Rechtstaat – celstraf na belagen hulpverleners toont haar verval
De regering gaat regelen dat wie hulpverleners belaagt, daarvoor altijd celstraf krijgt. Prima, maar dit toont ook het verval van de rechtstaat.
Dit is niet alleen een goede zaak, maar toont tevens hoezeer de rechtstaat sinds jaar en dag is afgebroken. De NOS meldde:
Wie hulpverleners belaagt, krijgt straks gegarandeerd celstraf. Geweld tegen agenten, ambulancebroeders en brandweermannen kan niet meer worden afgedaan met een taakstraf of boete, bevestigt het ministerie van Justitie en Veiligheid berichtgeving in De Telegraaf.
En ook:
Nu krijgen alleen plegers van ernstig geweld en ernstige zedenmisdrijven nooit een taakstraf, maar altijd een celstraf.
Èn de mensen die de stijgende verkeersboetes niet tijdig (kunnen) betalen! Heel kenmerkend voor de scheefheid van deze tijd. Dat de overheid nu met bovenstaand bericht komt is een erkenning van een jarenlang sluipend proces dat zich aan de waarneming van het electoraat heeft onttrokken, maar wel degelijk de rechtstaat ondergraven heeft. Ondanks de voorschriften in de wet worden criminelen nog slechts niet of nauwelijks bestraft met celstraffen. Wie heeft dat op het geweten? Dat hebben ‘rechters en deskundigen’ onderling uitgemaakt. Dat dit ooit zo op gang heeft kunnen komen is bizar, dat de overheid heeft toegelaten dat het verder woekerde (het was tevens een bezuinigingsmaatregel, wat veel verklaart maar weinig excuseert) is een grof schandaal.
En nu met wetgeving komen om dat deels te repareren? Ik heb vorige maand al eens beredeneerd dat de Raad voor de Rechtspraak in Nederland te veel macht heeft, en te eigenzinnig opereert. Dat nu nieuwe, nadrukkelijker wetgeving nodig is om de uitwassen van het afwijkende eigen beleid van een gerechtelijk adviesorgaan te corrigeren is volstrekt bespottelijk. Als het de ministers Grapperhaus van Justitie en Veiligheid en Dekker van Rechtsbescherming menens is met het doorvoeren van steviger beleid, ontkomen ze er niet aan de Raad voor de Rechtspraak te kortwieken in haar beleidsruimte, en haar te verplichten met rechters te regelen de wet onverkort toe te passen. Zoals zij ooit bedoeld werd.
Wat zeker geen algemeen beleid mag worden is dat deze straffen hoger zijn omdat het hierbij gaat om dienaren van de staat die worden aangevallen – ook dat is een element dat hier te zwaar door heen schemert:
“Geweld tegen politieagenten en hulpverleners is onaanvaardbaar. Zij handhaven de orde, treden op onder gevaarlijke omstandigheden en verlenen hulp aan mensen in nood”, zegt minister Grapperhaus in de krant. “Niet zelden staan zij mensen bij die in acuut levensbedreigende situaties verkeren. Dat geweld moet stevig worden aangepakt en daar past geen taakstraf bij.”
Dit zou je graag ook eens vaker horen als er weer een oud omaatje in haar eigen huis wordt overvallen. De staat, dat zijn wij allen, als het goed is. Maar zijn wij dat nog? Deze maatregelen en hun verdediging laten zien dat de overheid daar anders naar begint te kijken. De staat verliest niet alleen in steeds sterkere mate het vertrouwen van haar burgers, maar de staat vindt het welbevinden van die burger ook steeds vaker van secundair belang, zo blijkt. Dat is een heel slechte zaak.
Ben nu ook benieuwd wat die toerkse agentmepper voor bonus zal krijgen voor zijn poging tot doodslag ,volop van achteren op de schedel.In nazi turkije levenslang of de kogel .
Dit proces is al decennia lang gaande: de verwisseling van de dader-slachtofferrol in het strafproces. Het slachtoffer, dat zich verdedigt tegen agressieve daders, wordt “buiten-proportioneel geweld” aangewreven, de dader wordt naar Pieter Baan gestuurd om te kijken of hij wel verantwoordelijk kan worden gesteld voor zijn geweld. De lijn verder doortrekkend, kom je uit bij fopstrafjes zelfs voor abjecte vormen van geweld.
