DE WERELD NU

Snelheidsgrens en de mosterd na de maaltijd

Snelheidsgrens

Koos Spee schreef zes jaar geleden samen met Martin Kroon een artikel in de VK over de toen nieuwe snelheidsgrens van 130 km. per uur.

Hij vond die schandelijk en de politiek die de grens had opgetrokken tegen hun advies in vonden ze een stel moordenaars, vooral het CDA en de SGP, die beter hadden moeten weten, vanwege de godsdienst die ze daar hadden. Boven het artikel stond een kop waarin de letter o was vervangen door een doodshoofd.

Ik weet niet wat U vindt van een dergelijke typografie, maar op mij komt die over als onsmakelijk en niet erg effectief. Er is best wat te zeggen voor het standpunt dat het autoverkeer gevaarlijk is en dat iedereen die het zich permitteren kan er niet aan mee zou moeten doen. Persoonlijk vind ik ook het scooterverkeer gevaarlijk, vooral op fietspaden. Ik heb wel eens de neiging om daar wat over te schrijven en ter plekke krijg ik wel eens de opwelling om er persoonlijk wat aan te doen, maar ik beheers me dan. Ik vind dat Spee dat ook had moeten doen en anders de Volkskrant wel.

Spee ziet het overigens wel goed dat de media onderdeel zijn van het systeem waarmee we het land besturen. De media maken het publiek rijp voor maatregelen en de politiek ontvankelijk voor afwijkende standpunten. In dit geval was het het oude standpunt dat Spee zijn hele carrière heeft uitgedragen, dat langzaam en regelmatig rijden in auto’s voordeliger en veiliger is dan hard en onregelmatig. Daar heeft hij op zich gelijk in, maar hij vergeet dat er nu iemand anders op zijn stoel in Soesterberg zit.

Wie wel eens auto rijdt in de VS weet dat het rustig is als iedereen honderd kilometer per uur rijdt op autosnelwegen, vooral als de mensen daarbij zo veel mogelijk op hun eigen baan blijven en afstand houden. Spee is een groot deel van zijn carrière de Nederlandse opperverkeersschout geweest. Als ik hem was geweest dan had ik er in die tijd in Europees verband voor gepleit om het Amerikaanse systeem over te nemen.

Wat ook effectief zou zijn, is om bij de afgifte van kentekenbewijzen technische voorwaarden op te leggen aan auto’s waarbij hoger snelheden dan honderd door bestuurders als onaangenaam worden ervaren. Het lijkt me precies iets voor Brusselse betuttelaars om dat Europa-wijd aan de autofabrikanten te verordonneren. Als veiligheidsmaatregel zou het zeker meer succes gehad hebben dan de warwinkel van toegestane snelheden die we nu in Nederland hebben ingevoerd[1] en waar geen mens nog wijs uit kan.

Verder vind ik dat als mensen met pensioen zijn ze hun opvolgers niet voor de voeten moeten  lopen. Het verhaal van Spee is wat hem betreft mosterd na de maaltijd. Hij gaat er niet meer over.


  1. Ik las een dezer dagen ergens dat we de honderd km. per uur op de A2 te danken hebben aan afspraken die door het Rijk met de aanpalende gemeenten zijn gemaakt. Die gemeenten hebben daarbij kennelijk ook de geluidsschermen bedongen. Vanuit staatsrechtelijk standpunt bezien is dat een bedenkelijk optreden van rijks- en gemeentelijke overheden. Die hebben dat soort overeenkomsten niet te maken. Het rijk kan hooguit rekening houden met de wensen van gemeenten, maar geen overeenkomsten met ze sluiten die betrekking hebben op rijks aangelegenheden.

Dit artikel verscheen eerder op het Blog van Toon Kasdorp