DE WERELD NU

Waarom we de drugscriminaliteit moeten koesteren

drugsmarkt Benelux

Korpschef Akerboom wil de drugscriminaliteit efficiënter aanpakken door ook de drugsgebruikers op hun verantwoordelijk aan te spreken want deze gebruikers zouden de drugscriminaliteit in stand houden. Nu is zijn redenering deels correct (gebruikers houden de vraag naar drugs en daarmee de handel in stand) en is het aanpakken van de eindgebruiker zeker effectief (geef alle drugsgebruikers de doodstraf en de drugsmarkt zal instorten) en gaat ook bv. het beleid met betrekking tot illegale prostitutie dezelfde kant op (de ChristenUnie lijkt succesvol een wet door de Kamers te kunnen krijgen die de klant van illegale prostituees strafbaar maakt), maar ik zal hier betogen dat dat helemaal de verkeerde weg is. Sowieso moet de overheid zijn onmacht om de handelaren effectief aan te pakken niet afreageren door de klant te criminaliseren, maar bovenal is de drugscriminaliteit een zegen voor (vrijwel) iedereen en het laatste wat je zou moeten willen oplossen!

Het kapitalisme brengt criminelen voort
Het startpunt van mijn betoog is dat in de huidige kapitalistische maatschappij er altijd (jonge) mannen zullen zijn die snel veel geld willen verdienen hetgeen op de legale manier voor hen niet lukt. Dat is anders in een communistisch paradijs of in een klassieke of fascistische maatschappij (waar de man status kan verwerven als held in een oorlog), maar in een kapitalistische maatschappij als de onze, waar status nauw samenhangt met rijkdom, zal de biologische impuls om status in de groep te verwerven bij met name mannen met (al dan niet spreekwoordelijk) veel testosteron resulteren in een niet te beheersen drang om snel veel rijkdom te vergaren. Uiteindelijk is dit mannelijke verlangen naar status, macht en geld seksueel gemotiveerd: vrouwen prefereren mannen met status, macht en geld als de verwekkers van hun kinderen zodat mannen worden geprikkeld tot onderlinge competitie om die status. Een opvallend resultaat van onderzoek dat hierbij aansluit is dat gewelddadige mannen – die in onze maatschappij om die reden vaak lange gevangenisstraffen uitzitten – gemiddeld bij veel vrouwen kinderen verwekken. Misdaad levert seksueel succes op.

Drugshandel is eervol
Veel jonge mannen willen dus kunnen pronken met een groot geldelijk succes om zo aan hun groep en uiteindelijk aan de vrouwen het signaal te geven dat zij geslaagd en seksueel aantrekkelijk zijn. Van oudsher richten deze ambitieuze en avontuurlijke mannen zich op smokkel van contrabande, omdat dit enerzijds veel avontuur biedt en anderzijds ondanks de illegaliteit ervan eervol is (dus niet als beschamend wordt ervaren). Het is eervol omdat de smokkelaar of handelaar slechts de politie en andere bandieten te slim of te sterk af moet zijn terwijl de brave burger geen last heeft van zijn illegale activiteiten (omgekeerd staat de aanrander die ‘onschuldige’ vrouwen of kinderen lastig valt onderaan deze hiërarchie). Smokkel en handel van drugs is een kat-en-muisspel tussen gelijken of sterken, die allen ervoor hebben gekozen om aan dit spel deel te nemen, en mensen die er niets mee te maken willen hebben krijgen er ook niets mee te maken.

De overreactie van Akerboom
Een belangrijke prikkel voor de overheid om er nu een tandje bij te zetten in de strijd tegen de drugshandel, waaruit Akerbooms voorstel komt, is dat het geweld van drugscriminelen inmiddels uit de hand is gelopen in de zin dat er een aantal zogeheten vergismoorden zijn gepleegd en omstanders kunnen worden geraakt door rondvliegende kogels. Ook brave burgers hebben er nu last van gekregen. Uiteraard is dat onacceptabel en moet daar een einde aan worden gemaakt. Maar het aanspreken van de drugsgebruiker is een ongepaste compensatie voor een eerdere bezuiniging of verkeerde prioritering waardoor de drugscriminelen te lang vrij spel hebben gekregen.

Drugshandel is de preferabele misdaad
Bovendien moet men helemaal niet willen dat de drugshandel en dus -criminaliteit als zodanig wordt gestopt. Immers, de huidige drugscriminelen gaan echt geen vakken vullen bij de plaatselijke supermarkt als ze hun drugs niet meer kunnen verkopen. Ook zullen er nieuwe jongens geboren blijven worden die geen zin hebben om het minimumloon te gaan verdienen, ook al hebben ze hun school niet afgemaakt. Stop je de drugshandel, dan zullen criminelen zich simpelweg op andere vormen van criminaliteit storten zoals gedwongen prostitutie, berovingen en ontvoeringen/afpersingen van rijke mensen hetgeen alle vormen van criminaliteit zijn waar onschuldige burgers direct het slachtoffer van zijn. Die enkele rondvliegende kogel of vergismoord als gevolg van de drugscriminaliteit is nog altijd een zeer klein verlies vergeleken bij de enorme aantallen slachtoffers en trauma’s bij brave burgers die we kunnen verwachten als we criminelen gaan ‘dwingen’ andere vormen van lucratieve misdaad te gaan zoeken dan hun drugssmokkel en -handel.

Conclusie
Drugssmokkel en -handel is een vorm van misdaad die we als kapitalistische maatschappij moeten koesteren! Het geeft jonge mannen de kans om snel rijk te worden (en veel vrouwen in bed te kunnen krijgen): ontneem je hen die kans dan vergroot je de kans op gewelddadige rebellie tegen de maatschappij (zoals aan de orde bij de jihadisten die hun crimineel avonturisme hebben omgebogen naar geweld tegen de maatschappij doordat de islam de weg naar gewone criminaliteit afsluit). De burgers hebben er – in beginsel – geen last van. En uiteindelijk ontlopen maar weinig drugscriminelen hun straf – ook de zogeheten Mocromaffia zou al bijna zijn opgerold door de politie waarbij velen reeds elkaar hebben doodgeschoten – zodat uiteindelijk het recht zegeviert. Zo maakt drugscriminaliteit uiteindelijk iedereen gelukkig.


Dit essay verscheen eerder op Geband van Joop

2 reacties

  1. D. G. Neree schreef:

    Er is maar één drugscrimineel hier en dat is de Nederlandse overheid die de Opiumwet in het leven heeft geroepen en ondanks alle ellende die het aanricht en heeft aangericht blijft handhaven tegen wil en dank.

  2. Het oorspronkelijk stuk heb ik inmiddels wat aangevuld om alvast weerwoord te bieden aan de te verwachten reacties. Zo is het inderdaad zo dat de vraag naar (het gebruik van) drugs de handel in stand houdt maar is de drugscriminaliteit het gevolg van de criminalisering van die handel. Zoals ik echter in mijn stuk betoog is die criminalisering misschien niet ethisch maar wel pragmatisch een verstandige beslissing omdat het uiteindelijk iedereen gelukkig maakt. Als er geen contrabande zou bestaan dan zou die moeten worden uitgevonden!