DE WERELD NU

Raoul Heertje viert Israëls onafhankelijkheid

Raoul Heertje

Via de strikt neutrale Publieke Omroep – “NTR: speciaal voor iedereen” en “NTR: Open voor Elkaar”– is Raoul Heertje er op uit gestuurd om Israël eens kritisch te gaan bekijken. Voor de verandering.

We beginnen de analyse van deze aflevering vijf van de serie “het Israël van Heertje en Bromet” met een korte samenvatting van wat vooraf ging. Wat zijn de grote lijnen die ontdekt kunnen worden in de eerdere vier afleveringen?

Allereerst het kruiperige, sentimentalistische “schuldbesef” dat Heertje heeft tegenover de “Palestijnen”. Dat komt het schrijnendst tot uiting in een interview dat Heertje al in 2009 had met een deftig pratende islamofascist en dat ik in 2014 fileerde onder de titel “De kruiperige Jood en de islamitische demagoog: Raoul Heertje en Abdou Bouzerda”. Tien jaar later, in deze serie docu’s, is Heertjes onterechte schuldgevoel nog steeds volledig aanwezig.

In mijn visie lijdt Heertje aan een Stockholmsyndroom: hij heeft als Jood liefde opgevat voor een ideologie en haar aanhangers die de Joden al 1400 jaar terroriseren in het hele Midden-Oosten, sinds 1920 vooral in Palestina en sinds de immigratiegolven van moslims naar het Westen in de hele wereld. Dat Stockholmsyndroom uit zich ook via ontkenning: hij weigert expliciet zich te laten definiëren als Jood, als erfgenaam van de Holocaust en dus van Israël als het toevluchtsoord voor het geval het weer mis zal gaan in zowel het Westen als het Midden-Oosten. Hij heeft geen enkele reële kennis van de geschiedenis van Israël en blijkbaar geen behoefte daarin verandering te brengen. Dat is onderdeel van zijn weigering om geestelijk volwassen te worden en onder ogen te zien dat Joden, zeker in tijden van oorlog, ook maar mensen zijn en misstappen begingen en begaan.

In sommige gesprekken die hij voert tijdens zijn reis door Israël geeft hij theoretisch wel toe dat Joden ook fouten mogen maken, maar het inzicht dat de Joden onder extreem razernijwekkende provocaties, wreedheden en aanslagen bijna bovenmenselijke zelfbeheersing hebben getoond, wil maar niet indalen bij Heertje. Hij blijft het onmogelijke eisen van de Joden. Van de “Palestijnen” die onder leiding van hun Palmaffia’s van Amin al-Husseini, via Arafat tot Abbas en Hamas al 100 jaar de terreur beginnen en volhouden, eist Heertje niets. Hun verhalen slikt hij in nederig schuldbesef voor zoete koek, net als die van de collaborerende links-regressieve Joden in Israël die hij bij voorkeur interviewt en die blijkbaar net zulke grote onbenullen en ontkenners zijn als hijzelf. Wanneer realistische Joden hun verhalen vertellen reageert Heertje heel anders: dan brabbelt-ie er allerlei kul-bezwaren tegenin.

Tot zover de grote lijnen uit de vorige afleveringen

Ook in deze vijfde aflevering van mijn kritiek op de serie “Het Israël van Heertje en Bromet” volg ik Raoul Heertje 45 minuten op de voet. Er zal niks anders opzitten dan telkens weer heel precies die combinatie van hypocriet gelul en wereldvreemd onbenul bloot te leggen

Zoals bij elke aflevering zeurzevert Bromet het openings-statement.

“De gespletenheid van Israël komt niet beter tot uiting dan op onafhankelijkheidsdag. Aan de ene kant jaarlijks feestelijk gevierd door de Joodse bevolking, aan de andere kant, tegelijkertijd, als ramp herdacht door de Palestijnse inwoners van Israël. Zij noemen deze ramp Al-Naqba.”

Bromet doet net of hier twee evenwaardige narratives tegenover elkaar staan. Dat is een leugen. De Naqba van de “Palestijnen” is geheel self-inflicted en is veroorzaakt en gecontinueerd uitsluitend en alleen door de terreur die door Amin al-Husseini in 1920 is begonnen en die onder zijn opvolgers Arafat, Abbas en Hamas nooit meer is beëindigd.

Heertje heeft een voor hem typerende pose van eigenwijze parmantigheid, die hij telkens weer aanneemt. Hij spéélt dan een man van middelbare leeftijd die de blik van het onschuldige kind heeft bewaard en die wel eens even zal zeggen dat de keizer geen kleren aan heeft.

Het is wel goed zegt Heertje – (die naar een straaljager-show van de Israëlische luchtmacht staat te kijken ter gelegenheid van 71 jaar onafhankelijkheid) – dat Israël een sterk leger heeft, maar om nou te gaan staan klappen zoals die andere Israëli’s op die boulevard doen . . . . . nee, dat is ‘m te min. Hier hebben we dus die gespleten Heertje die wel inziet dat Israël belaagd wordt, maar weigert de consequentie daarvan onder ogen te zien: namelijk openlijke morele validering van Israëls militaire kracht. En terwijl Bromet nog even zeurzeikt over “machtsvertoon” trekt Heertje die kop van zijn innerlijke kind dat hij ongeschonden heeft bewaard en dat toch maar mooi de waarheid durft te zeggen. Dekselse jongen toch!

Raoul Heertje

Een nederige zoetsapper

In deze aflevering vijf maakt het duo een verslag van een demonstratieve bijeenkomst in Israël (!) ter gelegenheid van 71 jaar onafhankelijkheid. Deze wordt gehouden door “Palestijnen” die in Israël wonen en dus oneindig meer democratische rechten hebben dan in welk Arabisch land dan ook. Dat blijkt: Israël wordt hier op eigen bodem beschuldigd van racisme en van bezetting en van onderdrukking van de nu in Israël levende “Palestijnen” en van het wegvagen van dorpen in 1948.

