DE WERELD NU

Avondklok, Tweede Kamer en de trias politica

avondklok

Bea Scheurwater kijkt terug op de uitspraak vorige week van de rechter over de claim van stichting Viruswaarheid aangaande de avondklok.

“Eindelijk een rechter die zijn rug recht houdt, “ Leven we dan toch nog in een democratie”, waren uitlatingen die voorbijkwamen. Licht aan het einde van de tunnel? Laten we het hopen. Maar het demissionair kabinet gaat toch in beroep! Zo had Viruswaarheid al eerder gewonnen over het verplicht testen – verkeerd onderbouwd – dat hebben ze toen snel gerepareerd en een wetsvoorstel ingediend.

Goedgekeurd door beide Kamers…

TRIAS POLITICA (strikte scheiding tussen wetgevende macht (de Staten-Generaal), uitvoerende (de regering) en rechterlijke macht. Al deze machten afzonderlijk hebben ten opzichte van elkaar en ten opzichte van de burger verantwoordelijkheden door middel van ingebouwde controlemechanismen.

“De Kamer, onze volksvertegenwoordiging wordt buitenspel gezet” riepen vele advocaten bij de behandeling van de noodwet. Voilà, ze gaan hun gang en dank zij enkele oplettende burgers worden ze teruggefloten.

Maar als de beide Kamers weer gaan kwartetten, schieten we er niets mee op.

Dezer week erkende een rechter het gelijk van de Stichting ‘Ik wil gewoon naar school’ -ondersteund door Ademvrij.NU – dat mondkapjes schadelijk zijn en dat de werking onbewezen is… maar handhaaft toch de mondkapjesplicht op scholen. De terreur van de regeltjes. Gezondheid van kinderen is blijkbaar ook ondergeschikt aan regeltjes – nu een jaar van kracht – die niets hebben toegevoegd aan terugdringen van de crisis.

Ik hoop dan ook dat de bovengenoemde Stichting in beroep gaat.

Hoe kun je regels handhaven die in strijd zijn met fundamentele grondrechten? Ook deze regeling is geen wet, maar een ministeriële regeling. Hoe onafhankelijk is de rechterlijke macht nog vragen velen zich af.

Naar mijn bescheiden mening is deze wettelijke regeling onmiskenbaar niet bindend wegens in strijd met hogere regelgeving, grondwet, en OOK in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, en ook nog eens met de redelijkheid en billijkheid.

Deze rechter vindt dus dat de regeling DIE STEUNT OP AANBEVELINGEN EN ADVIEZEN VAN DE WHO EN HET OMT wettigt dat algemene mensenrechten opzij worden gezet “OMT: mondkapjes MOGELIJKE ENIG effect”. Mondkapjes plicht berust op WETENSCHAPPELIJK DRIJFZAND.

Dat geldt ook voor het rapport van instituut WHO dat zelf twitterde dat de richtlijnen waren gebaseerd op politieke lobby … ergo methodologisch gebrekkig en feitelijk nutteloos (UvToronto, prof Jueni).

De uitspraak van deze week over de avondklok was hard nodig om het vertrouwen enigszins te herstellen in de rechtstaat, maar is inmiddels weer ingezakt. Wie zijn nu die politici, onze “vertegenwoordigers”? Welke academische disciplines vertegenwoordigen zij?

Hier vinden we een overzicht vanaf de jaren 60, de meest recente stand is:

Tweede Kamerleden 2018:  ►  35 studeerden rechten en

Eerste Kamerleden 2018:    ►  23 studeerden rechten

Wat opvalt bij beide Kamers – maar vooral in de Tweede Kamer –  is dat rechten redelijk stabiel is, wat gegroeid is zijn leden die studies hebben gevolgd als Politiek & Bestuurskunde, Taal & Cultuur en Gedrag & Maatschappij, studies die vooral leren hoe je met jouw gezicht in de plooi heel veel woorden kunt gebruiken zonder iets essentieels te zeggen.

Bovendien moeten Kamerleden de wet vormgeven. Zij moeten de basisregels van het spel dus kennen.

Zij hebben het ontbreken van een wettelijke basis met zijn allen over het hoofd gezien.  Triest, niet erg vertrouwenwekkend, baantjescarrousel, Nomenklatoera?[1]

Kennelijk denken deze lieden “na mij de zondvloed” en kijken zij vooral – voor zover ze dat al kunnen – vooruit naar de TK-verkiezingen op 17 maart: “zit ik straks nog wel op het pluche?”

Dijkhoff houdt het voor gezien, mede om bovenstaande?

Het uur der waarheid – het hoger beroep – blijkt bij de uitgestelde uitspraak die naar verluidt komt op 1 maart.


  1. Nomenklatoera =  De benaming van het systeem van benoemingen dat in de voormalige Sovjetunie werd gebruikt om voor machthebbers betrouwbare mensen op belangrijke posten te plaatsen.

Deze column verscheen eerder op Maassluis.nl

Meer columns van Bea Scheurwater op Veren of Lood vindt u hier. Over de avondklok en haar gevolgen vindt u hier meer.

1 reactie

  1. Niets is wat het lijkt schreef:

    Dat er in NL de facto zoiets als een ‘nomenklatoera’ bestaat, kan niemand die de politieke benoemingen van de afgelopen decennia een beetje volgt, nog langer ontkennen.