Scheuren met Turkije in NATO worden dieper
De scheuren tussen Turkije en de NATO worden snel dieper. In dit tempo valt het bondgenootschap deze zomer formeel uiteen, als tevoren niet zelfs een kleine oorlog uitbreekt met de USA.
Vorige week sprak ik nog over een eventuele Turkse exit in augustus. Maar de ontwikkelingen sindsdien hebben opnieuw grotere spanningen tot gevolg gehad. Zó hoog, dat de Erogan-gezinde Turkse pers er relatief stil over is. Een vertrek van Turkije uit de NATO zou in Moskou worden beschouwt als de grootste diplomatieke coup sinds de stichting van het Warschaupact. Stilte over de verhoudingen met de USA zien we in de Turkse pers niet vaak, en het is een omineuze gebeurtenis dat men ook in Turkije begint te beseffen dat het serieus wordt. Ook, dat dit wel eens een zet van Erdogan zou kunnen zijn die op langere termijn niet in het voordeel van Turkije is.
Wel verscheen vandaag een stuk dat Erdogan op bezoek is in Moskou, formeel voor de opening van een Russisch-Turks cultureel jaar. Dat is een kop die niemand misleidt:
President Recep Tayyip Erdoğan is traveling to Moscow on Monday for his third meeting this year with Russian counterpart Vladimir Putin for the opening ceremony of the Turkey-Russia cross-cultural year.
Want waar het echt omgaat is de aankondiging van Erdogan dat Turkije klaar staat een 10 kilometer diepe veiligheidszone binnen Syrië in te stellen met behulp van een sterk Turks leger. Dat kun je verklaren uit de toenadering tussen de Syrische president Assad en de YPG binnen Syrië, maar dan nog blijft de vraag gerechtvaardigd wat Turkije het recht geeft daar politieman te spelen. Turkije zoekt nu de steun (toestemming?) van de bondgenoot van Syrië, Rusland:
Erdoğan’s visit is expected to focus on regional cooperation between the two countries, as well as Turkey’s planned counterterror operation in Syria.
Want het geloven van berichten als dit:
Altun also stressed that Ankara and Moscow are taking all measures to ensure Syria’s territorial integrity and fight against terrorism.
..kun je niet langer verwachten. Opmerkelijk was dat ook vanuit CNN en andere Democratisch-gezinde Amerikaanse media stevige (neoneocon-)kritiek op Turkije weerklonk:
The US readout of that meeting could pass for a list of irritants in Washington’s relationship with Ankara. The State Department said Pompeo had warned against unilateral Turkish military action in Syria, called for the “swift resolution of cases involving unjustly detained US citizens,” including local staff from the US consulate in Istanbul..
Maar zou de USA inderdaad bereid zijn haar bondgenoot militair tot de orde te roepen? En hoe lang kun je een land dan nog bondgenoot noemen? Binnen de USA wordt die vraag feitelijk al gesteld, en dat is ongetwijfeld een reden voor de terughoudendheid binnen de Erdogan gezinde pers:
On Wednesday, U.S. Secretary of State Mike Pompeo warned Turkey that any unilateral action in Syria would have “devastating consequences.” Pompeo’s comments were intended to intimidate Erdogan who stated on Tuesday that the military offensive would begin shortly after last weekend’s elections. If Erdogan proceeds with his plan, Pompeo will undoubtedly give the military the go-ahead for retaliatory attacks on the Turkish Army.
Zo ver zie ik het niet direct komen, maar het moment dat Turkije via S400-luchtafweer zich tegen dergelijke stappen zou kunnen verzetten komt in juli met de levering door Rusland van dat wapensysteem.
Vanuit de EU wordt nu vooral stilte betracht en onze staatsomroep kijkt naar andere dingen om de aandacht af te leiden. Maar ook daar zal Erdogan niet veel gelukkiger van worden. De verkiezingsnederlaag van vorige week is nog niet officieel erkend en verwerkt door de regerende AKP:
Een volle week na de lokale verkiezingen in Turkije, is nog altijd niet duidelijk wie de hoofdprijs pakt: blijft Istanbul in handen van Erdogans AKP, of behaalde de oppositie ook hier een historische overwinning? De uitslag in de grootste stad van het land, het pompende hart van Turkijes economie, is nipt in het voordeel van oppositiekandidaat Ekrem Imamoglu.
Dat verhoogt binnenlandse spanningen, en indirect zie je dat toch terug in de wijze waarop het buitenland bejegend wordt. Zodat vannacht ook de waarschuwing uitging dat de EU zich nergens mee bemoeien moet als het gaat om die verkiezingen:
Turkey has warned the EU against interfering in the former’s domestic affairs and the post-election process carried out under the country’s top election board as the legal process continues to determine the final results of the recent local elections.
Foreign Ministry spokesperson Hami Aksoy said yesterday that the EU’s call on Turkey to recognize the results, amid an ongoing process by the election commission to evaluate objections, was recorded as an “unfortunate blunder.”