De fanatiek in het Arabisch sprekende Goebbels-van-dienst zegt dreigend dat het echt nog niet voorbij is, want acht miljoen (!) verdreven “Palestijnen” wachten op hun “terugkeer” naar Israël. De domme doorzichtigheid van de Palmaffia-propaganda is zoals altijd weer hilarisch want enerzijds staat die gek daar te brallen, maar anderzijds is de woordvoerder die voor de camera van Bromet door Heertje wordt geïnterviewd een nederige zoetsapper die verontschuldigend en op bijna smekende toon de Joden de schuld geeft van al wat er in 1947-1948 gebeurde. Terwijl dat toch echt geheel Palmaffia-geïnduceerd was. Maar let op! Heertje gaat geheel mee in het verhaal van deze huichelaar: “And then the people were just kicked out?”

Oh sterf, oh sterf, oh sterf! Lees eens ’n echte historische studie, zou ik Heertje willen adviseren en dan niet van een van die bronnenvervalsende en liegende “Nieuwe Historici”, maar van iemand die gezegde “Nieuwe Historici” ontmaskerd heeft als fraudeurs, namelijk Efraim Karsh, die tevens aangetoond heeft dat telkens wanneer er in 1948 “Palestijnen” werden verdreven uit hun dorpen, dat gebeurde onder dwingende oorlogslogica: een optrekkend leger wil immers geen vijandige bevolking in zijn rug achterlaten. En werd die bevolking dan uitgemoord? Nee, die “Palestijnen” werden inderdaad verdreven richting andere Arabische landen.

Raoul Heertje

De volgende stop is een hernieuwd bezoek aan Jucha Engel die we ook al in aflevering 2 tegenkwamen. Hij was een van de zionistische hopmannen die in Nederland indertijd de onschuldige Heertje met hun verderfelijke imperialistische Jodenleer indoctrineerden. Engel woont vlak bij een archeologische vindplaats waar sporen van oeroude Joodse bewoning zijn aangetroffen, maar waar vanaf het jaar 1000 tot 1926 geen enkel spoor van bewoning meer is te vinden.

Dus, zeg maar, zoals in bepaald streken van Zuid-Europa tussen 800 en 1200 sporen zijn aangetroffen van geweldige natuurrampen, die bij nader inzien geen natuurrampen waren, maar steeds opnieuw invallende islamitische roversbendes die brandschattend en moordend de onderbuik van Europa penetreerden. Maar Heertje heeft geen enkel vertrouwen in de archeologische wetenschap en maakt het allemaal belachelijk. Hebben de Romeinen de Tweede Tempel in het jaar 70 verwoest? Nou, dan had Israël misschien in Italië moeten liggen! Lekker Italiaans eten! Ha-ha-ha! Bromet: “Je vindt wat troep, wat ouwe stenen en dan zeg je: we waren hier al!” Ha-ha-ha!

Beluister het verwijtende sarcasme waarmee Heertje voor de zoveelste keer in deze docu’s op de proppen komt met zijn slogan-trauma. Hem zou, onder anderen door Engel die hem rondleidt op de archeologische site, in zijn zionistische jeugd herhaaldelijk zijn voorgehouden dat Palestina “een land zonder volk voor een volk zonder land” was. Engel ontkent dat hij die slogan gehanteerd heeft, maar het is feitelijk gewoon waar. Het land wás inderdaad woest en nagenoeg leeg, de Joden hébben het ontgonnen, de meeste Arabieren die er in 1930 woonden wáren net zo hard immigranten als de Joden want aangetrokken door de dynamiek en welvaart die de Joden hadden gecreëerd en Israël hééft minstens zoveel bestaansrecht als al die landen die in de jaren 1920 zijn ontstaan: Irak, Syrië, Libanon en Jordanië.

Die schijtvermoeiende, puberale gemakzucht van die twee kwallen, Heertje en Bromet! De losheid waarmee ze het linkse antisemitisme voeden dat zich verbindt met het islamitische. Bromet:

“Op de bezette westelijke Jordaan-oever en in de omliggend Arabische staten, wonen op dit moment miljoenen nazaten van de ongeveer 700.000 Palestijnen die vanaf 1946 vanuit Palestina gevlucht zijn. Een derde van die vluchtelingen en hun nazaten wonen in armoedige omstandigheden in vluchtelingenkampen zoals hier in Al-Arroub vlabij Betlehem.”

Telkens opnieuw moet je op de megaleugen wijzen die universeel elke dag vele malen gedebiteerd wordt in westerse media: er is namelijk geen sprake van een bezetting, maar van duizend procent legitieme bewoning door Joden van een gebied dat ze, gedwongen door de Arabieren, besturen. Ga hier maar lezen. Voorts vermeldt Bromet uiteraard niet dat de armoede bestaat ondanks de vele, vele miljarden die de westerse wereld al sinds decennia in de “Palestijnse gebieden” pompt en die enkel en alleen een corrupte bovenlaag ten goede komen – Abbas, PLO-Fatah, Hamas – die het gebruikt om zichzelf extreem te verrijken en voor de rest om Jodenhaatpropaganda te verspreiden en aanslagplegers te belonen met levenslange uitkeringen. In het geval van zelfmoordaanslagen krijgen de nabestaanden een genereus “pensioen”.

Raoul Heertje

De twee hebben via hun fixer-tolk een oude vrouw uitgezocht die het als 4-jarige in 1948 allemaal nog heeft meegemaakt en die het bekende verhaal vertelt: het was vroeger allemaal heel erg en het blijft nog steeds erg met die Joden die zomaar mensen oppakken en je huis omsingelen. En als je stenen naar ze gooit dan gebruiken ze traangas. Haar zoon, die een geestelijk wat moeizame indruk maakt, vertelt iets dat de vrouw blijkbaar in de gauwigheid vergeet te vertellen, namelijk dat haar eigen dochter, zijn zus dus, in 1982 is vermoord door een kolonist.

