DE WERELD NU

Soevereiniteit? Begrijpt men het belang wel?

hoe een parlement de democratie af schaft

Meer nog dan de eurocrisis lijkt de migrantentsunami de afkalving van onze soevereiniteit te versnellen.

In het Griekenlanddebat vorige week liet Mark Harbers namens de VVD impliciet weten dat we niets meer te vertellen hebben over onze begroting. Dat wisten we wel, maar het werd tot nog toe altijd ontkend. Wat zei Harbers vrijwel letterlijk: dat als de Tweede Kamer Rutte zou gebieden een veto uit te spreken over de hulp aan de Grieken, het ESM in dat geval een noodprocedure zou opstarten. En in een noodprocedure hebben maar vier landen een veto: Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje. Na de wijze waarop Brussel ons begrotingsproces in zijn greep genomen heeft, is dit een volgende wijze waarop we kunnen worden leeggezogen zonder kans op verzet. En als het ESM een volgende tranche van zijn deelnemers opeist, moet dat bedrag binnen een week op tafel liggen.

Nu is het budgetrecht de basis van alle politieke macht. Wie betaalt, bepaalt, zoals het spreekwoord zegt. Hoewel bij dat spreekwoord moet worden aangetekend dat dit principe niet op gaat voor boetes die door de overheid worden opgelegd. En precies die aanpak lijkt Brussel thans te kiezen. De uitholling van het budgetrecht betekent eenvoudigweg, dat de soevereiniteit is weggegeven alsof het een appel was waar de buurjongen zo begerig naar keek, en waarvan we zelf niet verwachtten er lol van te hebben.

Diederik Samsom verwacht dat de Nederlandse politiek in de komende jaren nog veel onbeschaamder kan doorgaan de laatste restjes soevreiniteit over te dragen, zo zei hij vanmorgen in NRC Handelsblad.

Dit is naar zijn mening een logisch gevolg van het overboord gooien van het Verdrag van Dublin, dat regelde dat asielzoekers moeten worden opgevangen in het land van eerste registratie van aankomst.

“Ik denk dat we minder dan een half jaar verwijderd zijn van de eerste Europese opvangposten in Griekenland en Italië.” Na hun eerste opvang zouden asielzoekers volgens een vaste verdeelsleutel moeten worden herverdeeld over de lidstaten van de Europese Unie, zegt Samsom. In alle EU-landen moeten de asielaanvragen volgens de PvdA vervolgens op dezelfde wijze worden beoordeeld, zodat er een einde komt aan het ‘asielshoppen’ tussen lidstaten van de EU. Wie niet aan de eisen voldoet, moet worden uitgezet.

Dat laatste klinkt dan wel weer vastbesloten. maar dat je dat soort zaken niet kan overlaten aan een partij van jankerds zoals de PvdA, heeft de recente geschiedenis al te vaak bewezen. Altijd, altijd wordt teruggekomen op gemaakte afspraken, tot uiteindelijk via deze salamitactieken de volle buit is binnengehaald. Ter bevrediging van het eigen schuldcomplex. Maar hoe ingewikkeld is de migrantentoelatingsproblematiek nu eigenlijk? “De beste bescherming voor een meisje is NEE.” Cru en uit het verband gerukt – maar wel van toepassing.

En dan nog. Gevreesd moet worden dat met het opzeggen van ‘Dublin’ werkelijk alle zeggenschap over binnen het Schengen-gebied rondreizende migranten zal zijn verdwenen. Want was er binnen Schengen niet vrij verkeer van goederen en personen??? In sommige opzichten zijn deze shoppende migranten de Europeanen van de toekomst – zoals de EU ze het liefst ziet. Ze reizen gewoon het voordeel achterna.

Dat Nee liet Nederland al in 2005 horen natuurlijk, maar de heer Balkenende schatte zijn kansen op een Europese topbaan toentertijd hoog in – en daarvoor moest ons land maar een offertje brengen. En de zegeningen van een Europese topbaan zien we wekelijks gedemonstreerd door Jeroen Dijsselbloem – er is al geroepen dat we natuurlijk geen veto’s kunnen uitspreken over een voorstel, als onze eigen minister dat tot stand heeft gebracht.

De uitsmijter van het Samsomstuk:

Om de fundamenten onder de euro verder te verstevigen is nieuwe soevereiniteitsoverdracht vanuit Den Haag naar Brussel volgens Samsom onvermijdelijk. “Ik denk zeker dat dat geleidelijk blijft gebeuren”, zegt hij daarover. Volgens de PvdA-leider is daarvoor niet per se een Europese verdragswijziging nodig en ook geen referendum in Nederland.

U mag er naar kijken, maar niet aankomen. Uw beteren hebben besloten, en U slikt het maar. Dat u niet wenst te worden opgenomen in het Europese rariteitenkabinet van de toekomst, kan uw politici niets schelen. Wie in Nederland ook soeverein zou zijn, dat het volk dat niet langer is staat vast.