Herinnert u het zich nog? Die Nederlander die al fietsend op de Pamir Highway in Tadzjikistan door een iS-aanslag om het leven kwam, al werd heel lang gedaan alsof het een ongeluk was geweest? Dit is het vervolg.

De wereld is altijd gekker dan je denkt en verwacht – als dt niet zo was hoefden mensen niet zelf te reizen, maar zouden ze eenvoudig alle ooit geschreven reisboeken lezen en zich het ongemak van de reizen besparen. Het is het ongeloof van het beschrevene dat mensen zelf aan het reizen zet – al is het zeker waar dat het oog ook wat wil.

Dat vervolg in Tadzjikistan. Daarbij vielen vier doden, waarvan één Nederlander. Twee van de anderen waren twee jonge Amerikanen – die wilden bewijzen dat ook IS’ers ook mensen als u en ik zijn. Want hey:

“Evil is a make-believe concept we’ve invented to deal with the complexities of fellow humans.”

Uiteindelijk is het allemaal de schuld van het grootkapitaal, nietwaar? Laten we het begrijpelijk houden. Quod erat demonstrandum en zo? Hetgeen bewezen moest worden? Maar als het bewijs niet klopt eindig je met een kapotte fiets, je pik in het zand en een lijkkoets om de restanten op te ruimen:

“I’ve grown tired of spending the best hours of my day in front of a glowing rectangle, of coloring the best years of my life in swaths of grey and beige,” Austin wrote on his blog before he quit. “I’ve missed too many sunsets while my back was turned. Too many thunderstorms went unwatched, too many gentle breezes unnoticed.”
The couple documented their year-long journey on ​Instagram and on a ​joint blog. As The New York Times ​put it, they shared “the openheartedness they wanted to embody and the acts of kindness reciprocated by strangers.”

Treurig, en een goede les die niemand er uit leren zal. Wamt nog steeds denken mensen dat het best wel kan – gezellie praten met IS’ers –  mits je de goede toon maar treft. Zoals het artikeltje waaruit ik deze info haalde ook besloot:

Some liberals, for their part, might view Austin and Geoghegan as martyrs in the struggle for a better world, or simply as unfortunate.

Ook heel unfortunate dat de wereld is zoals zij is, dat zij dat altijd al was en dat het niet erg waarschijnlijk is dat dat ooit zal veranderen zolang er genoeg mensen vrij op rondlopen. En het lijkt vrij zeker dat mensen als Austin en Geoghegan eerder zullen uitsterven dan zulke IS’ers als in Tadzjikistan.