Best mogelijk dat het nog waar is ook, want daar zijn moeder en zoon natuurlijk op uitgezocht, om een zo gruwelijk mogelijk anti-Israël verhaal te vertellen. Waarom zou het duo Heertje-Bromet eigenlijk geen nabestaanden van een “martelaar” hebben willen interviewen, met een flinke uitkering die een trots verhaal vertellen over de Joden die door hun zoon of dochter zijn vermoord?

Raoul Heertje

Ze nemen de oude vrouw mee naar Israël en ze weet nog precies de plek waar haar voorouderlijk huis heeft gestaan ondanks dat we slechts een bosschage in een leeg veld zien. “Ze hebben het compleet weggevaagd”, zegt ze. Ze heeft een onwaarschijnlijk kras geheugen, want ze was vier toe ze het hier voor het laatst zag. Het gezelschap gaat theatraal zitten op de verloren oergrond van haar kindertijd. Ze weet zich ook precies te herinneren dat ze zes maanden belegerd werden en dat er luchtaanvallen waren en dat ze helemaal geen levensmiddelen meer hadden. Zelfs geen water. En toen wierp op een dag een vliegtuig pamfletten uit waarin stond dat de Joden hen wilden verdrijven. Een maand lang gingen de vrouwen telkens naar de weg om te kijken of de transportwagens van de Joden er al waren. En toen die arriveerden konden ze kiezen uit bestemming Egypte of Jordanië. Ik zeg nogmaals: wat een ijzeren geheugen heeft die toenmalig vierjarige.

Als het interview klaar is krijgen we een scherpe overgang van de gevluchte oude vrouw die op de kale zandgrond zit naar een luxe strandboulevard in Tel-Aviv waar een groot gezelschap dansend de onafhankelijkheid viert. Waarna een scherpe overgang naar overvliegende Israëlische straal jagers. Wat een tegenstelling! En wat een slimme subliminale hersenspoeling.

Raoul Heertje

Vervolgens heeft het duo een afspraak met Mirjam Bolle, die in 1944 in het vernietigingskamp Bergen-Belsen zat toen ze via een uitruil met Duitse krijgsgevangenen in Palestina terecht kwam. Ze woont nog steeds in een huis in Israël waaruit Arabieren in 1948 zijn weggevlucht en dat haar werd toegewezen door Joods gezagsdragers. Haar verhaal klopt exact met wat de serieus te nemen geschiedschrijving zegt: de rijke Arabieren vluchtten uit eigen beweging, in de veronderstelling dat het kort zou duren namelijk tot de Arabische legers de Joden de zee in zouden hebben gedreven. De Arabieren in de arme wijken namen een voorbeeld aan de rijken en vluchtten toen ook weg. De weinige Arabieren die bleven, werd geen haar gekrenkt, ingevolge de belofte van Ben Goerion van augustus 1937:

“Geen Joodse staat, klein of groot, in een deel van het land of in het hele land, zal [waarlijk] gevestigd zijn zolang als het land van de profeten niet getuige is van de verwerkelijking van de grote en eeuwige morele idealen die generaties lang gekoesterd zijn in onze harten: één wet voor alle inwoners, rechtvaardig bestuur, liefde voor je naaste, waarachtige gelijkheid. De Joodse staat zal een rolmodel voor de wereld zijn in zijn behandeling van minderheden en leden van andere naties. Wet en rechtvaardigheid zullen zegevieren in onze staat, en een stevige hand zal alle kwaad uitroeien binnen onze rijen. Dit uitroeien van het kwaad zal geen onderscheid maken tussen Joden en niet-Joden. Net zoals een Arabische politieman die Arabische geweldplegers helpt streng gestraft zal worden, zo zal een Joodse politieman die een Arabier niet beschermt tegen Joodse vandalen streng gestraft worden.”

(Karsh, Palestine Betrayed, p. 26)

Bromet maakt nog eens duidelijk dat hij nooit een serieuze studie heeft gelezen over die oorlog van 1948, zoals bijvoorbeeld “Palestine Betrayed” van Efrraim Karsh. Waarschijnlijk heeft hij wel ooit iets gelezen van een van de Israëlische “nieuwe historici” (Pappé, Morris, Shlaim) van wie Karsh heeft aangetoond dat ze liegen en domweg bronnen vervalsen. Bromet zegt dus:

“Mevrouw zegt: de Arabieren zijn in 1948 gewoon weggegaan, maar wij weten dat ze zijn weggejaagd en vermoord.”

Waarna Bolle antwoordt dat ze gelooft dat sommigen zijn weggejaagd, maar dat de meerderheid uit zichzelf is vertrokken. Bolle heeft gelijk. Efraim Karsh kwam in zijn studie van de oorlog van 1948, “Palestine Betrayed” op pagina 237 tot de conclusie dat verdrijvingen alleen plaats vonden als optrekkende Israëlische troepen niet het risico wilden lopen een vijandige dorpsbevolking in hun rug achter te laten.

Raoul Heertje

André Boers

Waarna een kort interviewtje volgt met André Boers, voormalig voorzitter van de Nederlandse Zionistenbond, die ik hier ook al eens tegen kwam. Boers woont al vele jaren in Israël en hij zit in deze docu vanwege zijn stelling dat de Joden, juist omdat ze zoveel geleden hebben, juist extra goed zouden moeten zijn voor de “Palestijnen”. Maar, zegt Boers, dat doen we niet. We schieten zeer te kort. Dat is Heertje natuurlijk uit het hart gegrepen. Want ook Heertje is, net als deze gevoelige zedenpreker, niet van plan het Kwaad onder ogen te zien en maatregelen te nemen. Het moet wel fijn blijven in het eigen hoofd!