Eb zoals vaker ging dit bericht vergezeld van een ander – gericht op de Turkse gemeenschap binnen de EU – waarin werd gewaarschuwd tegen de groeiende invloed van de far right binnen de EU. Zoals u weet een teer punt voor EU-offcials waarop het voor Turkije goed hameren is. Met teksten waarvan je je afvraagt of Turkije de bron is van verspreiding richting EU, of er juist dankbaar gebruik van maakt:
ll have you know I graduated top of my class in the Navy Seals, and I’ve been involved in numerous secret raids on Al-Qaida, and I have over 300 confirmed kills. I am trained in guerrilla warfare, and I’m the top sniper in the entire U.S. armed forces. You are nothing to me but just another target…” These lines from the New Zealand terrorist’s manifesto called “The Great Replacement” may not make sense for someone who is not familiar with certain websites and forums in the immense world of the internet. However, for those who have spent even a few hours on the political boards of 4chan or 8chan, this “copypasta” gives a lot of clues about the terrorist and the culture he fed from.
Lees hoe dergelijke teksten te begrijpen vooral dit artikel van afgelopen weekend op VoL.
Meer over perikelen binnen de NATO vindt u hier op Veren of Lood.
Turkije is groot genoeg om die bufferzone binnen de eigen grenzen te houden, maar dat is Erdogan niet genoeg hij wil altijd meer ook als hij dat niet onder controle kan houden, islam heeft niets anders te bieden dan strijd en ellende daarom vluchten zij altijd naar voren want achter hun is de verbrandde aarde.
De bufferzone is slecht een opstap naar de annexatie van teel grotere gebieden met als einddoel herstel van het Ottomaanserijk , dit gaat hem heel veel vijanden opleveren niet alleen in het Midden-Oosten, ook op de Balkan .
En Rusland.
Zou mooi zijn als turkije uit de nato verdwijnt.Wat dan overblijft van turkije is een door putin en iran gemanipuleerd transitieland met een uiterst gevaarlijke maar usefull idiot als leider.
Je kan al vraagtekens zetten bij het feit hoe het mogelijk is dat Turkije een lid is van de NATO , terwijl men en gedeelte van een eiland bezet dat aan een ander land toebehoort. Cyprus is van Griekenland en geen hond die zich druk maakt over de bezetting door Turkije en het uitroeien van alles wat Grieks was.
Tijd om er wat nederigheid in te bombarderen, die kleine dictator.
Er wordt enkel misinformatie over Turkije verspreidt, leugens en haat.
Mocht het tot een kleine oorlog uitbreken zoals dit artikel vermeld, dan zal als het alleen naar Amerika gericht is, een zware nederlaag worden voor Amerika met gigantisch schade, materieel als economisch.
En indien Europa zich ermee zal bemoeien, en dan heb ik het voornamelijk over West-Europese landen, dan zal dat een eind betekenen van heel Europa.
Turkije is geen Iran, Syrië, Irak, Libië of welk land dan ook. Turkije zal het einde betekenen van de zionistische gevestigde orde.
Ik hoop eigenlijk ook, dat het zover komt, want het westen is nooit een bondgenoot geweest van Turkije en Turkije zal tien keer beter af zijn, dan met de NAVO of Europa en Amerika.
Turan Ordusu cCc
@Turan
Voor iemand met een overduidelijke bloedhekel aan ‘Het Westen’ beheerst U de westerse taal Nederlands opvallend goed. Ik ga er van uit dat U in Nederland woonachtig bent. Vindt U het begrijpelijk dat er inwoners van Nederland zijn die de mening toegdaan zijn dat Uw afkeer samen met Uw fysiek zich beter naar Turkije kunnen begeven?
Bij de laatste alinea dringt de vraag zich bij mij op hoe de TurksEuropese immigratiefamilie zich gaat verhouden tot hun uit economische overwegingen gedwongen Europesche diaspora als het superieur geachte vaderland niet langer tot de NATO behoort en dat dus feitelijk de aansluiting met de EU ook niet meer tot stand zal komen. Zal die EuropeesTurkse immigratiefamilie kiezen voor terugkeer of toch maar eens serieus werk gaan maken van een zich richten op een toekomst in het nieuwe vaderland met een pasport of zullen ze op de oude voet doorgaan om hier met hun rode vlaggen te blijven zwaaien?
Turan Ordusu…?
Die scheur kan me niet diep en breed genoeg zijn.
De islamo-fascistische diktator speelt iedereen tegen elkaar uit :
“EU”-konstrukt, Nato, de V.S., Rusland, iran.
Erdogan kreeg de vrije hand van de socialistische moslim “obama”;
toen is het begonnen.
Alleen dwang zal hem stoppen.
Als de Nato verdwijnt (zie het niet snel gebeuren – gewoon Turkije eruit), zal de roep van de D66 gekkies om een Europees leger weer toenemen. Misschien nemen ze er al een “voorschot” op.