DE WERELD NU

Terugkrabbelende moslim-opiniemakers?

Wereldwijd beginnen moslims terug te krabbelen van de groep IS, die zichzelf islamitische Staat noemt. Waarom? Dat is eenvoudig: binnen de Islam geldt de doctrine dat wie wint, gelijk heeft.

Nu het er naar uitziet dat zowel het Westen als Rusland en China hebben besloten dat IS van de kaart moet worden geveegd, is hun inschatting dat IS het niet redden zal. Dus voor nu moet even worden gered wat er te redden valt. En dan vooral wat betreft hun persoonlijke reputatie in de landelijke media.

De meest opvallende exponent van deze gedachtenlijn in de pers was Yassin Elforkani gisterochtend in De Telegraaf. Elforkani lijkt tot de conclusie gekomen dat het masker nu wel afgevallen is, ongeacht de kretologie die men in het NRC zo lief heeft:

,,De keiharde realiteit is dat de aanslagplegers hun daden theologisch legitimeren. We kunnen er niet omheen. We kunnen niet blijven zeggen: dit heeft niets met de islam te maken.”

Deskundigen zeggen dit al twintig jaar, maar nu er een jongerenwerker het openlijk zegt, zou het ineens waar zijn? Best mogelijk dat Elforkani de naïviteit, om niet te zeggen de wil tot naïviteit, van westerse opiniemakers onderschat, maar zijn vlucht naar voren is niet onverstandig voor zijn eigen positie. Al zal daardoor de vraag waarom hij hier niet eerder mee gekomen is daarom ook niet worden gesteld: hij kwam er immers vrijwillig mee naar buiten? Dat hij nochtans gewoon doorgaat met contacten met geloofsgenoten die een hardere lijn voorstaan zal hij wel als vanzelfsprekend beschouwen, hoewel dat in volledige tegenspraak lijkt met het volgende punt waarover De Telegraaf ook berichtte. Dat punt is de eerstvolgende verdedigingslinie van imams:

Elforkani roept in de Volkskrant de moslimgemeenschap op de IS-interpretatie van de koran ,,keihard te bestrijden”. ,,Vooral ook in kleine kring, als je als ouders met je kinderen spreekt over het geloof, of tijdens gesprekken onderling in koffie- en theehuizen.”

Het praatje klinkt fraai, maar het verhaaltje deugt niet. Elforkani weet dat. Deskundigen weten dat. Maar de mensen die zo krampachtig willen geloven dat de islam in de grond toch echt een redelijke godsdienst is, willen dàt niet weten. En dat geldt voor zo goed als àlle opiniemakers die nog net voldoende salonfähig zijn om in landelijke media een stem hebben. Waarbij het niets uitmaakt of dat in De Telegraaf is of bij de notoire wegkijkers van het NRC, voor wie elke religie sowieso als een verdwazing geldt. En aan alle verdwazing komen ooit een einde nietwaar? Dat dat ook voor hun eigen verdwazing zou moeten gelden, blijkt dan ineens niet op te gaan, maar we dwalen af.

Want even voor de goede orde: er is grosso modo maar één geldige interpretatie van de islam waar we mee te maken hebben. De enige nuance zit in de mate waarin individuen er naar leven. Vanuit de islamitische geloofsoptiek zijn er goede moslims en slechte moslims, waarbij de mensen die wij beschouwen als gematigd automatisch slecht zijn. Dat is geen bewering die ik hier verzin, het is een axioma van de gelovigen zelf. Hoe daarmee wordt omgegaan was (zoals gewoonlijk) gisteravond bij #Pauw weer eens te zien – zo snel mogelijk de mond snoeren als iemand daarover leeg lijkt te gaan lopen. Als Pauw zelf stiekem moslim geworden zou zijn had hij het niet beter kunnen volvoeren.

De naamsverandering van IS in Daesh is onderdeel hiervan, en een die moslims, overheid èn media heel goed uitkomt, zij het om verschillende redenen. De media zijn zo volstrekt overtuigd van hun eigen visie op de wereld dat zij niets anders meer herkennen kunnen, en hun begripshorizon ligt zo mogelijk nog dichter bij hun neus dan die van politici. De moslims weten dat een volledig besef van de aard der islam niet in hun voordeel is, en zullen die dus blijven proberen te maskeren. En de overheid wil geen mot: zolang er geen onrust lijkt te zijn, wil de overheid niets weten van potentiële problemen. Zodra iets langer dan drie jaar weg lijkt te kunnen worden gehouden, vindt de moderne regent dat de rest een zaak is voor zijn opvolgers. Zaken waarmee direct kan worden gescoord zijn volgens deze redeneerkunstenaars veel belangrijker dan het welzijn van de samenleving over een jaar of vijf. Dat dat het ultieme verraad is aan hun recht om te regeren deert niet: wie dan leeft, moet dan maar zorgen.