Dús stellen Boers en Heertje niet de vraag of drie oorlogen die door de Arabieren zijn begonnen plus bijna 100 jaar terreur van Arabieren in Palestina die Joodse goedheid niet al te zeer op de proef hebben gesteld. Liever gaat Heertje op zoek naar discriminatie van Israëlische Arabieren door Israëlische Joden. En die discriminatie vínden Heertje en Bromet uiteraard.

Op minuut 37 illustreert Heertje nog eens dat-ie het niet wil of kan snappen. Heertje:

“Ze zeggen: dit is het land van de Joden. Ze zeggen niet: dit is Israël en hier wonen toevallig ook heel veel Joden en die hebben de meerderheid. Nee, ze zeggen: Dit.Is.Het.Land.Van.De.Jóden! Nou, als je dan niet Joods bent, heb je een probleem. Het is gewoon net als wanneer iemand wil wonen in het land van de smurfen. Ik weet niet of het een goeie vergelijking is, maar als je niet blauw bent met een witte puntmuts, dan heb je een probleem.”

Het is inderdaad geen goeie vergelijking. De smurfen zijn namelijk niet al hun hele geschiedenis vervolgd en vermoord vanwege hun smurf-zijn. Juist vanwege die vervolging leggen de Joden zoveel nadruk op het Joodse karakter van Israël. En Arabieren hebben helemaal geen erg groot probleem in Israël. Als het wel zo is dan is dat probleem in elk geval heel veel kleiner dan in welk Arabisch land ook.

“Palestijnse dorpen in Israël”, zegt Bromet, “herken je onmiddellijk aan de relatieve rommeligheid en de talrijke onafgebouwde huizen.” Waarom zegt Bromet dat nou? Ah! Dat is om duidelijk te maken dat het heel onrechtvaardig is dat een nette jonge vrouw als Nasreen Hadad Haj-Yahya van het Palestijnse “Democracy Institute” in zo’n gribus moet wonen omdat de Joden haar discrimineren en haar geen huis aanbieden in de betere Joods wijken. Het zal wel. Ze vertelt ook van de bezittingen die haar familie vroeger allemaal had in wat nu Israël is en die ze van de Israëlische staat alsmaar niet terug krijgt. Het zal wel. In elk geval lijkt ze mij, zo zonder hoofddoek en niet op haar mondje gevallen, beter af dan in Gaza, op “de Westbank” of in n’importe welk Arabisch land dan ook.

Nasreen is dan ook niet van plan ooit uit Israël weg te gaan, zelfs niet als er een Palestijnse Staat in Samaria-Judea (“op de Westbank”) zou komen. De politieke kern van haar uiteenzetting luidt als volgt:

“Ik heb me niet opgedrongen aan Israël, maar Israël aan mij. ( . . .) Ik verwacht op zijn minst gelijkwaardigheid, naar dat is een scheldwoord voor de meeste Joden hier, die vinden dat ze puur vanwege het Jood-zijn meer rechten hebben. Maar wat ze ook beweren: ik voel me hier thuis. Dit is mijn vaderland. Ik heb geen andere plek. ( . . .) Ik voel me hier geen gast. ( . . .) maar net zoals er zionisten zijn die zeggen dat Israël alleen voor de Joden is, zijn er ook Palestijnen die zeggen dat er geen plaats is voor twee volken. Ik ben het met beide opvattingen oneens. Tussen het zionistische en Palestijnse monopolisme ligt een middenweg. Ik probeer beide uitersten naar dat midden toe te krijgen. We hebben niet de luxe om die middenweg los te kunnen laten. ( . . .) Er komt pas vertrouwen als de bezetting is beëindigd. En als er een Palestijnse staat komt naast Israël.”

Dat klinkt op het eerste gezicht hartstikke redelijk, maar dat is het niet. Israël heeft zich niet aan haar opgedrongen. Zelfs als ze een afstammeling is van de alleroorspronkelijkste Arabieren van Palestina en niet van Arabische immigranten die pas vanaf 1900 naar Palestina trokken vanwege de dynamiek die de Joden daar creëerden, dan nog is er geen sprake van “opdringen”. Het opdringen, dat wil zeggen de terreur, is vanaf 1920 uitsluitend begonnen en voortgezet door de Palmaffia’s en dat duurt nu al 100 jaar lang. De Israëlische Joden hebben tot en met de Oslo-Akkoorden van 1993 geloofd in de mogelijkheid van vrede, dus in de “middenweg” die Nasreen nog steeds wil bewandelen. Maar nadat Arafat die Akkoorden direct in 1993 begon te saboteren en vervolgens rond de jaren 2000 nóg genereuzer vredesvoorstellen door Abbas werden getorpedeerd, heeft het merendeel van de Israëlische Joden het geloof in die middenweg verloren. En dat is terecht: de ideologie van de islam zal de pogingen tot verzoening blijvend in de weg staan, zoals dat in Palestina al 100 jaar het geval is.

Om dat laatste te illustreren – dat de islam echte vrede ook in de toekomst onmogelijk zal maken – hieronder twee screenshots. Het eerste van een bericht uit het NIW van 23 januari 2020 en het tweede van de beginpagina van de conclusie uit het nieuwste boek van Robert Spencer, een van de Einsteins van de islamologie, The Palestinian Delusion“.

Raoul Heertje

Raul Heertje

Het duo knipt de interviews die ze houden voortdurend op in stukjes. We krijgen nog een staart van het interview met de oude vrouw die mee mocht naar haar oergrond in Israël en haar zoon. Heertje gaat helemaal op in zijn medeleven en vraagt aan de zoon of hij nog hoop heeft op terugkeer. Welzeker! Nou en of! Ja daar hebben de Palmaffia’s van Arafat tot Abbas tot Hamas wel voor gezorgd! Die doen niks anders dan beloven dat de Joden Israël nog eens uitgedreven zullen worden en dat de “Palestijnen” dan met zijn acht-miljoenen Israël zullen kunnen binnen trekken. Die Palmaffia’s worden daartoe in staat gesteld door de miljarden die al decennia binnen stromen via de Verenigde Nazi’s, de EU en tot voor kort ook de USA en die in de zakken van de bazen verdwijnen en aan Jodenhaatpropaganda en pensioenen voor aanslagplegers worden besteed. Maar wat zegt Heertje tegen de zoon?

