Angst is een politiek wapen.

Op zich is dat weinig nieuws, traditioneel werd van links gezegd dat het speelde op de inhaligheid en afgunst van mensen, rechts zette daar de angst voor onrust en onregelmatigheden tegenover. Met het verval van de ideologieën in de jaren tachtig van de twintigste eeuw leek ook dat fenomeen tot het verleden te gaan behoren. Met het erkennen door de sociaaldemocratie dat er grenzen waren aan de inkomens groei om de staat van het land niet te ontwrichten, nam ook de rechtse tegentactiek van angst voor onveiligheid af.

De ironie wil echter dat het steeds onveiliger werd op straat. Echter, de rechtse partijen die voorheen altijd zo druk in de weer waren met tamboeren op veiligheid, bleken daar in de praktijk niet heel veel effectiefs mee te hebben gedaan, en tot waarlijk effectieve maatregelen zijn ze nooit bereid gebleken. Maar de linkspolitieke reflex dat het allemaal wel mee valt met die onveiligheid is intussen ingebakken in het progressieve DNA, en verworden tot een soort: niet bang zijn voor de toekomst. Iets waaraan GroenLinks een paar jaar terug refereerde met haar verkiezingsleus Zin in de toekomst.

Het is ook een overtuigend bewijs van de ‘linksigheid’ van de MSM tegenwoordig. Terwijl enerzijds de media niet anders doen dan de enige rampspoedige gebeurtenis na de andere over de argeloze nieuwsconsument uitstorten, blijft de uitgedragen mantra van de media er een van: het valt wel mee, er is niets aan de hand. Schizofrener krijg je het niet,

En omdat ook politieke generaals zich concentreren op het winnen van vorige oorlogen, krijg je dus voortdurend bezwerende formules dat het allemaal wel meevalt – zoals onderstaand berichtje.

Er is geen enkele objectieve reden denkbaar waarom deze kletskoek groot nieuws zou zijn. Een eerste toespraak bij een politieke bijeenkomst sinds het presidentschap? Er zijn altijd wel eerste keren. Wat men aan onbenulligheden op statistisch gebied gebruiken kan om de aandacht te trekken bewijst het radio en TV-commentaar bij elke willekeurige voetbalwedstrijd tussen FC Lokaal en Boerse Boys. Keer op keer. De grootste onbenulligheden worden als wereldschokkende nieuwigheden geserveerd om de kijker te plezieren, en het idee te geven dat dit niet gemist mag worden. Zo ook hier. Obama steunt een paar lokale kandidaten van de Democraten. Niets van belang. En hij waarschuwt tegen angstzaaierij. Maar waar kenden we dat ook alweer van? Zie boven: het is de nieuwe mantra tegen mensen die zich terecht steeds ongemakkelijker beginnen te voelen met de onveiligheid in hun eigen leefomgeving. Die aantoonbaar inderdaad achteruit gaat.

De vraag naar veiligheid wordt nu dus door de mainstream politiek als ultra rechts bestempeld. Dat is een heel veeg teken voor zowel de stand van de politiek als de stand van de veiligheid, en wat daaraan nog gedaan wordt.