Het is een bekend gegeven, dat mensen die de marges opzoeken niet langer in staat zijn hun eigen positie goed te bepalen. Niet zelden krijg je dan uitspraken waarin wordt gesteld dat mensen die nog net iets verder gaan het niet helemaal begrepen hebben. Het is een uiting van waanzin: de waanzin nog nèt normaal te willen vinden wat je doet, terwijl je lang geleden het pad van het gezond verstand verlaten hebt. Het besef de grens naar de waanzin te zijn over gestoken is weinig mensen gegeven, en zeker niet de club die me op deze gedachte bracht: de biohackers, gisteren door de NOS beschreven als mensen die geen genoegen nemen met hun eigen lichaam.

En nee, daarmee bedoelen ze bij de NOS niet dat je het liefst grote tieten hebben wilt, en een middeltje om op je 52e nog in maatje 32 te passen. Dat vindt de NOS…. – nu ja, daar praten ze niet over. Daar heb je de KRO/NCRV voor. Niet dat dat niet waanzinnig genoeg kan zijn, maar ook bij de NOS zoeken ze graag grenzen op, zonder te beseffen dat ze die allang zijn gepasseerd.

Maar goed, biohackers dus,

“Geen zorgen, ik houd mijn onderbroek aan”, stelt Aaron Traywick zijn publiek gerust als hij op een conferentie voor biohackers zijn broek laat zakken. Op het podium laat hij zich injecteren met een nieuw middel tegen herpes dat nog niet is getest op mensen.
Traywick wil niet wachten tot de medicijnindustrie een getest en legaal medicijn op de markt brengt. En daar wil hij best wat bij experimenteren. Dat is een vorm van biohacken.

Oh. Aha. Waar moet dat heen? Dat wordt met dit geval heel snel duidelijk:

Het klooien aan zijn lichaam bleef voor Traywick niet zonder gevolgen. Eind april kostte een experiment hem het leven. De Amerikaan werd dood gevonden in een tank met zout water. “Hij lag in een floating tank. Daarin lijkt het net alsof je zweeft in de ruimte”, zegt Joosten. “Dat is al een bijzondere ervaring, maar hij had ook de partydrug ketamine genomen. Daarmee wilde hij misschien een extra effect bereiken.”
De dood van Traywick is een waarschuwing voor andere biohackers, vindt Joosten. “Je kunt wel te ver gaan hierin.” Voor Joosten bestaat de kern van biohacken uit het experimenteren. “Voor mensen die er bang voor zijn, leg ik uit: probeer het gewoon bij jezelf en kijk wat het effect is.”

Stiekem is dit reclame voor het NOS-programma Met het oog op morgen. De NOS heeft het namelijk zwaar, en zoekt extra adverteerders. En die adverteerders komen alleen als er meer luisteraars op hen afstemmen. Men hoopt nu dat mensen denken dat ook deze programma´s wel eens spannend kunnen zijn. En dus wordt gedachteloos een ijzeren wet overtreden. Hijghijghijg:

Voor het interview met NOS Met het Oog op Morgen nam Joosten een ‘nootropic’, een pilletje dat de werking van de hersenen zou verbeteren. “Ik hoop dat ik sneller kan nadenken, meer focus heb en beter uit mijn woorden kan komen.” Oordeel hier of dat is gelukt. “Het werkt zoals de supplementen die je kunt slikken voor sport of gezondheid.”

Niet de Opiumwet overigens maar de ongeschreven wet die voorschrijft dat er met redelijkheid zorg wordt gedragen voor gasten en andere gekken die belust zijn op hun tien minuten wereldfame.

Hoog tijd om dat ook voor deze waanzin eens op papier te zetten.