“Heb je niet het gevoel dat iedereen jullie vergeten is? De mensen in Libië, Syrië en Egypte? Niemand helpt jullie echt. Heb je niet het gevoel dat iedereen jullie weg wil hebben en in een kamp duwt.”

Raoul Heertje

De zoon van de oude vrouw

Het is echt niet te geloven. Die hardleersheid. Enfin, misschien gaat Heertje ooit nog eens het betoog ter harte nemen dat mevrouw Bolle tegen hem hield. Ik sla het tegengepruttel van Heertje over en ik parafraseer een beetje wat ze zegt. Maar het komt hier op neer:

“De Palestijnse leiders zeggen toch alleen maar tegen ons dat ze van plan zijn ons te vernietigen? Wat moeten wij dan zeggen? Word dan maar Israëli? Misschien dat de meeste gewone Palestijnen alleen maar willen leven en hun brood verdienen. Dat ze vanuit Gaza en de Westbank moeilijk Israël in kunnen, is niet onze schuld. Dat komt omdat hun leiders geen vrede willen sluiten. Dat die mensen in die kampen zijn opgesloten is niet onze schuld. Integendeel. Wij hebben voorstellen gedaan om ze te settelen en dat hebben ze geweigerd, bewust, om die mensen tot een politiek argument te maken. Zelfs heeft Israël aangeboden om huizen voor ze te bouwen. Ze jammeren alleen maar, maar verder doen ze niks.”


Deze bespreking verscheen eerder op het Blog van Martien Pennings.

Eerdere (èn latere) afleveringen op Veren of Lood vindt u hier.

25 reacties

  1. Eddie schreef:

    Jammeren, is dat niet iets wat moslims overal en altijd doen?

  2. Ravian schreef:

    Knap dat je naar zo’n tenenkrommend propaganda programma kunt kijken Martien, ik zou na vijf minuten al spontaan aan de schijterij geraakt zijn.
    Zelfs deze analyse van je lezen was al niet gemakkelijk.
    Ik ken persoonlijk ook zo’n “palestijnen” verheerlijkende debiel als Heertje, en daar praat ik dus liever niet meer mee, omdat een wc niet altijd bij de hand is, en je erna de linkse stank haast niet meer tussen je oren uit gewassen krijgt.
    Dat dit soort vuiligheid schaamteloos aan het Nederlandse kijkerspubliek wordt voorgeschoteld is hemeltergend, en ik hoop dan ook ten zeerste alle betrokkenen nog eens een keertje voor een Neurenberg stijl tribunaal te mogen zien verschijnen, en daarna hun terechte straf in ontvangst te mogen zien nemen.
    Laten we dus vooral namen en rugnummers noteren, zodat er straks niemand het pand zonder te betalen kan verlaten.

  3. Martien Pennings schreef:

    @Ravian. Iemand moet het doen. Ik kritiseer al sinds 2006 online de mainstream-media, niet alleen tv, maar ook kranten en heb daar bij vaak specifieke personen, talshow-hosts of schrijvers op de korrel. Ik heb van het NOS-journaal bijvoorbeeld jarenlang consequent de Israël-berichtgeving gefileerd. Je kunt de hersenspoelings-rotzooi niet onweersproken laten en het gebeurt nergens en door niemand anders. Ik heb het idee dat mijn schuimbekkende neersabelingen van met name NOS-journaal en Nieuwsuur inzake Israël https://bit.ly/2tHHtl9 heeft bijgedragen aan de tegenwoordig steeds dunnere en meer voorzichtige berichtgeving vanuit Israël. Vroeger wist ik precies wie de NOS-correspondent in Israël was. Nu niet meer. Dat is een goed teken.

  4. Richard schreef:

    De combinatie NPO, heertje en Israël was voor mij de reden dit programma niet te willen zien.!

  5. Koef Noef schreef:

    Ik heb een halve aflevering gezien. Geen zin in die Ouwe Voorgeprogrammeerde Kwezels!

  6. Marten Pennings schreef:

    @Richard en @Koef Noef: zie mijn reactie op @Ravian.
    Begrijp ik dat jullie mijn inspanningen futiel vinden en dat er voor jullie ook niks te leren viel via mijn analyse?
    Als dat zo is, dat jullie het allemaal al wisten, dan snap ik dat er ook geen woordje van waardering is voor mijn stuk.

  7. Richard schreef:

    Heel veel waardering voor jouw stuk.
    Ik kan alleen niet tegen de negativiteit van de npo aangaande Israël en.

  8. Ravian schreef:

    @ Martien Pennings

    Zeker waardering, het is belangrijk dat sujetten als Heertje deskundig in het openbaar gefileerd worden, ik ben enkel blij dat ik het niet hoef te doen…

  9. Koef Noef schreef:

    Zeker waardering, treffend! Al had ik er wel moeite mee om er doorheen te komen. Nogal confronterend. Eigenlijk wil ik niks van die Ouwe Kwezels lezen/zien! Kan mij helemaal vinden in bovenstaande reacties!

  10. Koef Noef schreef:

    Wordt weer een spannend weekje in Israel en de palestijnse gebieden. Het zgn. Peaceplan van Trump wordt gepresenteerd. Bibi en Ganz zijn al in de VS om de details te vernemen. De palestijnen hebben het plan al op voorhand verworpen en roepen op om in opstand te komen. Er wordt geopperd dat er een plan is voor een tunnel tussen Gaza en de West-Bank. Gaat waarschijnlijk niet werken, omdat beide gebieden politiek moeilijk te integreren zijn. Over een paar dagen gaan we het meemaken.

