Onderwijs, vakbonden en politieke hypocrisie
In het onderwijs wordt woensdag gestaakt. Toch. De minister houdt zijn aanbod overeind, en iedereen doet alsof hij meedenkt met iedereen.
Dat er problemen in het onderwijs bestaan is een feit, dat de mensen in het onderwijsveld wel wat beter betaald zouden mogen worden gezien wat ze dagelijks op zich af krijgen, en de manier waarop er sinds jaar en dag met het onderwijs wordt omgegaan.
Dat gezegd hebbende: is de uitkomst van het overleg tussen minister en bonden nu wat de oplossing zal brengen? Er is eenvoudig heel veel mis in het onderwijs, en geld is maar een deel van het probleem, wellicht zelfs het minste. Zodat niemand vreemd had moeten opkijken dat de bonden – nu ze eenmalig wat geld los wisten te krijgen – niet met gejuich door hun achterban werden ontvangen.
Bovendien is het wel weer eens leuk, staken. Het gevoel dat je iets doet, en zo. Want het overgrote deel van de lerarenpopulatie heeft een inherent activistische inslag.
Het commentaar was dan ook niet van de lucht, en terecht ook. De opperbobo van de vakbond liet weten dat men ietwat terugkrabbelde, en de scholen zelf uit mogen maken wat men doet. Dat leidde tot een interne rel, die door minister Slob werd gekwalificeerd als een persoonlijk drama.
Dat lijkt mij een inschattingsfout, maar een kenmerkende voor het huidige bestuurlijke klimaat: de achterban voelt haarfijn aan dat het de uitkomst was van een overleg tussen twee leden van de maatschappelijke elite. Die er met enig handjeklap voor het moment uit dachten te zijn. Als dan de vakbons van haar leden te horen krijgt dat ze daarmee haar mandaat overschrijdt is dat geen persoonlijk drama, maar eentje van bestuurlijke proporties. Hoogstens kun je er van zeggen dat het een drama is dat Verheggen haar plaats niet kende en voor haar beurt sprak. Niet verwonderlijk: de afgelopen twintig jaar hebben de vakbonden geen deuk in een pakje boter geslagen, heeft ze zich met allerlei maatschappelijke onderwerpen geprofileerd, maar niet met het werk waar bij het vakbonden primair om gaat. Verheggen is in die omstandigheden boven komen drijven, en is dus vooral een slachtoffer van zichzelf. Haar opvolger zal vooral voorzichtiger formuleren en afwachtender zijn als ze een resultaat presenteren moet.- ik heb dus weinig hoop op verbetering.
Want hoe kijkt de verslaggeving er naar? De staatsomroep bekijkt het ‘bestuurlijk’. Nu worden de leiding van de vakbonden mogelijk ‘minder vertrouwd’ door de politici?
Het debacle van vrijdag betekent een deuk in de betrouwbaarheid van de grootste onderwijsbond, zegt parlementair verslaggever Ireen Oostveen.
Tja, je ligt jarenlang samen in bed, en dan zeggen de leden dat hun voorvrouw dat niet had moeten doen.. En dat verwachtte ze niet? Dan is dit echt de juiste analyse niet. Het is dan ook niet vreemd dat steeds vaker nieuwe vakbondsinitiatieven ontspruiten uit groepen ontevreden werknemers. Bij de politie en nu het onderwijs heb ik het al eerder gezien, maar hun probleem is niet zozeer de onwil van de werkgevers met hen te praten – het is de positie van de gevestigde vakbonden die niemand tegen het licht wil houden. Want ze geven zulke leuke kortingsacties op holistische cursussen en zo?
De politicus Slob had derhalve wel wat minder mededogen mogen tonen met zijn eerdere gesprekspartner, maar dat Slob het meende geloof ik wel. De Netelenbos-hypocrisieprijs voor de onderwijspolitiek gaat dit jaar echter naar Lodewijk Asscher.
Goed dat er toch wordt gestaakt, is de reactie van PvdA-voorman Asscher. “Het lerarentekort is geen incidenteel maar een structureel probleem. Leraren werken niet incidenteel. De loonkloof is niet incidenteel. Er is dus echt meer nodig dan het eenmalige geld dat het kabinet nu biedt.”
Iemand die zóveel heeft bijgedragen aan de bestaande problemen in het onderwijs – met name de door werkende sociale aspecten waarvoor zijn toenmalige ministerie van Sociale Zaken de ogen stijf gesloten bleef houden had niet alleen al lang verdwenen moeten zijn, maar had in de afgelopen jaren met zijn huidige schamele zeteltal bescheidenheid moeten hebben geleerd. Niet loodje, die er ook even tussen moest met zijn ‘begrip’.
Meer over de problemen in het onderwijs vindt u op Veren of Lood hier.
Het onderwijspersoneel blijft maar uitglijden over de olifantenmest in de klas .Dat los je met geld niet op…….Denk ik.
Het basisonderwijs in de grote steden (en Almere) is een gekkenhuis. Hoeveel signalen zijn er nodig voordat dat doordringt. Tijd voor draconische maatregelen, ofwel (hardere_ straffen voor kleine vergrijpen. Dan keert de orde wel weer terug. Wel zaak om dat even vol te houden en geen clementie te betrachten bij bepaalde groepen ‘die toch al een achterstand hebben’. Anders werkt het niet.
Tenenkrommend, die meneer Asscher. Keer op keer opportunistisch ‘begrip’ uitspreken, maar toen hij aan de knoppen kón draaien, gewoon wat anders ‘doen’.
Er hoeft helemaal geen extra geld naar het onderwijs, als men de uitwassen van de massa-immigratie nu eens echt aanpakt.
