Herverkiezing is niet het eerste woord waar je wellicht aan denkt als het gaat over de affaire-Stormy Daniels waarin Trump opnieuw onderwerp van alle aandacht is. Toch lijkt dat de voornaamste reden van alle media-aandacht.

De Amerikaanse media – president Trump als altijd vijandig gezind – concentreren zich steeds meer op de affaire-Stormy. Voor de president moet dat een geruststellende gedachte zijn, het houdt in dat Russiagate opgegeven is. Op dat valk moeten er nog heel wat hordes genomen worden, maar het einde komt in zicht.

De nieuwe media-obssesie met een affaire die de president minstens tien jaar terug als privé-persoon had is alleen te rechtvaardigen als men kon aantonen dat Trump er tijdens zijn campagne campagnegeld aan had gespendeerd. Maar juist op dit vlak deed adviseur Rudolf Giuliani (oud-burgemeester van New York) gisteren een klein bommetje ontploffen dat ontploffen van eventuele grotere bommen moet voorkomen.

Giuliani maakte woensdag bekend dat advocaat Michael Cohen inderdaad uit eigen middelen adult movie-star (wat heel wat beter klinkt dat het op zich correcte maar hijgerig aandoende pornoactrice van de NOS) Stormy Daniels had afgekocht met $130.000,-, maar dat de president hem dat later in termijnen en uit eigen middelen had terugbetaald.

“It’s not campaign money. No campaign finance violation. They funneled through a law firm and the president repaid it,” Giuliani said.

He also said that Trump did not know about the specifics of the $130,000 expense.

“He didn’t know about the specifics of it as far as I know, but he did know about the general arrangement, that Michael would take care of things like this,” he said.

Is daarmee de kou uit de lucht? Hoogstwaarschijnlijk wel, mits hier bewijs voor is vanzelfsprekend. Want wat dan resteert is immers niets dan een affaire die slechts de echtelieden aan gaat, tegenover een vrouw die krampachtig probeert zoveel mogelijk geld uit die vroegere verhouding te persen? Het woord prostituee dringt zich op, al is het er een gebleken met een uitgestelde betaling. Waarmee weer eens bewezen werd dat er niet zoiets bestaat als een free lunch, en free snacks evenmin.

Het belang voor de Amerikaanse media (en de Nederlandse echoput die de Nederlandse staatsomroep trouw poogt te zijn) lijkt vooral een situatie te creëren waarbij Trump zich al voor eventuele primaries voor USA2020 zou moeten terugtrekken, met schaamte overladen. Waarmee we terug zijn op vertrouwd terrein: de pogingen Trump en zijn presidentschap in diskrediet te brengen gaan onverminderd door.

Gaat dat lukken? Voorlopig lijkt het me twijfelachtig. Na de afgelopen maanden af en aan in het nieuws te zijn geweest, en de vermenging met de campagneretoriek die na 8 november 2016 eigenlijk nooit eindigde, is deze zaak voor het publiek uitgekauwd, en niets anders. De media lijken met hun spin in de eerste plaats te hebben gemikt op het kweken van ressentiment onder het conservatieve deel van de Republikeinen, maar die lijken zich er steeds minder van aan te trekken – het is zelfs de vraag of men er nog belang aan hecht. Trump is Trump, en het discomfort dat hij de andere politieke zijde toebrengt is wel wat eigen ongemakken waard.

De NOS bracht het hierboven gegeven citaat (door mij gelinkt van The Hill, een gematigd Democratisch gezinde site) weer op geheel eigen wijze, met een flagrante leugen op het einde:

Afijn, de leugens van de NOS zijn intussen genoegzaam bekend. Al blijft het een genoegen die leugens eenvoudig aan te tonen door berichtgeving van Amerikaanse media met een hang naar objectiviteit naast die van onze landelijke mediatrots te leggen.