Het jongetje op de fiets naast haar is een jaar of tien oud. Het zou haar zoon kunnen zijn, maar haar postuur doet eerder denken aan dat van een meisje van ongeveer dertien jaar oud.

Het feit dat ze zojuist slechts een zak naturel chips heeft gekocht en niets anders, geeft me tevens het idee dat het hier om een kind gaat, niet om een volwassen vrouw.

Maar zeker weten, doe ik het niet, kan ik het niet. Het is niet in te schatten omdat zelfs haar ogen voor mij niet zichtbaar zijn. Over haar zwarte alles bedekkende burka draagt ze ook nog eens een jas met capuchon en bontkraag. Op de warmste dag ooit gemeten in maart.

De samenleving die we zogenaamd met zijn allen aan het maken zijn, het sociale experiment van de import van islam, heeft niets met samenleven te maken. Het is een parallel-leving die wordt gecreëerd.

Er is geen mogelijkheid tot oogcontact met dit meisje. Iedere vorm van communicatie is dankzij de islamitische vrouwengevangenis, de burka, uitgesloten. Toch doe ik een poging. Ik zou haar graag vragen hoe oud – of liever hoe jong – ze is. Waarom ze zelf denkt een burka te moeten dragen. Hoe zij het leven ervaart. Wat haar wensen en doelen zijn voor haar toekomst.

“Hallo”, zeg ik op een zachte, vriendelijke toon en ik glimlach oprecht in de richting van de nauwelijks zichtbare smalle opening met raster, waar haar ogen achter verschuild gaan. Even lijkt haar gezicht naar mij toe te draaien, maar de jongen op de fiets spreekt haar direct aan, waarop ze zich op hem richt en haar pas versnelt, verder van mij weglopend.

O Profeet, zeg tot jouw echtgenotes en tot jouw dochters en tot de vrouwen van de gelovigen dat zij hun gewaden over zich heen laten hangen. Op die manier is het gemakkelijk om hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen.

Soera An-Noer (Het Licht) vers 31 + Surat Al-Ahzab 33:59

Het aanschouwen van het meisje – of de jonge vrouw – gevangen in een burka, maakt een fysieke reactie in mij los. De achtergrond en de betekenis van dit islamitische gebruik zijn me reeds lange tijd bekend. En als vrouw die weet dat vrouwenrechten verdwijnen waar de invloed van islam toeneemt, probeer ik anderen al jaren hierover te informeren.

Je zou denken dat ik hier op een bepaalde manier al aan gewend zou zijn. Toch reageerde mijn lichaam heel sterk op dit meisje, dat in een mobiele vrouwengevangenis en met een ‘mannelijke’ begeleider over straat moet. Ik ben (gelukkig) geenszins afgestompt, ondanks het feit dat ik de islam al bijna twee decennia bestudeer. En ondanks het gegeven dat ik inmiddels dagelijks met de islam geconfronteerd word.

Er gaat geen dag voorbij zonder het zien van een islamitische hoofddoek. En nu is de burka ook ongewild een onderdeel van mijn leven. Er is geen ontsnappen meer aan. Het went nooit.

Ik krijg het benauwd. Ik heb sinds mijn “hallo” mijn adem ingehouden, zonder het zelf te bemerken. Mijn empathisch vermogen laat mij mezelf in haar verplaatsen. En het voelt vreselijk.

Deze vrouwengevangenis vernietigt de kern van het menszijn. Communicatie, oogcontact en verbondenheid kunnen niet bestaan. Deze isolatie raakt echter niet alleen dit meisje, maar het raakt iedereen in onze maatschappij. Er is een parallelle (samen)leving gecreëerd, die u en mij buitensluit.

De islamitische parallel-leving wordt steeds groter en laat steeds minder ruimte voor de Nederlandse samenleving. Een ontwikkeling die bij ongewijzigd beleid onherroepelijk zal leiden tot de vernietiging van onze geliefde samenleving, van onze westerse waarden, van onze verworven vrijheden.

Een dag op straat niet geconfronteerd worden met de islamitische hoofddoek is een onmogelijke opgave geworden. Zelfs burka’s en bijna-burka’s zijn niet meer uit het straatbeeld weg te denken. En dan woon ik niet eens in een grote stad. Dit is Nederland niet meer.

Miljoenen moslims zijn op dit moment onderweg vanuit Afrika om ons te vervangen, volgens het elitaire plan van omvolking van Europa met medewerking van de megalomane, dictatoriale EU en de regeringsleiders van natiestaten die onze soevereiniteit hebben ingeruild voor persoonlijk gewin in de vorm van macht, geld en internationale baantjes.
Dit is Nederland niet meer.

En zolang een te groot deel van de Nederlandse burgers deze feiten blijft ontkennen en negeren, slinkt de kans om het tij te keren met rasse schreden.

---

Dit artikel verscheen eerder op het Dutch Free Press