DE WERELD NU

Zuid-Chinese Zee – onderdeel van de handelsoorlog of apart onderwerp?

Zuid-Chinese Zee, machtsevenwicht

De dreigende handelsoorlog tussen China en de USA kent meerdere dimensies als je de perikelen tussen beide landen op militair gebied mede overweegt. Zoals die in de Zuid-Chinese Zee.

De Zuid-Chinese Zee wordt momenteel beschouwd als de belangrijkste waterweg ter wereld, zoals ooit Het Kanaal, het Suez-kanaal, de Perzische Golf en diverse andere drukbevaren waterwegen. En wie Zuid-Chinese Zee zegt, heeft in zijn achterhoofd Taiwan en de Spratley-eilanden. Gelijk op met de oplopende spanningen over de handel tussen China en de USA is ook de oorlogsretoriek van China versus Taiwan opnieuw toegenomen. We horen daarover in West-Europa weinig, maar dat het de USA niet is ontgaan, blijkt uit meerdere acties de laatste tijd.Zuid-Chinese Zee

Taiwan maakte nog onlangs bekend eigen onderzeeboten te gaan bouwen, en de patrouilles van Amerikaanse oorlogsschepen door de Straat van Taiwan zijn een voortdurende bron van controverses tussen China en de USA. Ook China is haar vloot duchtig aan het versterken.

De Chinese economische problemen gaven Washington een kans een steviger opstelling te kiezen, maar hoe solide die positie moet worden afgewacht. Voorlopig heeft het er veel van weg dat de USA moet besluiten welk van haar Aziatische bondgenoten zij genegen is op te offeren teneinde de deal met China rond te krijgen. Taiwan staat wat dat betreft vooraan, want hoewel er formeel geen bondgenootschap bestaat tussen het eiland en de USA, is de onafhankelijkheid van het eiland een belangrijk visitekaartje van de macht van Amerika in het Verre Oosten.

Terzelfertijd is de hereniging van door westerse machten ooit verkregen delen van China met de kern van het land voor de machthebbers in Beijing essentieel. China praat niet voor niets voortdurend over een gewapende invasie van Taiwan. Het westen zal daarover uiteindelijk moeten beslissen welke waarde men hecht aan goede verhoudingen met de Chinese leiders. De mogelijkheid dat China vanzelf ineenstort als ’s binnenlands de druk van het afwijken van het communisme te groot wordt lijkt vooralsnog te klein om er serieus rekening mee te houden.


Zie ook ons dossier Zuid-Chinese Zee en Dossier Wereldpolitiek USA

 

5 reacties

  1. Gerrit Joost schreef:

    China kijkt vooruit. Als straks (10-20 jaar) de Noordelijke handelsroute een feit is, dan ligt “Taiwan” een beetje in de weg. Hier vaart men langs. Vervelend als dit een andere mogendheid is. Dus er nu aanspaak op maken. Bij de doorvaart tussen Taiwan en de Philippijnen liggen eveneens wat kleine eilanden…. De Spratley eilanden liggen prima voor Chinese basis als tussenstation naar Signapore voor de handelsroute vanuit het Midden Oosten en Zuidoost-Azië. China heeft nog veel te doen. Denk dat dit geheel los staat van de handelsschermutselingen.

  2. Johan P schreef:

    De gemiddelde westerling snapt niet veel van de Chinese kijk op zaken.
    Vroeger had men ook in Europa een vooruitziende blik. Je moet wel als je een rijk bestuurt dat zich over een goed deel van de wereld uitstrekt.
    De Chinezen hebben dat al heel lang. Het gaat niet zozeer om wat NU het meeste voordeel oplevert, maar over 5, 10, 25, 50 jaar. Dat lange-termijn denken komt ook met gebreken, maar zal zeker in de komende tijd veel vruchten af gaan werpen.
    China ziet Taiwan als een afvallige provincie. En kijkend naar de ontwikkelingen denk ik dat het binnen afzienbare tijd ook niet veel meer zal worden dan een soort provincie met wat autonomie.

    Momenteel is de economie van China een geduchte concurrent van zowel de EU als de VS. En ook hier geldt dat de Chinese kijk op zaken anders is dan die van het westen. Je hoort er niet zo veel over in het nieuws, maar feitelijk is China hard aan het bouwen aan een soort herkolonisatie van Afrika. Op een ietwat andere manier dan het westen deed, maar dat is voornamelijk door de voortschrijdende technologie en economie. En hun kijk op mensenrechten is toch van een heel wat mindere aard dan die in het westen. Ook hebben de Chinezen geen probleem met ‘rascisme’ zoals het in het westen wordt gebruikt. De Chinezen vinden zichzelf ver verheven boven de andere rassen en doen daar niet moeilijk of geheimzinnig over. De zwarte bevolking in Afrika wordt gezien als net goed genoeg als ongeschoolde arbeidskracht, maar niet meer dan dat.