  11. Martien Pennings schreef:

    @Koef Noef De enige echte oplossing is die van Caroline Glick: annexeren en koloniseren die “WestbanK” https://martienpennings.wordpress.com/2017/03/21/caroline-glick-legt-uit-waarom-de-westbank-ge-annexeerd-moet-worden/

  12. Ravian schreef:

    Annexeren is eigenlijk niet het juiste woord, dat impliceert namelijk dat de Westbank geen eigendom van Israël zou zijn, wat deze wel degelijk is.
    Uitzetten is een betere term.

  13. Koef Noef schreef:

    @Martien Pennings; Glick is een haaibaai! (mag van mij hoor) Ik heb haar eigenlijk nog nooit zien lachen. Annexeren/koloniseren is makkelijker gezegd dan… Over een aantal jaren zit je dan wel “mooi” opgescheept met 7 milj vijandige (Israeliese) palestijnen. Israel krijgt nog meer hobbels om te slechten; climatechange, Haredim vermenigvuldigen zich snel en willen niet in het leger/werken. Overbevolking dreigt. 1 op de 3 jongens/meiden skippen het leger. Genoeg ingrediënten voor moedige Israeliese leiders.

  14. Ronald Kaatee schreef:

    Uitstekend werk weer Martien, bedankt!

  15. Martien Pennings schreef:

    @ Ravian Inderdaad, annexeren is niet het juiste woord, de Joden hebben via volkenrecht en oorlogsrecht gewoon alle recht om daar te wonen en ook om het domweg tot Israëlisch grondgebied te verklaren.

    @ Koef Noef: Glick ziet die demografische verhoudingen in Samaria-Judea veel rooskleuriger. Ik weet even niet meer hoe ze dat precies onderbouwt. Meot ik eens opnieuw gaan lezen.

  16. Ronald Kaatee schreef:

    @Martien Pennings en Koef Noef: als ik me goed herinner, gaat Caroline Glick onder andere uit van voor de Joden positievere vruchtbaarheidscijfers dan gangbaar.

  17. Martien Pennings schreef:

    @ Ravian @ Koef Noef @ Ronald Kaatee

    Het is een nogal ingewikkeld verhaal. Ik heb gisteren nog maar eens het hoofdstuk 9 uit “The Israeli Solution” gelezen. Het heeft tot titel “The Demographic Time Bomb is a Dud” = “De Demografische Tijdbom is een Blindganger”, dat wil zeggen een bom met een niet-werkende ontsteking, een bom die nooit zal afgaan. Glick stelt dat in 1997 het “Palestinian Central Bureau of Statistics” (PCBS) de bevolkings-cijfers en groei-prognoses van de “Palestijnen” in Gaza en Samaria-Judea bewust heeft opgeblazen om beleidsbepalers in Israël en Amerika angst aan te jagen, zodat die zo snel en zoveel mogelijk zouden toegeven aan de eisen van de Palmaffia’s. Anders zou het immers wel eens te laat kunnen zijn, want op een gegeven moment zouden de “Palestijnen” een enorme meerderheid hebben. Glick stelt zelfs dat de terugtrekking uit Gaza en allerlei extreem gunstige vredesvoorstellen (bijvoorbeeld Olmert 2008) op grond van die angst-prognoses zijn gedaan. Ze citeert Obama in een speech van 2011, die botweg zegt dat de Israëli’s haast moeten maken want dat anders het Joods karakter van de staat niet gehandhaafd zal kunnen blijven zonder de “Palestijnen” van hun stemrecht te beroven.

    En dan komt ze met het verhaal van de Amerikaanse toerist Bennett Zimmerman die in 2004 een trip door “The [Palestinian] Territories” maakte en aan wie het opviel dat die gebieden erg dun bevolkt waren. Deze meneer Zimmerman was een specialist op het gebied van marktonderzoek voor regeringen en grote bedrijven. Hij besloot de demografie van “The Territories” te gaan onderzoeken en wist een team van demografische specialisten samen te stellen. Dat team kwam tot de conclusie dat in 2014 de gezamenlijke bevolking van Gaza en Samaria-Judea niet het door ‘t PCBS verwachte drie-en-een-half-miljoen telde, maar slechts twee-en-een-half-miljoen.

    Vervolgens komt Glick met berekeningen aangaande de verwachte geboorte- en immigratie- en emigratie-cijfers van “Palestijnen” en Joden en komt tot de conclusie dat er in 2014 (het jaar van verschijnen van het boek) er binnen de grenzen van Israël-zelf een twee-derde meerderheid was van Joden en dat in Samaria-Judea de vooruitzichten waren dat het aandeel Joden in de bevolking gradueel zou blijven toenemen.

    Tenslotte verklaart ze waarom Gaza buiten haar plan is gelaten: we zijn, zegt ze, er nu eenmaal vertrokken, Gaza is een ongeneeslijk terreurnest en als er “Palestijnen” zijn in Samaria-Judea die naar Gaza willen verhuizen als Israël daar helemaal de baas wordt, kunnen ze hun gang gaan. Slotzin van dit hoofdstuk: “( . . .) there is no Palestinian demographic time bomb. In fact, demography is one of Israel’s greatest advantages.”

    Hier is een aardig artikel van juli 2014 over Glicks voorstel in de New York Post door Seth Lipsky https://nypost.com/2014/07/17/time-to-annex-if-palestinians-cant-govern/ met nog een link daarin naar een eerder artikel van hem in maart 2014 over hetzelfde onderwerp.

  18. Ronald Kaatee schreef:

    @ Martien Pennings: en als ze dan ook nog de terroristen het land uitgooien, komen ze een heel eind. Zit je alleen nog wel met het probleem dat een groot deel van de bevolking links-regressief is, om in jouw woorden te blijven.