Maar die olifant in de kamer wordt altijd zorgvuldig vermeden op de staatsomroep en in de deugkranten.
Daar wil men vriendjes blijven met de gestoorde, knetterlinkse ‘beLIJDsmakers”.
Die loonkloof valt wel mee. Je moet niet alleen naar het geld maar ook naar de hoeveelheid vrijetijd kijken. Docent in het basisonderwijs vraagt een Hbo-opleiding en daarna krijg je een bijpassend salaris, dat weliswaar niet hoog is maar ook niet laag. Wel verschilt de inhoud van de werkzaamheden nogal tussen een achterstandswijk in de Randstad en een lelieblanke dorpsschool in Borculo. Over meer differentiatie in beloning horen we de stakers echter nooit.
“Want het overgrote deel van de lerarenpopulatie heeft een inherent activistische inslag.”
En ziedaar het werkelijke probleem…
Het linkse onderwijs heeft een links landsbestuur afgeleverd en nu lopen we tegen enorme door links gecreëerde problemen in het onderwijs aan.
En in plaats van de hand in eigen boezem te steken, en het beestje bij de naam te noemen, moet het nu allemaal opgelost worden met het vullen van de zakken van linkse leraren, oftewel het bekende rituele linkse verbranden van nog meer belastinggeld als universele remedie voor alle problemen.
De werkelijke oplossing is het depolitiseren van het onderwijs, het stoppen met leerlingen die niet willen leren verplicht tot hun achttiende naar school te sturen, en het optreden tegen leerlingen (en hun ouders) die de wet overtreden.
En wat ook eens dringend op de helling moet dat is die zogenaamde “kenniseconomie” die nagestreefd wordt, een economie waarin enkel werk is voor Hbo’ers.
De realiteit is namelijk dat er in een dergelijke economie een hoop Nederlanders buiten de boot gaan vallen, simpelweg omdat ze de benodigde capaciteiten voor dat niveau niet hebben.
Middels het nastreven van die “kennis economie” sluit je gewoon het wat minder slimme deel van de bevolking uit van de samenleving, en je creëert enorme kosten (sociale dienst).
En er bestaat inderdaad een veelvoud aan linksige “HBO studies” waar ook domme mensen voor kunnen slagen, maar laten we wel wezen, de “afgestudeerden” van die opleidingen kosten de samenleving nog meer dan die voornoemde buiten de boot vallende sociale dienst klanten.
Daar moeten we dus ook dringend van af, van al die linkse flauwekul studies.
En dat betreft dan de autochtone Nederlanders, over al dat ongeletterde laag IQ importvolk heb ik het dan nog niet eens gehad.
Voor die mensen gaat er buiten het aan een sociale dienst infuus liggen, al dan niet aangevuld met een criminele carrière, sowieso geen plek wezen in onze samenleving.
Laten we daar dus gisteren eens mee ophouden, met die grootschalige parasieten import.
En voor al hetgeen inmiddels al in Nederland is binnengedrongen; zo snel mogelijk zo veel mogelijk terug naar waar ze vandaan gekomen zijn.
We moeten terug naar het ouderwetse onderwijs, waarbinnen de kinderen naar de kleuterschool gingen om spelenderwijs hun sociale vaardigheden te ontwikkelen, vervolgens naar een lagere school waar de prioriteit bij lezen/schrijven/rekenen lag, en dan naar middelbaar onderwijs waar ze primair leerden hun hersenen te gebruiken.
Waar we van af moeten zijn al die als leraren vermomde linkse indoctrinators, van dat onderwijs systeem waar amper vier jaar oude kinderen niet meer mogen spelen maar al gepusht worden om ze klaar te stomen voor de “kenniseconomie”, van die “basis” scholen waar (linkse) politieke vorming, ten koste van dat “basis” onderwijs, de eerste viool speelt, en van die middelbare scholen waar kinderen leren om vooral niet zelf na te denken maar vooral de voorgekauwde staatspropaganda kritiekloos tot zich te nemen.
@Ravian
Eens. Overigens is er nog een ander probleem: gezag. Links heeft een probleem met het handhaven van orde. Politie is slecht, kinderen zijn miniatuur volwassenen die overal inspraak over moeten hebben en iedereen is lief en aardig als je maar begrip toont en nog meer van dat soort onzin.
Toen ik op school zat kwam het eenvoudig niet voor dat een leerling weigerde de klas te verlaten als die werd weggestuurd. En ik kan me nog wel herinneren dat bij een uit de hand gelopen ruzie beide jongens letterlijk in het nekvel werden gegrepen en uit elkaar werden getrokken en naar de conrector werden gemarcheerd. En datcht je dat die ouders kwamen klagen? mooi niet. De keren dat ik moest nablijven of strafwerk kreeg deden mijn ouders dat nog eens dunnetjes over.
Tijdens schooluren is de school ‘in loco parentis’ en dient duidelijke grenzen te stellen aan gedrag. Ouders zouden -over het algemeen genomen- ook duidelijk moeten stellen dat ze niet voor ieder wissewasje op school de leraar gaan staan uitfoeteren.
Dat gezegd hebbende moeten we af van al de onzin onderwerpen, voor- tussen- en naschoolse opvang en gewoon weer concentreren op het bijbrengen van kennis, kunde en critisch nadenken.
Meer aandacht voor taal/talen, rekenen, geografie, wis- natuur- en scheikunde, economie en programmeren. Bij voorkeur wel aangevuld met zaken als ‘shop’ zoals ze in de VS kennen, zodat mensen in ieder geval leren iets met hun handen te doen.
Daarbij komt nog eens dat al die immigranten alleen maar geweld verstaan en geen lieve woordjes en begrip.