Op 5 juli kunt U weer grootschalig wangedrag en hyperneurotisch om zich heen meppende Marokkanen door uw straten zien gaan. De Telegraaf waarschuwt tegenwoordig al een maand van tevoren voor deze aanstaande gebeurtenis: het einde van de ramadan.

Dat de krant een aankondiging doet van de ramadan is vanzelfsprekend ietwat bizar, maar vooruit, het heeft ook voordelen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Ik herinner me nog dat ik mijn wenkbrauwen fronste toen ik voor het eerst las dat jonge moslims zich na zonsondergang enorm misdroegen in Amsterdamse bioscopen.

Een jaar of dertien geleden moet dat zijn, want het was ook midden in de zomer. Bioscoopeigenaren namen speciaal wat stevige portiers in dienst ter gelegenheid van de ramadan. En dat ik me verbaasd afvroeg waarom men dat in Amsterdam eigenlijk tolereerde? Dat weten we ondertussen: lokale regenten zijn als de dood voor het uitbreken van een lokale burgeroorlog die in feite al lang aan de gang is.

Overigens niet alleen in Nederland.

Deze ellende is (als het goed is) tijdens de ramadan beperkt tot de nachtelijke uren. En aangezien de ramadan dit jaar precies rondom de langste dag is gegroepeerd, is zij nog minder makkelijk te doen dan andere jaren. Weinig slaap, lange dagen zweten en chagrijn zijn een maand lang het lot van onze medelanders. Een maand lang, want je moet er iets voor over hebben om binnen de groep te kunnen blijven.

Daar staat dan weer tegenover dat steeds vaker moslims eisen dat ook de rest van de bevolking zich schikt naar de regels die zij zichzelf hebben gesteld. Niet zelden met geweld. En omdat geweld te voorkomen … zie je overal dhimmi-gedrag. En hoor je vergoelijkend gepraat dat het voor hen ook niet makkelijk is.

Wat een kletskoek: ook al ben je opgevoed met een geloof, niemand dwingt je er deel van te blijven uitmaken als je oud genoeg geworden bent omn te beseffen dat het allemaal alleen maar poppenkast is. Maar dan krijg je die vermaledijde sociale druk van de moslims.

In AZC’s lijkt de overheid het allemaal nogal licht op te vatten. We zullen zien of we er wat over naar buiten horen komen. Juist in die AZC’s barst het van de mensen die geen idee hebben dat er in dit land vrijheid van geloof heerst – iets waarbij ze feitelijk geen goede voorstelling van hebben. Hoe dat in de praktijk dan uitpakt? Lees dit gruwelijke verslag van een paar maanden geleden.