Corona – commerciële markten en democratie
De gebeurtenissen rond de Corona-crisis bewijzen dat bij een stukje als onderstaand de analyse veel belangrijker is dan de aanleiding.
Bij het filosofisch kwintet ging het gesprek vandaag over commerciële markten en democratie. Men vond in dat gesprek het eerste onderwerp een bedreiging voor het tweede. Markten die tegelijk voor Griekenland en Duitsland moesten werken bestonden niet echt. Mensen in Griekenland wilden hun eerste levensbehoeften tegen betaalbare prijzen kunnen kopen, maar de euro was voor de Grieken te duur gebleken en voor de Duitsers eigenlijk te goedkoop.
Dan stap je eruit als Griekenland, zou je zeggen en voer je de drachme weer in, maar dat mocht niet of dat kon niet, dat werd niet helemaal duidelijk. Een andere mogelijkheid zou zijn dat de Noord-Europese landen, voor wie de euro eerder aan de goedkope kant is, uit zouden stappen en dat Nederland, Engeland en alles wat ten noorden daarvan ligt op het continent een douane-unie zouden vormen. Ook voor andere zuidelijke landen dan Griekenland zou dat een verlichting zijn. Punt is natuurlijk wel dat de Europese samenwerking dan opnieuw en beter geregeld zou moeten worden. Liefst op zo’n manier dat Groot-Brittannië ook weer mee zou kunnen doen.
Een vernieuwing van de samenwerking zou ook daarom een goed idee zijn omdat de federale vormgeving, waarop het verdrag van Lissabon is gebaseerd, geen plaats heeft gevonden en nu met de 28 leden van de Unie niet langer een reële optie is. Aparte samenwerking organisaties, zoals bijvoorbeeld de ECB in Frankfurt, blijken veel beter te werken dan de wat chaotische organisatie in Brussel. Aparte organisaties kunnen veel beter regionaal worden aangepast en de lidstaten kunnen dan voortaan mee doen aan de activiteiten waar ze behoefte aan hebben en aan de rest niet.
Of van deze gelegenheid gebruik zal worden gemaakt weet ik niet. Ik denk het niet eigenlijk. Het lijkt zo ’n enorme klus, dat geen overheid in de EU veel puf heeft om er aan te beginnen.
Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp
Meer over het Corona-virus (Covid-19), de wijze van aanpak en de economische gevolgen vindt u hier op Veren of Lood.
De sleutel tot vernieuwde Europese samenwerking op realistische grondslag ligt in handen van Duitsland en Frankrijk. Frankrijk houdt die sleutel angstvallig vast. Duitsland verdomt het om hem te gebruiken. Tijd om bij Duitsland de duimschroeven aan te draaien. Dat werkt alleen door de oorlog er bij te halen en Frankrijk, i.c. Macron, definitief tot vijand te verklaren (vergeet niet het bloedige blazoen van Louis XIV, Napoleon, etc.).
Tjezus… statist gonna state… socialist in uw diepste wezen.