  19. Ravian schreef:

    Volgens de originele, nog altijd rechtsgeldige, verdragen uit de twintiger jaren van de vorige eeuw zouden zowel in het islamitische gebied woonachtige joden als in het joodse gebied woonachtige islamieten geen politieke rechten hebben, waar stemrecht ook onder valt natuurlijk.
    Kijkende naar de huidige situatie zie je dan dat er in dat islamitische gebied inmiddels al lang geen joden meer wonen, die zijn uitgemoord of weggepest, en dat de (zich goed vermenigvuldigd hebbende) in het joodse gebied woonachtige islamieten van de joden stemrecht hebben gekregen.
    Dat zijn zo van die zaken die men op het NOS journaal nooit vermeld, en waar de hele NPO angstvallig van wegkijkt, omdat het niet in het beeld past dat men van Israël wenst te schetsen.
    En daar kun je dan mooi aan zien met wat voor een antisemitisch propaganda apparaat je hier te maken hebt.

  20. Martien Pennings schreef:

    @ Ravian (27 januari 2020 om 11:58) Dat heb je niet helemaal goed, Ravian, dat de moslims in Samaria-Judea geen politieke rechten zouden hebben krachtens San-Remo 1922. Er is in het Mandaat van de Engelsen juist uitdrukkelijk bepaald dat de Joden geen inbreuk mochten maken op de rechten van de oorspronkelijke bevolking in het hele gebied dat aanvankelijk tot vestigings-gebied voor de Joden werd verklaard, dat is dus het huidige Israël, Samaria-Judea én het huidige Jordanië. Dat veranderde niet met San Remo 1922. De Joden hebben dat ook niet gedaan, inbreuk maken, ze hebben alleen geantwoord op de terreur van de Palmaffia’s en de oorlogen die hen door de Arabische staten zijn aangedaan in 1948, 1967 en 1973.

  21. Ravian schreef:

    @Martien Pennings

    Volgens mij ging dat over de normale civiele rechten, daar werd duidelijk onderscheid in gemaakt.
    De blijvers, de mensen die dus niet naar het hen toegewezen gebied vertrokken, maar in het aan de andere partij toegewezen gebied bleven wonen, hadden wel civiele maar geen politieke rechten.
    In de praktijk bleken de joden die besloten om in het aan de islamieten toegewezen gebied te blijven wonen (Trans Jordanië, het huidige Jordanië) ook geen civiele rechten te hebben.

  22. Martien Pennings schreef:

    @ Ravian Er is volkenrechtelijk toch nooit iets aan de status van Samaria-Judea veranderd sinds San-Remo 1922? Dan kan er toch ook geen sprake zijn van aan één partij toegewezen gebied, met “blijvers” en “vertrekkers” met verschillende politieke rechten? Op welk moment is dan de status van de “Palestijnen” op “de Westbank” verdragsmatig-volkenrechtelijk veranderd? Ja, je kunt zeggen dat door het oorlogsrecht – (1948, 1948-1967 illegale bezetting door Jordanië, 1967, weigering van Khartoum) – Israël het recht heeft gekregen de “Palestijnen” in Samaria-Judea politieke rechten te onthouden en dat recht hebben de Israëli’s inderdaad ook gebruikt.

  23. Ravian schreef:

    @ Martien Pennings

    Het mandaatgebied genaamd Palestina is destijds naar ratio van de toenmalige joods/islamitische bevolking verdeeld in twee gebieden; het Joodse Thuisland en Trans Jordanië.
    Alles ten westen van de Jordaan werd daarbij joods gebied, inclusief Judea en Samaria.
    De “blijvers” waren dus de in het verse Trans Jordanië wonende joden die besloten om niet naar het nieuwe hen toegewezen Joodse Thuisland te verkassen, en de in het Joodse Thuisland wonende islamieten die besloten om niet naar het hen toegewezen Trans Jordanië te verkassen.
    Dit geeft ook de hele farce aan die het eisen van een “Palestijnse staat” feitelijk is; die Palestijnse staat bestaat namelijk inmiddels al bijna honderd jaar, en heet tegenwoordig Jordanië.
    Dat “Trans” hebben ze ergens na de tweede wereldoorlog geschrapt omdat dit elke claim ten westen van de Jordaan nogal in de weg liep, en ook omdat het refereerde aan het feit dat Palestina feitelijk al lang tussen de joden en de islamieten verdeeld was.
    Waar het dus feitelijk op neer komt is dat Palestina in 1922 al eerlijk tussen de joden en de islamieten verdeeld is, en dat de naoorlogse eis van de “Palestijnen” om het joodse gebied opnieuw tussen de joden en de islamieten op te delen dus gewoon belachelijk is.
    Die zogenaamde “Palestijnen” waren namelijk gewoon islamieten die in de twintiger jaren besloten hadden om niet naar het hen toegewezen gebied (Trans Jordanië) te verkassen, en tevens hadden weten te voorkomen dat de joden gedurende het interbellum in het hen toegewezen deel van Palestina de hen toegezegde staat konden oprichten.
    Je deelt een appel, eet jou helft op en claimt dan vervolgens recht te hebben op de helft van de resterende helft van die appel, dat is waar het hier feitelijk op neer komt.
    Al die zogenaamde “Palestijnen” die geen brave burgers van Israël wensen te worden moeten dus gewoon hun bullen pakken en opzouten naar Jordanië, waar ze thuis horen.
    En de rest mag, als nakomelingen van de “blijvers”, de joden bedanken omdat deze hen rechten gegund hebben waar zij eigenlijk geen aanspraak op hadden.

  24. Martien Pennings schreef:

    @ Ravian

    Ik heb Wim Kortenoeven “De kern van de Zaak” er nog eens op nageslagen. Dan begrijp ik van Kortenoeven dat in aprill 1920 bij het Verdrag van San Remo aan Engeland het Mandaat over Palestina werd toegewezen en dat het mandaatgebied het huidige Israël, het huidige Samaria-Judea (“de Westbank”) en het huidige Jordanië omvatte. Dat de Joden werden geacht de burgerlijke en politieke rechten van de reeds daar aanwezige bewoners te respecteren. Dat al in oktober 1920 de Engelsen 75% van dit mandaatgebied – (namelijk Transjordanië = het huidige Jordanië) – beloofden aan Abdallah, een Arabische heerser die rond Mekka zijn machtsgebied had.

