DE WERELD NU

Ontucht. Maar verder?

Bedreigingen, eenheid van prijs, een land van deugers, Academisch tuig, Stalinisme, Duitsland, Applestore overval, Olympische Spelen, Rechters, wereldregering, Oekraïne, Therapeutenangst, Qatar, Cultuur en politiek, Onveilig, basis, Politiek, Zwart, Overlast, Vrouwen en kinderen

Onderstaand berichtje lijkt veelzeggend, en inderdaad: dat een hoge justitie-ambtenaar wordt ontslagen vanwege ontucht met een minderjarige lijkt me terecht. De associaties met de zaak-Demmink zijn logisch, maar ik vraag me af in hoeverre dat klopt.

Desondanks blijven er bij mij wat vragen open. Best een boel eigenlijk, maar leest u eerst het Teletext-berichtje nauwkeurig.

Ontucht

Deze jongeman rekende zijn contacten zelf een tarief. Op een bepaalde manier is dat slim. Een van mijn eerste bazen – een onbeschaamde Haagse hoerenloper – legde me ooit eens uit dat genoeg vrouwen hem ook zonder betaling wel wilden, maar dat er dan vaker niet dan wel verplichtingen aan vast zaten. En dan kreeg hij last met zijn echtgenote. Door er een transactie van te maken vrijwaarden beide partijen elkaar van verdere verplichtingen.

Dit lijkt eenzelfde patroon te volgen. De betrokken jongeman in kwestie wist duidelijk met zijn hormonen geen raad, maar had deze intelligente oplossing gevonden om na de seks geen aanminnige partners achter zich aan te krijgen. Tot zijn ouders er achter kwamen, en aangifte deden.

Dat die officier van justitie ontslagen is lijkt me volstrekt normaal: in zijn positie is het ergste wat je overkomen kan jezelf chantabel te maken. Dat ontslag is dus meer dan gerechtvaardigd. Blijft over de ontucht met een minderjarige, hetgeen ook de andere tien ‘klanten’ aan hun witte onderbroek krijgen. En ik vraag me in gerede af wat we (of: rechters eigenlijk) daar mee moeten.

Foto’s van de jongeman heb ik niet gezien, maar het verschil tussen 16 en 18 is niet altijd even eenvoudig te detecteren. Dat excuseert volgens de wet niemand, maar ik heb er altijd moeite mee gehad dat je alvorens seks te hebben eerst zijn of haar ID moet willen zien. Het is niet meer dan een juridische uitvlucht om twijfel te ondervangen. Wat met deze jongeman nog problemen geven zou als hij inderdaad geld vroeg om anoniem te kunnen blijven. Want het initiatief leek in het onderhavige geval van de kant van de jonge jongen te zijn gekomen.

Voor dit probleem zie ik geen oplossing, hetgeen suggereert dat de wet in deze wringt. Echter, wie zijn formeel aanspreekbaar voor jonge mensen die minderjarig het seksbeest gaan uithangen? Hun ouders! Een vergelijkbaar voorbeeld was nog maar een week geleden in het nieuws, maar dat liep een stuk minder goed af.

De 17-jarige Orlando Boldewijn werd dood uit een sloot in Ypenburg gevist, nadat hij niet terugkeerde van een avondlijk uitje, dat voor hem gewoon blijkt te zijn geweest en regelmatig plaatsvond. Orlando ging op mannenjacht. En al is dit niet direct het moment om de ouders aan te spreken, in feite was deze jongeman ook te jong om zelfstandig op pad te gaan voor dergelijke activiteiten. Krijgen ook zijn klantjes – ook al zijn die onschuldig aan moord – een dagvaarding wegens ontucht?

Het zou consequent zijn, maar tegelijkertijd zou voor de rechtbank betoogd kunnen worden dat Orlando met in- of toestemming van de voor hem verantwoordelijkheid dragende personen op pad ging. Elders las ik dat hij van zijn contacten wat geld kreeg ‘voor de bus’, maar zijn ‘werkterrein’ bestreek de gehele zuidelijke helft van Zuid-Holland, als ik goed heb opgelet. Daarmee krijg je een verhaal dat al aardige vergelijkbaar begint te worden met dat van de amour van Vincent L. Het verdere verhaal achter de dood van de jonge Boldewijn is nog onbekend, maar dat doet voor het verhaal dat ik hier houden wil niet zo ter zake.

Waar het mij om gaat is dat er te makkelijk met grote woorden wordt gegooid als het gaat om minderjarigen, maar dat we zonder aarzelen volledig begrip hebben voor de ouders die het er bij lieten zitten met toezicht op de kinderen onder hun verantwoordelijkheid. Niet alleen wringt dat, hierdoor krijg je de vreemde situatie dat deze jonge volwassenen alles mogen tot er iets van wordt ontdekt. En dan is het de schuld van de volwassen sekspartner. De wet gaat er van uit dat adolescenten niet mogen worden uitgebuit, maar dat impliceert een vorm van (geestelijke) dwang. Maar daarvan lijkt in geen van beide besproken gevallen sprake.

Extra puntje is dan nog de ietwat apocriefe overtuiging dat meisjes meer risico lopen dan jongens, zodat men daar (gelukkig!) beter op let. Maar als het menens is jonge homo’s alle vrijheid te geven die zij wensen, dan moet je daar als ouders ruimte voor scheppen. Desnoods door hen toe te staan thuis anderen te ontmoeten. Verplicht stellen kun je dat natuurlijk evenmin, zodat ik heel benieuwd ben met welk Salomonsoordeel de rechter uiteindelijk om de hoek komt, nu de vrijwilligheid van de contacten er zo duimendik bovenop ligt.