DE WERELD NU

Werkende moeders

Werkende moeders

Werkende moeders? Daar valt meer over te zeggen dan alleen voor of tegenstander te zijn. Alles met mate vindt Toon Kasdorp.

Marja van Bijsterveldt legt de vinger op een wonde plek. De moeders van tegenwoordig besteden te weinig tijd aan hun kinderen en zijn er onvoldoende voor hun kroost als dat ze nodig heeft. Dat geldt niet voor alle moeders maar voor een significant deel, dat blijkt uit alle voorhanden statistieken.

Dat men op zo’n bericht wat venijnig reageert is wel begrijpelijk. Het eigen schuldgevoel zei immers al hetzelfde en de resultaten zijn bovendien onmiskenbaar: kinderen worden slechter opgevoed door de ouders en op de scholen ook slechter opgeleid dan vroeger en dat is vooral de schuld van de moeders.

Die vergeten, zoals Van Bijsterveldt terecht zegt, dat ze met het op de wereld zetten van kinderen een verantwoordelijkheid op zich nemen, die ze wel delen met de vader van de kinderen, maar die ze toch in de eerste plaats zelf horen te voelen. Carrière maken is mooi en economisch wenselijk, maar kinderen opvoeden is belangrijker. Wie daarbij verzaakt doet de samenleving meer kwaad dan wie door te veel aandacht voor haar kinderen een promotie misloopt. Het is naar maar waar.


Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp

3 reacties

  1. Bert Peters schreef:

    De sociaalfeministische krijswijven (m/v/x) zullen nu wel als een massa verwarde suikerspiegeltjes over je heen komen Toon. Sterkte.

  2. Teunis schreef:

    Beide ouders horen die verantwoordelijkheid in gelijke mate te nemen. Het is het beste voor een kind om door twee ouders te worden opgevoed. Wie zijn of haar werk belangrijker vindt dan de kinderen had er niet aan moeten beginnen.

  3. kasdorp schreef:

    Het hangt er maar van af wat je met gelijke mate bedoeld. De twee ouders hebben t..a.v.hun kinderen uiteenlopende functies en daarbij is een moeder voor het kind belangrijker dan de vader. Dat neemt niet weg dat ook de vader volledige verantwoordelijkheid draagt voor zijn kind. Dat geldt niet in alle samenlevingen, maar wel in de onze.