    Wat ik nou van jou begrijp is het volgende: deze verdeling (25% voor de Joden en 75% voor de Arabieren) is op een gegeven moment officiëel gemaakt middels een verdrag waarin die veranderde verdeling geformaliseerd werd en waarin de rechten van de Joden op die 25% en de rechten van de Arabieren op die 75% een stuk absoluter werden. Want in dat mij onbekende verdrag, zo begrijp ik van jou, gold niet meer dat de Joden in het gebied ten westen van de Jordaan de politieke en burgerlijk rechten van de al aanwezige bewoners moesten respecteren. En voor het gebied ten oosten van de Jordaan gold hetzelfde: ook de Arabieren daar hoefden niet meer toe te staan dat er zich Joden vestigden die ze dan burgerlijke en politieke rechten moesten geven.

    Mijn vraag aan jou is: in welk verdrag is er vastgelegd dat de Joden in hun 25% en de Arabieren in hun 75% geen burgerrechten meer hoefden te geven aan de andere partij?

  25. Ravian schreef:

    @ Martien Pennings

    Dat staat, volgens mij, in ieder geval zo in het originele mandaat voor Palestina van de Volkerenbond.
    Als dit niet zo in het verdrag van San Remo staat dan wijkt dat af van het originele mandaat.
    En dat zou kunnen omdat de Britten tegen die tijd al onder Arabisch druk stonden (olie), wat ook de hoofdreden is dat de in het originele mandaat vereiste joodse staat er gedurende het interbellum niet gekomen is; de Britten moesten de Arabieren te vriend houden.
    Volgens het originele mandaat worden, volgens mij, de civiele (en religieuze) rechten voor alle bewoners van het mandaat gebied ten alle tijden gegarandeerd, maar zijn politieke rechten enkel voorbehouden aan de groepering (joden of islamieten) aan wie gebieden specifiek toegewezen zijn.
    En die civiele (en religieuze rechten) golden dan ook voor alle andere in het mandaat gebied aanwezige religieuze groepen, zoals de Christenen bijvoorbeeld.
    En dat is ook logisch omdat men de joodse dan wel islamitische identiteit van de twee nieuwe staten wou vastleggen (en dat het de bewoners een reden gaf om naar het hen toegewezen gebied te verkassen zal ook wel een factor zijn geweest).
    Maar de joden hebben na de oprichting van Israël gewoon alle inwoners, ongeacht hun etniciteit, stemrecht gegeven, dit doet er dus feitelijk ook niet meer toe momenteel.

    Hoe het ook zei, de essentie blijft dat de zogenaamde “Palestijnen” hun stuk van de koek al lang gehad hebben.
    Maar dat poogt men te verdoezelen.
    Het mandaat voor Palestina omvatte namelijk, zoals je terecht stelt, zowel het huidige Israël (inclusief Westbank) als Jordanië.
    Dat was het gebied dat tussen de joden en de islamieten verdeeld moest gaan worden, en de Britten hebben destijds dit mandaat gebied ook onder de joden en de islamieten verdeelt, maar de verhouding was toen wel meer 33/66 dan 25/75 volgens mij.
    De Britten hebben die twee gebieden destijds ook van een officiële naam voorzien; Trans Jordanië (islamitische deel) en het Palestijnse mandaat gebied (joodse deel), dat laatste omdat de Arabieren geen joodse naam voor het voor de joden voorbestemde gebied wensten te accepteren (ze wensten sowieso helemaal geen joodse staat te accepteren).
    En die naamgeving wordt inmiddels al jaren als basis gebruikt om verwarring te stichten, met clubjes als Wikipedia voorop.
    Men doet net of het mandaat voor Palestina enkel van toepassing is op dit Palestijnse mandaat gebied en (Trans) Jordanië daar buiten valt.
    En daar baseert men dan vervolgens de claim op dat dit aan de joden toegewezen gebied nog (in twee staten) tussen de joden en de islamieten verdeelt zou moeten worden, maar dat is niet zo, het gebied is al verdeelt, de islamieten hebben Jordanië al gekregen (en tegen de bepalingen van het mandaat in van joden gezuiverd).

    Judea en Samaria is dus feitelijk door islamitische opstandelingen bezet Israëlisch grondgebied, bezet door de nakomelingen van islamieten die, gezien zij geen onderdeel van een joodse staat uit wensten te maken, gedurende het interbellum naar het hen toegewezen Trans Jordanië hadden moeten vertrekken, maar dit, omdat zij er van uit gingen dat die joodse staat er toch nooit ging komen, niet gedaan hebben.
    Ook na de oprichting van Israël gingen deze groep er van uit dat de Arabische wereld er wel eventjes voor zou gaan zorgen dat deze joodse staat weer net zo rap vernietigd zou gaan worden.
    En toen ze uiteindelijk, als gevolg van Arabische agressie, hun huizen moesten verlaten gingen ze er opnieuw vanuit, hiertoe ook door de Arabische wereld aangemoedigd, dat dit slechts tijdelijk zou zijn, maar dat pakte dus anders uit.
    Tegenwoordig noemt deze groep zich dan “het Palestijnse volk”, een zestiger jaren uitvinding uit de koker van Arafat, zo’n volk heeft namelijk nooit bestaan.
    Maar dit zogenaamde “Palestijnse volk” heeft inmiddels wel bewezen dat zij, net als hun Arabische voorouders, geen onderdeel van Israël uit wensen te maken.
    Het wordt dus tijd dat ze gewoon hun boeltje pakken en naar de Israël omringende dar al islam vertrekken, echt overbevolkt is het daar sowieso niet.
    Maar dat wordt dus al sinds het ontstaan van Israël door de Arabische wereld geblokkeerd omdat die deze groep net zo lang als wapen tegen de joden willen gebruiken totdat de joodse staat vernietigd is.