen invloed hebben op de mentale gezondheid.

En dus voegen sommigen de daad bij het woord:

Een ander rapport dat vandaag is gepubliceerd, van Stichting 113, laat zien dat het aantal zelfdodingen onder jongeren de afgelopen maanden is toegenomen. In juni en augustus werd vooral in de leeftijdsgroep 20 tot 30 jaar een verhoogd aantal suïcides geregistreerd.
Volgens Renske Gilissen, hoofdonderzoeker bij 113, maken in Nederland elke maand iets meer dan twintig jongeren onder de 30 jaar een eind aan hun leven. Begin 2021 en in de afgelopen twee maanden lag dat aantal boven de dertig. “Uiteraard is dit zorgelijk, iedere zelfdoding gaat gepaard met ongekend veel leed.”

Het idee dat eenzaamheid ten koste van alles bestreden moet worden lijkt mij echter zeer ongezond. Veel te weinig mensen wordt geleerd er mee om te gaan. Dat daar paniekreacties van komen lijkt onvermijdelijk.

3 reacties

  1. M.de Jong schreef:

    Dat is een goeie…..

    Je voelt je eenzaam maar wil opjezelf gaan wonen…huh!?

  2. Ed schreef:

    @ de Jong: Eenzaamheid heeft niets te maken met het aantal mensen om je heen maar wel met de kontakten die je hebt.
    Als je achter je smartphone niet geleerd hebt om sociaal intermenselijk vaardig te worden, ben je op een plein vol met honderden mensen net zo volkomen eenzaam. Het is gewoon een kwestie van hoe al die watjes opgevoed werden.

  3. Johan P schreef:

    Het is in mijn ogen een combinatie van steeds minder persoonlijk contact EN een maatschappij die emtionele kwetsbaarheid lijkt te vieren, waardoor er steeds meer mentaal slappe jongeren worden gegenereerd.
    Ik had laatst nog een gesprek met een tiener die stelde dat ze aan posttraumatische stress leed omdat ze tijdens een festival niet naar de plee durfde te gaan en het ergens in het veldje had gedaan. Ik dacht dat ze een grapje maakte,maar ze was bloedlink toen ik dat niet serieus nam.