Dodenherdenking – wat we op de vierde mei herdenken
Bij Dodenherdenking speelde voor Toon Kasdorp een persoonlijk element. Hij had dan ook geen enkel begrip voor moderne fratsen. Terecht.
De meeste mensen vinden de 4e mei belangrijker dan de 5e. En dat vinden ze niet omdat op vier mei een hand vol gesneuvelden op Nieuw-Guinea worden herdacht, of de omgekomen Indonesiërs tijdens de Bersiap. Op vier mei herdenken we de Tweede Wereldoorlog en de mensen die in het verzet in Nederland zijn omgekomen. Op vijf mei herdenken we de Bevrijding, maar vier mei vinden we het belangrijkste.
Het zou daarom goed zijn als we vanaf volgend jaar alles wat er sinds die tijd aan herdenkingen is bij gekomen weer schrappen, voorop de gesneuvelde Duitse soldaten die de burgemeester van Vorden bij zijn herdenking wilde betrekken.
Ik denk niet dat er sinds de Tachtigjarige Oorlog iets gebeurd is in Nederland dat meer indruk op de mensen gemaakt heeft dan de Tweede Wereldoorlog. Dat zal zeker meer gelden voor mijn generatie, die nog van voor die oorlog dateert, dan voor onze kinderen en kleinkinderen. Die kennen de oorlog alleen van horen zeggen, maar daarom gaat het juist. Het is voor Nederland zo belangrijk geweest en het heeft hier zoveel veranderd, dat het ieder jaar herdacht hoort te worden. Niet als een van de vele conflictjes waar we sinds 1945 in verzeild geraakt zijn, zoals in Mali, maar als het enige grote en belangrijke conflict.
Dat we sindsdien weer met de Duitsers op goede voet zijn komen te staan is prima. Vooral ook natuurlijk omdat de Tweede Wereldoorlog en de nazitijd ook in Duitsland herinneringen zijn geworden waar niemand blij van wordt. Men herdenkt in Duitsland ook het leed dat door hen aan anderen is aangedaan en niet meer alleen de eigen verliezen in Stalingrad en Koersk.
De Europese samenwerking zou moeilijk denkbaar zijn als we de tegenwoordige generatie Duitsers nog aan zouden spreken op de Tweede Wereldoorlog. Maar aan de andere kant is het landverraad om de mensen te vergeten die in die oorlog verzet hebben geboden en als gevolg daarvan gevangen zijn genomen en om het leven gekomen.
Die eren we op de vierde mei en om er andere dingen bij te slepen doet aan die herinnering tekort.
Dit artikel over de betekenis van Dodenherdenking verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Niks aan toe te voegen
Ja, mooi artikel. En die Duitsers – het blijft natuurlijk een humorloos, genocidaal volkje dat je als Joodse club niet moet uitnodigen voor de afscheidswedstrijd van ‘s werelds beste voetballer.
Jammer dat Grunberg de zaak weer probeert te bederven.
En hoe wilt u dat bewerkstelligen? Een militaire staatsgreep olv de heer baudet? En een machtig ministerie van informatie, onderwijs, vorming, gezondheid en media?
@Raymond “Jammer dat Grunberg de zaak weer probeert te bederven.” Dat Grubberg de 4-mei voordracht houdt, is niets minder dan een opgestoken middelvinger naar een groot deel van de Nederlandse bevolking door degenen die hem uitgenodigd hebben. Van Grunberg weten we al lang dat hij een poseur en dikdoener is, een zwaar overschat deugmens. Hij zal gekozen zijn vanwege zijn uitgesproken policor opvattingen. Tegen de EU? Dan ben je een fascist. [https://www.hpdetijd.nl/2014-05-22/eurosceptici-zijn-fascisten-schrijft-arnon-grunberg/] En Wilders is een antisemiet [https://politiek.tpo.nl/column/geert-wilders-antisemiet-arnon-grunberg-charlatan/] volgens deze rechts vullende en links kletsende inhoudsloze pseudo intellectueel en ex-schrijver van vileine haatcolumns.
Zowel de Tachtigjarige Oorlog als de Tweede Wereldoorlog draaiden om verzet tegen doorgedraaid collectivisme en niet alleen de totalitaire uitwassen ervan. We herdenken dus de uiterst moeizame overwinning op collectivistische waanzin en de kennelijke moeite die het kostte om dat verzet voldoende sterk op te voeren – ook van de zijde van het koninklijk huis – om tot die overwinning te komen. De aanpassingsbereidheid was te groot. We herdenken dus ook in de vrees dat we ons opnieuw onvoldoende teweer zullen stellen en blijven stellen tegen onwenselijke vormen van groepsdenken. Stelling: alle niet-zelfkritische vormen van groepsdenken dienen actief bestreden te worden, zeker waar groepsdenken gericht is op machtsvorming. De belangrijkste beperkingen van en voorwaarden voor deze actieve bestrijding zijn bekend. Er is een zekere bandbreedte nodig tussen de beperkingen en de voorwaarden, of deze nu juridisch of sociaal van aard zijn.
Goed artikel.
Wat we op de vierde Mei zouden moeten herdenken…