51 Ambtenaren van het State Department, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken hebben in een open brief aan president Obama bepleit om in Syrië de regering-Assad eenvoudigweg met Amerikaans militair geweld ten val te brengen. Veel gekker komen ze niet.

Toen ik het las dacht ik even dat er iemand bij Elsevier aan vakantie toe was, maar nee. Het zijn 51 Amerikaanse ambtenaren die solliciteren naar vervroegd pensioen dan wel onbeperkt verlof – en de New York Times heeft het in de openbaarheid gegooid. Dat deed me me wel afvragen wat de gedachte daar achter was. Want de NY Times lijkt wel degelijk begrip te hebben voor de opstelling van deze 51.

Wereldoorlog III
Ik heb een ontzettende hekel aan het woord geschokt, maar hier is het van toepassing als nergens anders. Eerst maar eens de kille conclusie waartoe dit leiden zou: Wereldoorlog III in minder dan een week. Over die Derde Wereldoorlog is al vaker en door veel meer mensen gesproken, maar ik heb geen twijfels over wat de gevolgen van een Amerikaanse militaire interventie aan de zijde van de ‘gematigde’ islamitische opstandelingen zouden zijn. Ondanks de officiële terugtrekking van Russische eenheden dit voorjaar bevindt zich in Syrië nog steeds een stevig en capabel expeditiecorps dat in staat moet worden geacht Amerikaanse aanvallen op het regime-Assad te verhinderen.

Houd daarbij in gedachten dat Syrië de laatste officiële bondgenoot van Rusland is die overbleef uit de Koude Oorlog, en dat de bijstand die het krijgt van de Russen mede daarop is gebaseerd. Daar nog boven op: Putin heeft geen twijfel gelaten over zijn vastbeslotenheid Syrië als bondgenoot te behouden, mogelijk zelfs ten koste van de positie van Assad. Dat dit geen loze woorden waren is sinds september genoegzaam gedemonstreerd, en met pijnlijk veel succes ook nog – een belangrijke reden voor de frustratie die nu op State heerst. Ergo: het zou tot een directe confrontatie leiden waarbij vergeleken het eerdere conflict met Turkije over het neergeschoten jachtvliegtuig een bagatel was.

Amerikaanse politiek
Obama lijkt hier niet is voor te voelen, en dat is niet meer dan verstandig. Het tijdstip van deze brief is ook apart: deze ambtenaren lijken er van uit te gaan dat Hillary Clinton niet hun nieuwe baas zal worden, anders zou wachten een optie zijn geweest. dat Trump hiervan niets zal willen hebben is genoegzaam bekend, en dit lijkt gericht hem in een situatie te brengen dat dit besluit al genomen is.

Ondertussen zit State dus werkelijk vol mensen die lijken te denken dat wat hier werd voorgesteld iets te maken heeft met de realiteit. Dat is ernstig, want State is meer dan een belangrijk departement: het hoofd – de Secretary of State – is in de Amerikaanse hiërarchie de hoogste niet direct gekozen ambtsdrager, de derde landelijk na president en vicepresident. Dat de ambtelijke staf van dit belangrijke departement zo ver van de realiteit is losgezongen is een zorgelijke constatering. Het verklaart wèl waarom de oefeningen in Oost-Europa en de Baltische staten op dit moment worden gehouden op de manier waarop ze gehouden worden.

Militair ingrijpen in Syrië is geen optie meer sinds Rusland in september aankondigde èn uitvoerde te zullen ingrijpen in Syrië. Daarover vindt U veel in ons dossier Syrië, teveel om hier opnieuw kort samen te vatten. Maar dat de bezetting van het State Department hoognodig een paar nieuwe bezems nodig heeft staat als een huis.