DE WERELD NU

Wildersproces2

wildersproces2, PVV, Geert Wilders

Op het ogenblik dient het hoger beroep in Wildersproces2.

Op de TV hoorde ik iemand zeggen dat er waarschijnlijk getuigen zouden worden opgeroepen met bijbehorende verhoren en dat we dan natuurlijk de pleidooien van het OM en de verdediging zouden krijgen. Dat laatste, die pleidooien, daar kunt U op rekenen, maar wat getuigen in deze zaak zouden kunnen bijdragen, dat weet ik eerlijk gezegd niet.

Waar het om gaat is of een politicus aan zijn aanhang mag vragen of ze meer of minder Marokkanen willen hebben in dit land en als ze daarop in koor minder minder roepen, wat kennelijk voorgeprogrammeerd was, of dat dan een belediging van een volksgroep is. Zo ja, of dat ook een strafbare belediging is, gezien het feit dat het in een politieke context gebeurde en het tot het politieke programma van de beklaagde hoort om de invasie van allochtonen tegen te gaan. Getuigen kunnen hoogstens zeggen dat ze het op dit punt met Wilders of met de officier eens zijn en daar hebben we niet veel aan.

Persoonlijk denk ik dat Wilders gelijk heeft, dat we beter af zouden zijn met minder Marokkanen en met name met minder Marokkaanse wijken in onze grote steden. De samenhang tussen het bestaan van die wijken en een verhoogde criminaliteit in ons land valt niet te ontkennen. Ik vind daarnaast dit Wildersproces2 opnieuw een schending van de trias politica.

Interessanter in dit opzicht was het eerste proces, waarbij we voor het eerst hebben meegemaakt hoe een rechter bij de opdracht aan de officier om wel te vervolgen tegelijk maar vast het vonnis uitsprak dat hij zelf in zijn hoofd had, was hij rechter geweest in de door hem bevolen procedure. Interessant was ook hoe diezelfde rechter tijdens het proces bij een dinertje, waar ook een van de getuigen aanwezig was, deze getuige probeerde te overtuigen dat hij met zijn voortijdige conceptvonnis het gelijk aan zijn kant had gehad.

Dat eerste proces heeft heel wat los gemaakt in de samenleving. In de Volkskrant van 27/4/11 nam een leraar natuurkunde uit Amsterdam de raadsman Moszkowicz in het Wildersproces de maat. Hij vond Moszkowicz maar een egotripper, en de raadsman zou volgens hem het procesbelang van zijn cliënt op de eerste plaats hebben moeten stellen in plaats van zijn eigen reputatie.

Dat Moszkowicz een egotripper is zal zeker waar zijn, dat is nu eenmaal een eigenschap van veel strafpleiters en van veel andere BN’ers ook trouwens, maar of dat in dit proces de belangen van zijn cliënt heeft geschaad is een andere vraag.

Waar M. kennelijk mee bezig was, was te proberen het proces zelf onderuit te halen. Hij wilde via de publieke opinie de rechters overtuigen dat het proces nooit gevoerd had moeten worden en mikte technisch gesproken in wezen niet op vrijspraak maar op ontslag van rechtsvervolging.

Het getuigenverhoor dat Moszkowicz aanvroeg over dat etentje had niets met een mogelijke bewijsvoering in het Wildersproces van doen. Het diende om de artikel 12 rechter Schalken te diskwalificeren en dat is zichtbaar gelukt. In de ogen van het publiek is die man sinds die affaire niet meer serieus te nemen. Hij beroemde er zich op dat hij van de drie rechters degene was die hoogst persoonlijk de uitspraak had geschreven, als gevolg waarvan het OM tegen heug en meug aan de vervolging moest beginnen. Aan iemand die nog als getuige moest worden gehoord in het proces wilde hij uitleggen waarom het een goede uitspraak was geweest en waarom een fatsoenlijk mens zich niet met Wilders in zou dienen te laten. Niet alleen voor aanhangers van Wilders was dit onbehoorlijk gedrag. Ook voor veel mensen uit de juridische wereld, die zelf nooit op Wilders zouden stemmen, was het schokkend om dit mee te maken.

