DE WERELD NU

Syrië, Oost-Ghouta en natuurlijk de NOS

Oost-Ghouta

Het is werkelijk heel bedroevend dat als je op dit moment iets over Syrië hoort via de NOS, je je direct af gaat vragen wat de achterliggende reden is er sowieso over te berichten. Er is weinig dat binnen het NOS-discours past te berichten momenteel, maar wel zijn er dingen die men hoopt te maskeren om de aandacht van andere zaken af te leiden. Zoals men de Turkse misdaden in Afrin weg poetste met overmatige aandacht voor Oost-Ghouta.

De afgelopen maand was het dus Oost-Ghouta dat de klok sloeg. Maar ook dat bleek slechts beperkt effectief, want niet alleen slaagde het Assad-regime er met Russisch/Iraanse hulp in de regio onder de voet te lopen, maar de gevolgen van een en ander waren tamelijk verschillend van de manier waarop de Turkse hulptroepen te keer gingen na de val van Afrin. Dus werd desnoods over beide totaal verschillende tonelen in één stukje bericht.

Moord en plundering in dat laatste geval, terwijl het enige dat over Oost-Ghouta te zeggen valt is dat het eerste massagraf er is ontdekt. Van Syrische soldaten weliswaar, en via een regeringsgezinde site. Maar toch. Het voortdurende gebruik van het woord rebellen maskeert bovendien nog eens het karakter van de islamitische moordbendes die vertrokken. Volgens afspraak, met door het Assad-regime gefourneerde bussen, en verder ongehinderd. Dat dergelijke afspraken de afgelopen jaren al diverse malen netjes werden afgewikkeld als de islamitische strijders van het Free Syrian Army ergens werden verjaagd zul je bij de NOS niet horen.Wel dit:

Nog pas zaterdag werd uitgebreid bericht over het lijden van een bevolking die minstens zo opgelucht moet zijn over de overwinning van de regeringstroepen als elders in het land waar dit tot dusver zo ging, want de bevolking gelooft niet meer in een omwenteling die de regering-Assad verjagen kan, en lijkt er na afgelopen jaren ook steeds minder belangstelling voor te krijgen. De agitproppers van de NOS lijkt dat weer niet te kunnen schelen – hun taak is een andere dan berichtgeving over de gebeurtenissen.

Wel interessant is de bewering op de NOS-site dat:

Volgens Syrië en Rusland zijn inmiddels meer dan 100.000 mensen vertrokken uit het gebied.

Sinds wanneer, en waarheen? Denkt de NOS nu echt dat 100.000 mensen de bus naar Idlib hebben genomen? In anderhalve week tijd? Toch lief van die Assad-club dat dat zomaar zo gaat.

Fakenieuws en nieuwsmanipulatie
Wel interessant is het verschil tussen fakenieuws en nieuwsmanipulatie dat hiermee boven tafel verschijnt. Fakenieuws is wat onze overheid onwelgevallig is, en nieuwsmanipulatie is hoe de Nederlandse staatsomroep haar keuzes van berichtgeving maakt. Dat dat laatste wat de werkelijke situatie in de wereld betreft niets verschilt van wat fakenieuws zou beogen mag niet worden benoemd – nog afgelopen vrijdag was ik op een boekpresentatie waar de hoofdredacteur van het NOS-journaal weigerde te komen, omdat de inhoud van het te presenteren boek hem niet beviel.

De oorlog in Syrië is een pronkvoorbeeld van hoe zaken bij de staatsomroep worden gemanipuleerd – met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid deels op instigatie van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken, uit luiheid, of uit domheid. De keus tussen deze drie mogelijkheden is nog niets eens zo eenvoudig.

 

1 reactie

  1. Cool Pete schreef:

    Die NPO / NOS is gewoon de gleich-geschaltete Rundfunk.
    Dat “EU”-konstrukt bestaat bij propaganda en censuur.