Ondertussen wachten de beroepsmoslims op de volgende golf terroristen. Ook na de vernietiging van IS zal die onvermijdelijk komen, en ze weten het. En opnieuw zullen zij in dienst daarvan als maar weer lippendienst bewijzen aan de westerse idealen, onderwijl hun gelovigen op temperatuur houdend. Want het westen, dat zijn de media. Laf, lief en met een intern geheugen waarmee elke vergelijkbare computer vijftien jaar terug de schroothoop niet langer wist te ontlopen. En terecht.

5 reacties

  1. Jantje schreef:

    Spijker, kop, raak!
    Een moslim is pas te vertrouwen als hij in het openbaar zijn sekte verwerpt, eerder niet.
    Er zijn genoeg redenen om deze sekte te verwerpen:
    Humanistische , zoals discriminatie, slavernij, onderwerping, vrouwen onderdrukking, mens ontering enz.
    Maar ook godsdienstige.
    Men hangt namelijk een god aan die heeft aangegeven dat ie zich heeft vergist in de Joden. Hun opperwezen heeft zich vergist. Dat is nog niet eens het ergste want dat kan de beste overkomen, maar hij plaatst het probleem bij zijn onderdanen, die mogen de ‘rotzooi’ opruimen.
    Dit is een god van een heel discutabel allooi. Dat kan er maar eentje zijn: Satan.
    Verder is er nog het wereldbeeld.
    Wat voor een wereld krijgen we als we allemaal de islam aanhangen?
    Dat is een wereld waar iedereen elkaar in de gaten houdt en verraadt. Een kwaadaardige wereld.
    Een zeer onvrije wereld waarin men geen vrije keuze meer heeft.
    Door groepsdruk, onderdrukking en bedreiging blijft men moslim. Slechts de dapperen stappen eruit.
    Moslimmensen, STAP ER UIT.

  2. Ad schreef:

    “ ….)er is grosso modo maar één geldige interpretatie van de islam waar we mee te maken hebben. De enige nuance zit in de mate waarin individuen er naar leven. Vanuit de islamitische geloofsoptiek zijn er goede moslims en slechte moslims, waarbij de mensen die wij beschouwen als gematigd automatisch slecht zijn. “

    Dat blijkt inderdaad ook uit het feit dat heel veel moslims zichzelf ‘slechte moslims’ voelen, of zwak, of gedegenereerd. Vaak uitgelegd als; beïnvloedt door het westen. Het valt niet mee een goede gelovige te zijn in dit verdorven westen. Christelijke gelovigen zeggen dan dat ze het moeilijk hebben in ‘deze verdorven tijden’.

    Dat is de praktijk. In theorie is het moeilijk om te stellen dat je maar met ‘één geldige interpretatie’ te maken hebt. M.i. moet die ene interpretatie dan terug te voeren zijn op uitspraken of fatwa’s van de Al Azhar universiteit in Caïro, misschien van een andere dat mag ik kwijt zijn.

    Dus, wat zeggen de oelemaatjes van die universiteit over Isis? Dat zou interessant zijn.
    Ik herinner vaag daar eerder iets over gelezen te hebben en het staat me bij dat de kritiek eigenlijk alleen maar ging over het feit dat er de kalief niet hun zegen had gekregen, er geen koosjere (sorry halalische rechtbak over geoordeeld had, en dat er ook al op de verkeerde manier gekruisigd werd.

  3. Erik schreef:

    De zo genaamde gematigde moslims vormen de vijver waarin de terroristen gedijen en gemakkelijk kunnen onderduiken.
    Maar echte gematigde moslims bestaan niet, du moment dat de jihadisten op de stoep staan, draaien ze als een blad aan de boom en doen ze mee aan de slachtingen.

  4. Hannibal schreef:

    @Ad Er zijn bij de Soennieten vier scholen, waarvan de Hanbalistische de belangrijkste is voor salafisten. Zie ook hier. Wat de Al-Azhar betreft, die staat in Egypte, en Egypte’s leider al-Sissi moet niets van IS hebben. Binnen de Arabische wereld moet je echt van goede huize komen wil je tegen de lokale heerser in gaan. Zie voor info over salafisme ook bijvoorbeeld Ibn Tamiyya.

  5. Erik de Boorman schreef:

    Wat opviel bij Pauw was de kwalijke rol van Ali B. die de gederadicaliseerde Dennis Abdelkarim Honing meteen in de rede viel toen die wat wilde zeggen over hoe terroristen aan hun interpretatie van de Koran (en Hadith) kwamen. Ali B. deed dat twee keer.
    Stel je voor dat de mensen horen dat IS gewoon het voorbeeld van Mohammed volgt.