    Het Chinese potentieel is nog veel hoger. Waar in het westen de campussen worden geregeerd door multi-culti onzin, door emoties in plaats van wetenschap en logica en door onzin studies als ‘genderstudies’, daar worden de Chinese universiteiten in een rap tempo opgebouwd tot zeer hoogwaardige wetenschappelijke instituten, waar ook geen onzin wordt uitgehaald met de toelatingseisen. Veel Chinese ouders moeten al zo rond het 6e jaar (en soms eerder) van hun kind een pad uitstippelen voor zijn/haar opleiding. Op prestatie gebaseerde tests op die leeftijd zijn vrij normaal daar. Dat in tegenstelling tot hier, waar iedereen zich toch vooral maar ‘happy’ moet kunnen voelen op de Uni en er nauwelijks meer tijd lijkt voor echt studeren.

    De opbouw van het Chinese leger is ook in volle gang. Niet verwonderlijk aangezien het ze feitelijk geen cent kost. Het Chinese militaire budget is -op wat cijfers achter de komma na- exact gelijk aan het bedrag dat de VS aan rente betaalt op het deel van de staatslening die in handen is van China. Feitelijk is het dus de VS die haar eigen concurrent nu in een moordend tempo voorziet van een zeer modern uitgerust leger.
    Daar komt dan nog een punt bij dat in de VS -of waar dan ook in het westen- nooit wordt benoemd. De VS mag dan op papier wel het grootste en best uitegruste leger hebben, maar de prestaties zijn er niet naar. Iedere oorlog waar de VS zich in heeft gemengd na WO2 hebben ze verloren. Dat heeft deels te maken met het feit dat de burgerbevolking niet bereid is om de verliezen in manschappen te accepteren. Zonder een steun van het thuisfront is het erg lastig een oorlog voort te zetten. Het heeft deels overigens ook te maken met het volkomen onvermogen van de buitenlandse politiek van de VS om zich een voorstelling te maken van hoe men aan de andere zijde denkt, maar dat is een heel ander verhaal.

    China zal dat probleem niet zo kennen en zal bereid zijn behoorlijke verliezen te lijden als dat het einddoel maar bereikt. Met alle binnenlandse spanningen in de VS kun je rustig zeggen dat we nu de val van de Amerikaanse hegemonie gaan meemaken in ons leven. Tezamen met het verval van Europa staan we aan het begin van zeer roerige tijden.

  3. Cool Pete schreef:

    “Hereniging van China” ? Dat betekent : het vasteland teruggeven aan de enige rechtmatige regering in Taiwan.
    De gewelddadige, communistische machts-overname [ ’49 -’51 ], kan het best terug-gedraaid worden.

    Deze communistische diktatuur China, is opgebouwd louter door gratis investeringen, technologie- en kapitaal-overdracht door het Westen, vooral V.S.
    De Chinese militaire opbouw is de grootste en snelste, ooit in de geschiedenis !!!

    Die internationale wateren terzake, moeten heten : Aziatische Zee.
    Het gaat diktator XiJingPin om het ANNEXEREN van die wateren : grondstoffen, en
    strategisch van onovertroffen belang.

    Dat machteloze “EU”-konstrukt, wil en kan er niets tegen doen.
    Maar het moet samenwerken met de V.S.

  4. Johan P schreef:

    @Cool Pete
    De bevolking van Taiwan zit er niet echt op te wachten. Maar de realiteit zal zijn dat noch de EU, noch de VS een all-out oorlog met China zal riskeren om Taiwan. Ik vermoed dat Taiwan dezelfde richting op zal gaan als Nepal. De Chinezen hebben daar zoveel Chinezen heen gestuurd dat de Nepali een minderheid zullen worden. (trek de vergelijking met moslims in Europa; demografie is bepalend voor de toekomst).

    En de Chinezen hebben geduld. Ze bouwen nu hun militaire macht op door gebruik te maken van de VS-staatsschuld. Ze zullen nu wel al vast de voorbereidingen treffen, maar ik verwacht dat ze nog zo’n 10 jaar zullen wachten voordat ze werkelijk de handschoen werpen. Die tijd zullen ze gebruiken om zowel hun economie als militaire macht uit te bouwen. Maar over een jaar of 10 zal de balans omslaan in het voordeel van de Chinezen.
    Het zal overigens interessant zijn om te zien hoe India daar op zal reageren. Als de VS echt de groeiende macht van China willen weerstaan dan zullen ze de banden met India aan moeten halen aangezien dat het enige land in het verre oosten is dat in staat kan zijn om weerstand te bieden.
    De militaire macht van de VS is tanende. En de lange aanvoerlijnen zijn een probleem zelfs als dat niet zo was.

  5. Hannibal schreef:

    @Johan P.

    India en de USA zijn al enige tijd bezig de onderlinge banden te versterken. Vandaar ook de verwijdering van Pakistan.