Dat zulke taferelen als het etentje van Schalken andere rechters beïnvloeden is een feit, maar het werkt niet op een voorspelbare manier. Het zou in dit geval heel goed hebben gekund dat Wilders in zijn eerste proces alsnog was veroordeeld. Tot een boete bijvoorbeeld die hem dan waarschijnlijk minder gekost had dan de rekening die hij van M. gekregen heeft voor het getuigenverhoor van Schalken.

Alleen, de voorbeeldwerking van zo’n veroordeling was door de affaire Schalken tot nul gereduceerd en Wilders is dan ook rustig doorgegaan met te doen en te zeggen waarvoor hij in Wilders I terecht stond.

De Nederlandse rechtspraak heeft schade opgelopen door het eerste proces Wilders door Schalken en door het optreden van Moszkowicz, maar de verantwoordelijkheid lag toch eerder bij Schalken dan bij de raadsman. De Amsterdamse deken Kemper heeft niettemin zijn ongerustheid uitgesproken en voorzichtige kritiek op M. geuit. Of wat M. deed beroepstechnisch geoorloofd is, of het met name in overeenstemming is met de eed van de advocaat om eerbied te tonen tegenover de rechterlijke macht (artikel 3(2) Advocatenwet), dat lijkt mij een terechte vraag, maar dat zijn aanval op Schalken in het belang van zijn cliënt was kan hij zeker volhouden. En doen wat in het belang van de cliënt is, is een beroepsplicht van een advocaat. Rechters hebben daar in het algemeen begrip voor trouwens.

Als ik raadsman geweest was in die eerste zaak zou ik gepleit hebben dat de beklaagde mocht zeggen wat hij gezegd heeft, omdat mij dat in het belang van Wilders als politicus had geleken. Ik had er daarbij de nadruk op gelegd dat hij als politicus terecht stond en dat het een principiële zaak was waarbij de scheiding der machten aan de orde kwam. Ik had gepleit dat de betrokken wetsartikelen tegenover politici restrictief behoren te worden uitgelegd en daarom anders dan het Hof dat in zijn ongelukkige artikel 12 uitspraak had gedaan. Maar dat M. en zijn cliënt tot de conclusie zijn gekomen dat de door hen gekozen weg kansrijker en politiek per saldo veiliger was, dat kan ik me heel goed voorstellen.

Waarom het OM het politieke standpunt van Wilders ten aanzien van de immigratie van niet-westerse allochtonen nu opnieuw aan de rechter voor wilde leggen blijft voor mij nog steeds een raadsel. Materieel gesproken valt het onder de regel ne bis in idem. De opvatting van Wilders is niet nieuw en hij uit hem bij iedere gelegenheid in en buiten de Kamer. Het gebeurde niet op een onnodig kwetsende manier en officieren en rechters horen zich hier daarom niet mee te bemoeien. Als Wilders straks in hoger beroep opnieuw veroordeeld wordt – met of zonder oplegging van straf – dan ligt het op de weg van de politiek om daar via wetgeving maar eens voorgoed een einde aan te maken.


Meer over Wildersproces2 vindt u hier


Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

9 reacties

  1. Daan schreef:

    Trias politica? Over welke trias politica heb je het in godesnaam?

    Bedoel je die open deuren tussen tweede kamer en de bestuursbaantjesmachine?

    Of het beleid van de afdeling bestuursrecht van de raad van state om de overheid in 90% van de gevallen in het gelijk te stellen in rechtszaken tegen de burger?

    Wat dat laatste betreft: ik heb het ooit eens een paar maanden geturft. Iedere woensdagochtend, als de uitspraken van de raad van state werden gepubliceerd op de website. In hoeveel procent van de gevallen werd door de raad van state in rechtszaken tussen burger en overheid in het voordeel van de overheid geoordeeld…

    ==> 90%

    Dus ga je mond spoelen, met je trias politica.