Of Grapperhaus de Raad voor de Rechtspraak de baas is en daar iets kan veranderen? Ik denk: glas – plas – was.
Hannibal schrijft: “Dat dit ooit zo op gang heeft kunnen komen is bizar.” Toch valt dat wel te begrijpen. Het is een kwestie van rechtsgelijkheid en precedentwerking. Iemand die eenmalig iets geks doet in een moment van dronkenschap of baldadigheid zal er ooit met een taakstraf van af zijn gekomen. Er doen vervolgens ook mensen een beroep op deze nieuwe strafmaat die structureel over de schreef gaan. Maar daderidentificatie is vaak moeilijk omdat het vaak om groepjes gaat. Dus worden daders en andere groepsleden gezamenlijk naar huis gestuurd, zonder straf of stafblad. Zo worden het officieel nooit ‘bekenden’ van de politie, want ze worden nooit ergens geregistreerd, ook al neemt de officieuze ‘bekendheid’ wel toe. Als de Raad voor de Rechtspraak er naar kijkt, dan ziet ze ook geen andere mogelijkheden. Het is nog maar de vraag in hoeverre een taakstrafverbod hierin iets gaat veranderen. Iedereen weet het al een halve eeuw, maar niemand doet er wat aan.
Ik zie er helemaal niets positiefs in dat de overheid zichzelf beter beschermt en dat geweld tegen overheidsdienaren (waarbij de pakkans al vele malen groter is) zwaarder bestraft wordt dan geweld tegen burgers.
Je zag het ook bij die vermoorde advocaat. Alsof ik dat vervelender vind dan wanneer er een onschuldige bijstander slachtoffer wordt.
‘Onze’ overheid laat al vaker duidelijk merken dat de openbare orde belangrijker gevonden wordt dat de rechtsstaat.
Wat allemaal niet wil zeggen dat iemand die ambulancepersoneel belaagt niet de cel in zou moeten.
Dat biedt onze overheid ook de gelegenheid om “gele hesjes” in het gevang te gooien. Agenten zijn niet vies van een leugen, de veelheid van toezichtcamera’s garandeert absoluut niet dat er ook werkelijk videobeelden bestaan en daarmee kan men dan ook “lastpakken” onder de duim houden.
Hoewel deze aanpak een logische is, heb ik er met ons volkomen verrot landsbestuur weinig vertrouwen in.
Ik zou zeggen hehe, dat werd tijd. Sluit degenen die geweld gebruiken op. PUNT.
Dit heeft al veel te lang geduurd. Iedereen die normaal denkt weet dat.
Het zou, inderdaad, niet alleen bij overheidsdienaren moeten gelden, maar bij iedereen die wordt aangevallen.
Als je je als een boef gedraagt, dan hoor je dat te merken. Al was het alleen maar om het slachtoffer gerust te stellen.
Als je je niet aan wet-, regel of gewoonte wil houden, dan moet je niet al te veel clementie krijgen.
Dat is slecht voor het rechtsgevoel en laat de slachtoffers achter met een trauma.
Rechters denken daar niet over na, maar vinden altijd een excuus.
Nu is de boef het slachtoffer en het slachtoffer de dader.
Bah!
Als we een goed functionerende rechtstaat zouden hebben, zou er geen verschil in wetstoepassing hoeven te zijn tussen het belagen van hulpverleners, ouderen, kinderen, en van wie dan ook.
Aangezien we het fenomeen van roedelcriminaliteit en -agressie hebben geïmporteerd, zullen we wel moeten overgaan tot het onverkort sanctioneren van de gehele roedels. Dus niet meer van: ze zeggen niet wie het gedaan heeft dus gaan ze allemaal vrijuit.
Bij de geïmporteerde roedelcriminaliteit kan bovendien minder het strafrecht voor minderjarigen toegepast worden. In hun ‘cultuur’ ben je immers al veel jonger volwassen. Laten we dat dan ook gelijk maar meewegen.
Buiten dat het simpelweg fout is om “ambtenaren” op deze wijze te bevoorrechten zie ik dit, net als Ernie, ook voornamelijk als een smoes om beleid in te voeren waar straks opstandige Nederlanders mee onderdrukt kunnen gaan worden.
Vergeet niet: de 4de macht heeft de macht. De minister is een voorbijganger. Zolang het ambtenarenapparaat niet is gesaneerd kan er niets van blijvend belang gebeuren.