DE WERELD NU

Spaanse premier Rajoy vliegt er uit

Rajoy, Spanje, Eurobonds, solidariteit

De conservatieve Spaanse premier Rajoy is gisteren ten val gebracht. De oppositie in de Cortes – het Spaanse parlement haalde voldoende stemmen bijeen om hem te val te brengen. Rajoy voerde een minderheidsregering aan, nadat bij de laatste verkiezingen zijn PP-partij weliswaar ruim de grootste werd, maar geen meerderheid won.

Na de verkiezingen van eind 2015 ontstond een patstelling die uiteindelijk werd doorbroken door haar te negeren. Premier Rajoy regeerde door, en daagde de oppositie uit hem weg te stemmen en het land in chaos te dompelen. Die zag daarvan af, en sindsdien heeft Rajoy die oppositie bedient door de hete aardappel van een mogelijke Catalaanse onafhankelijkheid hardhandig te onderdrukken. Het grootste deel der oppositie was daarvan een vrijwel even sterk tegenstander als de PP, maar of zij ook op deze wijze had ingegrepen is hoogst onwaarschijnlijk. Maar de Catalaanse crisis lijkt bezworen, en nu wordt het schandaal rond de omkoopbaarheid van de regerende PP steeds acuter.

Rajoy beweert er nooit iets van te hebben geweten – niet eens onmogelijk, maar het zou impliceren dat hij niet meer is dan de zetbaas van machten achter zijn troon. En ook dan zijn er dus goede redenen hem af te zetten – zeker nadat een rechter ook zijn ongeloof uitdrukte over eventuele onwetendheid van Rajoy. Het interessante is nu, dat Rajoy opzij wordt gezet om een interim-regering aan het bewind te laten tot aan nieuwe verkiezingen. Voor Spanje is dit nieuw. Oppositieleider Sanchez van de socialistische PSOE wordt tijdelijk premier.

De regering van de Spaanse premier Rajoy is gevallen. Een meerderheid in het parlement stemde voor een motie van wantrouwen tegen hem. Voorafgaand aan de stemming nam Rajoy al afscheid en bedankte hij het Spaanse volk. Hij feliciteerde de aangewezen interim-premier, Pedro Sánchez van de sociaal-democratische PSOE. Die belooft nieuwe verkiezingen.
Het is voor het eerst in de democratische geschiedenis van Spanje dat het parlement een zittende premier de laan uit stuurt. Aanleiding is een van de grootste corruptieschandalen ooit in het land.

Of Sanchez ook echt premier wordt na die verkiezingen moet nog maar blijken, maar dat men de PP een aantal jaren in de oppositie wenst om rustig uit te kunnen zoeken wat men in die partij allemaal op het geweten heeft is geen slecht plan. Jammer is alleen dat in Spanje alle regeringen de neiging hebben na verloop van tijd zo corrupt als de neten te blijken. In een land waar door de bankencrisis een groot probleem ontstond dat nooit bevredigend werd opgelost is dat een omineuze conclusie, want als iets duidelijk geworden is uit de onrust o de beurzen van afgelopen tijd over Italië, was het wel dat ook Spanje haast zal moeten maken met het saneren van de bankensector.

Hoewel de aanstaande verkiezingen nu natuurlijk voor gaan. Politici blijven politici.

3 reacties

  1. Cool Pete schreef:

    Informatief artikel.

    Mijn inzicht zegt me, dat dat anti-democratische “EU”-konstrukt,
    OVERAL, behalve in Duitsland en Frankrijk, ZWAKKE / MISLUKTE regeringen wil –
    om zo de macht van de “EU”/EC/[EP] uit te spelen,
    en een “EUropese” Eenheid-Staat af t dwingen.
    Dit doen ze dan, via :
    – financiele drukmiddelen, via ECB, EMF, Stabilisatie-Fondsen, Banken-Unie, enz.
    – economische drukmiddelen: via budget-maatregelen, extra heffingen, enz.
    – opheffen nationale defensie : zodat een “EU”-politie-leger opgelegd kan worden.

    Het “EU”-konstukt toont steeds meer zijn neo-fascistische, eenheids-staat gelaat.
    Als Sargentini spreekt van “Europese normen en waarden”, is dat in wezen het zelfde
    zoals de Nazi’s spraken van “den Europeeschen geest”.

  2. Cool Pete schreef:

    Toegespitst op Spanje:
    De socialistische PSOE is niet de grootste partij, en dan toch de interim-premier leveren ?
    En dat Podemos is te rommelig voor hun doel.
    Daar zit meer achter. Dat “EU”-konstrukt, namelijk.

  3. Hannibal schreef:

    @Cool Pete
    Dat zou kunnen, maar het was naar ik meen in het UK ooit gebruikelijk dat de grootste oppositiegroepering het interimbewind voert. De logica daarachter is niet vreemd: regeringen neigen er toe elkaar af te wisselen, en dat nieuwe partijen net zo snel oude wegvagen en zelf verouderen is ongekend. Daar kan staatsrecht zich niet mee vermeien.