    En dan hebben we het nog slechts over de trias. Want de deuren tussen overheid en bedrijfsleven staan net zo open. Schulz wordt de nieuwe Schiphol-topvrouw.

    Of die tussen journalistiek en bestuur: Pieter Broertjes, de vml. hoofdredacteur van de Volkskrant, die wegens bewezen diensten het burgemeesterschap van Hilversum kreeg.

    De Trias Corruptica zal je bedoelen…

  2. Jantje schreef:

    Ook voor rechters geldt “wiens appelen men vaart, wiens appelen men eet”. Rechters zijn gewoon ambtenaren.
    De trias politica is een leuke theorie, maar is er voornamelijk om het volk koest te houden.

  3. Frans Groenendijk schreef:

    “Waarom het OM het politieke standpunt van Wilders ten aanzien van de immigratie van niet-westerse allochtonen nu opnieuw aan de rechter voor wilde leggen blijft voor mij nog steeds een raadsel.”
    Ik kan me voorstellen dat het voor een jurist extra moeilijk te accepteren/onderkennen is hóé welig het justitieel activisme tiert.
    Ik schreef hier op VOL eerder een stuk over Feteris: http://verenoflood.nu/onverdraagzaamheid-grondslag-van-elke-beschaving/

  4. Dick Ahles schreef:

    Goed stuk, maar de uitspraak dat “… Ik had gepleit dat de betrokken wetsartikelen tegenover politici restrictief behoren te worden uitgelegd …” vind ik principieel onjuist en discriminator: IEDEREEN, politici of niet, moet kunnen ZEGGEN wat hij wil, en dus ook “… minder, minder … Marokkanen!

  5. kasdorp schreef:

    Daan turft, de ziel. Wat hij kennelijk niet doet is kijken naar de belangrijke uitspraken van de Raad, die allemaal in het voordeel van de overheid uitvallen. Die 90% waar hij het over heeft betreffen in hoofdzaak correcties op door de overheid begane fouten. Voor de goede orde, de trias politica is de scheiding tussen wetgevende, rechtsprekende en uitvoerende macht en als U er meer over wil weten moet U Montesquieu lezen.

  6. carthago schreef:

    Ik heb uit het nieuws begrepen dat Wilders getuigen wil horen die de voorgedrukte aangiften kregen toe bedeeld zonder te weten waarover ze aangifte zouden moeten doen.

  7. Josef Kuijpers schreef:

    Het recente Wilders-proces was natuurlijk niet meer dan een pijnlijk voorbeeld van slechte smaak zowel qua outfit, haartooi als lichamelijke verzorging, waar wat mij betreft alleen maar weer werd bevestigd, hoe links Nederland in haar tradities is blijven hangen en haar gedateerde jaren ’60 denkbeelden nog steeds als dé norm beschouwd.
    De ronduit verwerpelijke agressie waarmee de zogenaamde ‘gütmensch’ de wat objectievere pers meende te moeten bejegenen pleegt men in een beschaafde land nog maar zelden tegen te komen, zoniet in Nederland waar dergelijke taferelen in de “tempel van de Rechtspraak, kennelijk geaccepteerd zijn, gekleed als hippie of in toga.

  8. Cool Pete schreef:

    Juf Femke Halsema, heeft ooit, 10 / 20 jaar geleden, gezegd: “natuurlijk is de islam [ wel ] een probleem”.
    Maar – je verwacht het niet, he – GEEN aanklachten wegens: “groeps-belediging”,
    “”rassen”-diskriminatie”, “[aanzetten tot] haat-zaaien”, enz, enz, enz.

    Wilders-processen = politieke schijn-processen.

    Das sozialistische “EU”-Vierte Reich, das die Islam liebt, marchiert voraus.

  9. Beschouwer schreef:

    Dit is echt een DDR-achtig politiek proces omdat het Wilders is. Hulde voor Knoops die als oud-marinier voor Wilders opkomt net als voor de mariniers die de kaping bij de Punt beëindigden. Ook dat is een vies vuil politiek proces.