DE WERELD NU

Een aanslag op onze manier van leven

Syrië, Klimaatakkoord van Parijs, aanslag

Toen jihadstrijders in Parijs willekeurig mensen neerschoten op de terrasjes en bommen lieten ontploffen bij een voetbalstadion, noemden de kranten dat een aanslag op onze manier van leven.

Men vond dat erger dan aanslagen op een joodse supermarkt of op de redactie van een tijdschrift dat cartoons had gepubliceerd, die beledigend konden zijn voor moslimse landgenoten. Dat waren gerichte aanlagen, waar gewone mensen zich niet direct zorgen over hoefden te maken, begrijpt U.

Een paar jaar geleden stond er een column in de Volkskrant van Sheila Sitalsing, een begaafde Surinaamse van Indiase afkomst, die ging over een aanslag op de manier van leven van een Afghaanse herder. Ik schreef twee dagen ervoor – naar aanleiding van een artikel van Maud Effting en Huib Modderkolk – een stukje dat ik ‘Onzinprocedures’ had genoemd. Dat ging over een procedure die Liesbeth Zegveld ging voeren voor een Somalische herder, die bij een drone aanval van de Amerikanen op een aantal terroristen in de buurt had gestaan en daarbij twee kinderen en een been was kwijt geraakt.

Dat iemand de Amerikaanse overheid in zo’n geval gebrek aan zorgvuldigheid verwijt, zou je misschien nog kunnen begrijpen, al is dat een vorm van onvoorzichtigheid die in een oorlog onvermijdelijk is. Terecht ziet men daarom in Amerika van een dergelijke procedure af. Maar hoe iemand op het idee kan komen dat Nederland aansprakelijk zou zijn voor dit ongeluk, daar begreep ik eerlijk gezegd helemaal niets van. Dan kun je ook wel de weerman aansprakelijk gaan stellen omdat de drone aanvallen pas plaats vinden als hij bevestigd heeft dat het goed weer gaat worden in Somalië.

Sheila Sitalsing legt het ons vandaag uit. De telefonische metadata die Nederland verzamelt kunnen mogelijkerwijs gebruikt worden om de levens van onschuldigen te verwoesten. De aanval was wel gericht tegen Al Shabab en leden van die terreurgroep waren daarbij ook wel geraakt, maar dat er onschuldigen in de buurt zijn, die dan per ongeluk ook geraakt kunnen worden, dat is iets waar je altijd rekening mee moet houden. We bevinden ons, volgens Sitalsing, in een schemerzone, waarin Barack Obama aanvallen doet op de manier van leven van herders in Somalië. Vandaar de procedure tegen Nederland

Begrijpt U het nu? Liesbeth Zegveld handelt met haar procedures uit liefde voor Nederland, dat ze op deze manier ‘zuiver probeert te houden’. Aldus Sitalsing. In ieder geval is er nu iemand die wel begrijpt waar Zegveld over gaat procederen, maar ik denk niet dat Sheila rechten heeft gestudeerd in Suriname.

Een Amerikaanse vriend snapte het allemaal wel, nadat ik hem verteld had hoe Liesbeth Zegveld bekendheid had gekregen in Nederland. Die verdient haar geld ermee, en met Nederlandse rechters weet je maar nooit. Zijn oordeel was gebaseerd op Amerikaanse ervaringen. Ik ga er vanuit dat Zegveld serieus is en het beste voor heeft met haar cliënten, met Nederland en met ons rechtstelsel. Maar dat maakt mij juist zo ongerust.


Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp